سیلاب اشک در سن سیرو؛ بگذارید بازی کنم!

به گزارش "ورزش سه"، برزیلی ها او را از این پس به خاطر بازی با اینتر به یاد خواهند داشت. تنها دو دقیقه پس از زمان حضور او متوجه شدند که یک ستاره دیگر متولد شده است. اما خوشحالی پس از گل این مهاجم، حرف های زیادی داشت: اشک‌هایی برای خوشحالی، برای آزادی و برای گلی که زد، برای احساسات... و برای خشم. خشم برای اینکه در تیم والورده به او بازی نمی‌رسد. 
پس از بازی مالکوم گفت:" رویای من این بود که بازی کنم، اینکه بتوانم تاریخ سازی کنم و کار بزرگی انجام دهم. باید از تیم برای اعتمادشان به من تشکر کنم. من می‌خواهم بیشتر بازی کنم، هر روز تمرین می‌کنم که نشان دهم لیاقت حضور در این تیم را دارم."
برای دیگر بازیکنان اما اوضاع کمی متفاوت بود. لیونل مسی به خاطر مصدومیت، ششمین دیدار پیاپی را از دست داد و آسپیزوا، دستیار والورده پیش از بازی تایید کرد که پزشکان برای این دیدار نیز اجازه بازی کردن مسی را صادر نکردند. ولی با وجود حضور لیونل مسی روی سکوهای جوزپه مه آتزا، ورزشگاهی که بارسا همواره در آن مقابل اینتر به مشکل می‌خورد، والورده تصمیم گرفت ریسک بزرگی انجام ندهد.

در  حالی که انتظار می‌رفت رافینیا در سمت راست خط حمله بارسا قرار بگیرد یا ویدال در میانه میدان فیکس شود، این دمبله بود که در خط حمله بارسا حضور یافت و اولین تجربه فیکس شدنش را پس از یک ماه پیش که مقابل بیلبائو از ابتدا در ترکیب قرار گرفته بود، به دست آورد.
مهاجم جوان فرانسوی بار دیگر نتوانست کار خاصی پیش ببرد و در غیاب مسی، این کوتینیو بود که تیم را به دوش می‌کشید و این سوارز بود که آبی اناری ها را رو به جلو می‌برد. او بیش از هر بازیکنی در تیمش بازی کرده زیرا در مه آتزا، همه گازی که او از شانه کیه لینی در جام جهانی برزیل گرفت را به خاطر دارند و ستاره اروگوئه ای، بلای خط دفاعی اینتر در این دیدار شده بود. او در نیمه اول 4 شوت به سمت دروازه حریف زد و شایسته این بود که به گل برسد.
سه ضربه اول اما خطر چندانی روی دروازه اینتر ایجاد نکرد اما آخری، با سیو استثنایی سمیر هندانوویچ روبرو شد که بدون شک یکی از بهترین شب‌هایش را سپری می‌کرد. دروازه بان صرب، 9 شوت در این بازی مهار کرد. او بار دیگر ثابت کرد که چرا زوبی زارتا در سال 2014 تلاش بسیاری کرد تا جای خالی والدس را با حضورش پر کند.

گلر اینتر بار دیگر سوارز را ناکام گذاشت تا رکورد گلزنی او در دیدارهای خارج از خانه چمپیونزلیگ که از سپتامبر 2015 ادامه داشته، همچنان ادامه پیدا کند. صحنه به یادماندنی از هندانوویچ در دیدار شب گذشته، لحظه ای بود که دمبله در سمت راست فضا را باز کرد و توپ را به سوارز رساند، سوارز نیز آن را برای راکیتیچ ارسال کرد ولی ضربه هافبک کروات با سیو عالی گلر نراتزوری روبرو شد. در حالی که در یک سوی زمین، هندانوویچ دائم در حال نجات دادن تیمش بود، در آن سو تراشتگن نسبتا شب آرامی داشت.
اما والورده، سورپرایزی روی نیمکتش داشت. بازیکنی که آنالیزورهای اینتر کمتر توجهی به او داشتند و پس از ناکامی بارسا در جذب ویلیان و گریزمان و همینطور فروش پائولینیو، خریداری شد. بازیکنی که والورده، مسئولیت خریدش را برعهده باشگاه و نه خودش قرار داد و به نظر از به خدمت گرفتنش چندان راضی نبود.
اما با حضور ستاره برزیلی به جای دمبله در سمت راست، کوتینیو نیز به سمت چپ رفت و با آزادی عمل بیشتری کار کرد و فشار را بر دی فرای افزایش داد تا در نهایت، ستاره سابق بوردو، طلسم دروازه اینتر را شکسته و آن را فرو بریزد. ضربه او به وسط دروازه زده شد ولی این بار هندانوویچ از هنر ستاره برزیلی غافلگیر شد و دروازه اش فرو ریخت.
خوشحالی پس از گل این مهاجم جوان، خود گویای همه چیز بود. او که به شدت تحت تاثیر شرایطش در بارسا قرار دارد، دستانش را روی صورتش قرار داد و انگار گریه می‌کرد تا هم تیمی‌هایش سراغش آمده و او را به آغوش کشیدند.
پس از بازی هندانوویچ گفت:" می‌توانستم بهتر کار کنم زیرا می‌دانستم مالکوم در سمت چپ من قرار دارد ولی او خیلی سریع کار کرد و نتوانستم جلویش را بگیرم." در نهایت اینتر توسط ایکاردی کار را به تساوی کشاند تا بار دیگر بارسا در جوزپه مه آتزا ناکام بماند اما قصه اصلی دیشب، قصه مالکوم بود.