کد خبر : 1559332 | 15 مهر 1397 ساعت 09:50 | 15.6K بازدید | 0 دیدگاه

لیورپول- منچسترسیتی: رقابتی که به دشمنی منجر شد

یک روز در اواخر ماه ژوئیه یکی از هواداران قدیمی منچسترسیتی در یکی از فروم‌های معروف هواداران این باشگاه از دیگر هواداران خواست به این سوال پاسخ دهند:" از کدام تیم بیشتر بدتان می‌آید، یونایتد یا لیورپول؟"

لیورپول- منچسترسیتی: رقابتی که به دشمنی منجر شد

به گزارش "ورزش سه"، این هوادار در ادامه نوشت که در 52 سالی که هوادار سیتی بوده اگر کسی این سوال را از او می‌پرسید بدون تردید پاسخ می‌داد یونایتد، ولی به قول او:" اما حالا اگر از من بپرسید جوابم لیورپول است. می‌دانم که در اقلیت هستم ولی احساس می‌کنم این اقلیت در حال بزرگ شدن است".

 

به نظر می‌رسید این موضوع به یک واقعیت تبدیل شده است. از صدها واکنش به این پست، اکثریت قریب به اتفاق از تنفر عمیق خود به یونایتد صحبت کرده بودند ولی بسیاری از آنها هم به دشمنی رو به افزایش خود نسبت  به لیورپول اذعان کرده بودند. در یکی از پاسخها یک هوادار نوشته بود که پیش از این دورادور  عاشق باشگاه لیورپول بوده ولی در سال 2014 زمانی که رقابت بین سیتی و لیورپول برای قهرمانی در لیگ برتر اوج می‌گیرد، یک سال بعد زمانی که دو باشگاه بر سر انتقال رحیم استرلینگ درگیر می‌شوند و از همه مهمتر حمله به اتوبوس هواداران سیتی در ورودی ورزشگاه آنفیلد توسط هواداران لیورپول که ماه  مه امسال قبل از دیدار مرحله‌ی یک‌چهارم نهایی چمپیونزلیگ اتفاق می‌افتد، همه و همه باعث می‌شود او به دشمن لیورپول تبدیل شود.

 

 

1342924

 

هر چند رقابت رو به رشد سیتی و لیورپول جنبه‌هایی فراتر از اینها دارد. از زمانی که سیتی با ثروت افسانه‌ای شیخ منصور تغییراتی اساسی را پشت سر گذاشته دو تیم در رقابتهای مختلف 25 بار با هم روبرو شده‌اند اما سیتی تا کنون موفق شده شش بار لیورپول را شکست دهد. لیورپول در این مدت یک جام را فتح کرده و از سال 2009 تا امروز در جدول لیگ برتر نتوانسته جایگاهی بهتر از سیتی بدست آورد. اما لیورپول همچنان خاری در چشم سیتی باقی مانده چرا که از 12 جدال اخیر دو تیم در هشت مسابقه به پیروزی رسیده از جمله پیروزی در هر دو دیدار رفت و برگشت مرحله‌ی یک‌چهارم نهایی چمپیونزلیگ که در ماه آوریل امسال برگزار شد.

به نظرمی‌رسد اینکه لیورپول مدرن از دهه‌ی 90 به این سو نتوانسته قهرمانی در سطح اول رقابتهای باشگاهی انگلیس را تجربه کند به شدت این رقابت افزوده است. وقتی چلسی تحت مالکیت رومن آبراموویچ شروع به پیشرفت کرد لیورپول هم دوران گذار را پشت سر می‌گذاشت. اما رقابت دو تیم به رقابتی سرسختانه تبدیل شد. رقابت شمال غربی انگلیس و جنوب شرقی انگلیس، رقابت رافا بنیتز و ژوزه مورینیو، رقابت جیمی کاراگر و جان تری، رقابت استیون جرارد و فرانک لمپارد.

 

لیورپولی‌ها با تمسخر هواداران چلسی می‌گفتند شما تاریخ ندارید. مورینیو در سال 2007 پیش از آنکه تنها به فکر تصویر خود و تاریخسازی برای شخص خودش باشد در این باره گفته بود:" آنها مدام علیه ما شعار می‌دهند که شما تاریخ ندارید ولی ما امروز در حال تاریخسازی هستیم".

البته رابطه‌ی سیتی و لیورپول این روزها به آن شدت و حدت، خصمانه نیست. ولی ابعاد مشابهی با آن رابطه دارد. کاراگر در آن روزها به روزنامه‌ی دیلی تگراف گفته بود:" دشمنی زمانی شکل می‌گیرد که یک تیم چیزی را در اختیار دارد که آن دیگری آرزویش را در سر دارد".

