چرا هازارد و دی بروین از پس خروس ها برنیامدند؟

به گزارش "ورزش سه"، فرانسه در دفاع مثل سنگ محکم و در حمله فقط کیلیان امباپه را داشت. آنها خیلی بهتر از بلژیک بودند و