کاراگر مدافع لیورپول در ادامه گفته بود:" سیتی در زمین همه‌ی آن چیزهایی که لیورپول آرزویش را دارد، در اختیار دارد". هر چند بیرون از مستطیل سبز شکی نیست که سیتی و پپ گواردیولا دوست دارند بخشی از داشته‌های لیورپول از آن آنها باشد. گواردیولا فصل پیش اعتراف کرده بود که سیتی، تاریخ اروپایی درخشانی که در مسابقات لیگ قهرمانان به لیورپول اعتماد به نفس می‌دهد را در اختیار ندارد. 

 

 

1342922

 

گواردیولا گفته بود:" لیورپول به خاطر تاریخ خود و طرفدارانی که در سراسر دنیا دارد، طرفدارانی که به خاطر موفقیت‌های اروپایی‌اش به دست آورده، وقتی در یک رقابت مهم، مدعی قهرمانی می‌شود نسبت به سیتی در همان شرایط، بیشتر در معرض توجه رسانه‌ها قرار می‌گیرد. لیورپول در سطح دنیا باشگاه بزرگتری است. سیتی تنها می‌تواند بعد از چند نسل دیگر به این جایگاه دسترسی پیدا کند نه با گذشت چند سال".

با وجود صحنه‌هایی که در ماه آوریل بیرون استادیوم آنفیلد اتفاق افتاد رقابت بین دو تیم همچنان رقابتی آرام است. رقابت آنها بدون شک به اندازه‌ی دشمنی بین منچستریونایتد و آرسنال در حوالی آغاز قرن بیست و یک خشن نشده است. اما با توجه به شرایط این روزهای لیگ برتر که به نظر می‌رسد رقابتها در این لیگ دیگر به اندازه‌ی سابق جدی و تاثیرگذار نیست، به نظر می‌رسد سیتی و لیورپول در روزها و سالهای آینده به یکی از سرسختانه‌ترین رقابتهای باشگاهی در انگلیس دامن خواهند زد.

سیتی فصل گذشته با اقتدار کامل در لیگ برتر به قهرمانی رسید و امسال با وجود اینکه چلسی با هدایت مائوریتسیو ساری پیشرفت قابل توجهی داشته اما لیورپول امسال اصلی‌ترین رقیبی است که می‌تواند شاگردان گواردیولا را به چالش بکشد. بازی فردای دو تیم محک جدی‌ای برای هر دو خواهد بود. در یک مستند که اخیراً در انگلیس پخش شد معلوم شد که گواردیولا چندی پیش به یکی از دستیاران خود گفته بوده من از لیورپولی‌ها می‌ترسم، آنها خیلی خطرناک هستند.

 

البته سال گذشته در ماه سپتامبر وقتی دو تیم در استادیوم اتحاد به مصاف هم رفتند شاگردان گواردیولا بودند که 5-0 به پیروزی رسیدند اما گواردیولا پیش از جدال دو تیم در چمپیونزلیگ اعلام کرد که لیورپول کامل‌ترین حریفی است که تیمش می‌تواند داشته باشد. لیورپول در مجموع آن دو بازی با نتیجه‌ی 5-1 به پیروزی رسید تا هواداران سیتی دریابند منظور سرمربی‌شان از آن جمله چه بوده است.

 

شکست از لیورپول در لیگ قهرمانان همچنان یکی از عوامل عصبانیت هواداران سیتی از سرخپوشان است و نمی‌توان عصبانیت آنها را تنها به خاطر حمله به اتوبوس تیم‌شان توسط هواداران لیورپولی تقلیل داد.

سیتی بعد از شکست چمیونزلیگ با یوفا نامه‌نگاری کرده و از داوری مسابقاتش با لیورپول شکایت می‌کند. سیتی به دو گلی که داور برایش آفساید گرفته اشاره کرده و از دو پنالتی‌ای که توسط داور اعلام نشده گله می‌کند. شکست 5-1 در مقابل لیورپول در مجموع دو بازی رفت و برگشت باعث می‌شود گواردیولا در رختکن تیم، بازیکنانش را با انتقادهایی تند مورد سرزنش قرار دهد ولی معلوم است که این شکست برای مدیریت باشگاه هم سنگین تمام شده است.

یورگن کلوپ قبل و بعد از آن دو بازی سیتی را بهترین تیم دنیا خوانده بود. او بعد از آن هم رقابت لیورپول و سیتی را به مسابقه‌ی بوکس بین راکی بالبوا و ایوان دراگو در فیلم راکی4 تشبیه کرده بود.

این مقایسه شاید در سال 2014 بین دو تیم مصداق داشته باشد، زمانی که لیورپول با سرمربی‌گری برندن راجرز با ستون فقراتی متشکل از سیمون میگنولت، گلن جانستون، مارتین اسکرتل، ممدو ساکو و جان فلاناگان باید به مصاف سیتی پرستاره می‌رفت. اما این مظلوم‌نمایی‌های لیورپول حالا دیگر محلی از اعراب نخواهد داشت چرا که امروز با لیورپولی مواجه هستیم که در دو پنجره‌ی نقل و انتقالات گذشته یک بار با خرید ویرجیل فان دایک رکورد خرید یک مدافع را شکسته و بار دوم با جذب آلیسون از رم گران‌ترین قرارداد جذب دروازه‌بان را به نام خود ثبت کرده است.

 

سیتی هم ابتدا فن‌دایک را می‌خواست ولی در مستند همه چیز یا هیچ چیز که اخیراً در بریتانیا منتشر شده، در صحنه‌ای خلدون المبارک رئیس باشگاه سیتی را می‌بینیم که به مدیر ورزشی این باشگاه می‌گوید باورش نمی‌شود که ساوتهمپتون برای فن‌دایک 75 میلیون پوند پول می‌خواهد. سیتی به جای او آیمریک لاپورته را تنها با پرداخت 57 میلیون پوند به خدمت می‌گیرند. درست مثل چند سال پیش، زمانی که لیورپول در رقابت با باشگاه‌های پولدارتری مثل سیتی، چلسی و یونایتد مجبور می‌شد قناعت پیشه کرده و گزینه‌های دوم و سوم را خریداری کند، این بار نوبت سیتی بود که به دنبال چنین استراتژی‌ای برود.

 

1342923

 

ولی لیورپول در سالهای اخیر در بازار نقل و انتقالات به آنچه می‌خواسته دست یافته. همین یکی از عواملی بوده که به دشمنی بین سیتی و لیورپول دامن زده است. در سال 2012 لیورپول با سازمان دادن یک حمله به ساختار باشگاهی سیتی، دو نفر از اعضای گروه جذب بازیکن این باشگاه به نامهای دیو فالوز و بری هانتر را به لیورپول منتقل کرد و پس از آن هم سه نفر از استعدادیابهای شناخته‌شده‌ی سیتی به نامهای جولین وارد، اندی سیر و کوین هانت را لیورپولی کرد. هر چند دو استعدادیاب دیگری سیتی از پیوستن به لیورپول خودداری کردند ولی حتی با اینکه تنشهای مربوط به این وقایع مدتها است که فروکش  کرده ولی در سیتی همچنان فراموش نشده است.

با یک نگاه کلی به وضعیت فعلی دو باشگاه باید گفت که هر دو در موقعیت مناسبی قرار داشته و یکی از بهترین دوره‌های چند سال اخیرشان را پشت سر می‌گذارند. هر چند لیورپول باید پیشرفت خارق‌العاده‌ی خود را به فتح جام وکسب افتخارات تبدیل کند. این روزها مقامات ارشد لیورپول پذیرفته‌اند که رحیم استرلینگ که در سال 2015 از این تیم به سیتی پیوست با وجود آنکه ممکن است در آن زمان به وجهه‌ی باشگاه صدمه زده باشد ولی انتقال او برای لیورپول آنقدرها هم زیانبار نبوده. لیورپولی‌ها پذیرفته‌اند که همانطور که جیمز میلنر به این نتیجه رسید که از سیتی به لیورپول منتقل شود، استرلینگ هم حق داشته که بازی کردن در آبی‌های منچستر را ترجیح بدهد. هر دو بازیکن از تصمیم‌های خود راضی و خشنود هستند و این روزها در تیمهایشان نقش‌های بسیار مهمی بازی می‌کنند.

البته این حرفها باعث نخواهد شد که استرلینگ فردا در آنفیلد با موج توهین‌های هواداران لیورپول مواجه نشود ولی اینها همه بخشی از رقابت دو باشگاه بزرگ بوده و قابل پیش‌بینی است. البته پرتاب کردن  موشک‌های آتش‌بازی به سمت اتوبوس سیتی با هیچ منطقی توجیه‌پذیر نیست ولی بعید به نظر می‌رسد که این بار چنین اتفاقی دوباره در آنفیلد تکرار شود. با توجه به اینکه دو مربی بزرگ دو تیم واقعاً شیفته‌ی تیمهای مملو از بازیکنان مستعدشان هستند به نظر می‌رسد به جای بیرون از زمین، باید در داخل زمین شاهد آتش‌بازی بازیکنان دو تیم باشیم.

منبع: تایمز

ترجمه: آرش جلال منش

دیدگاه‌ها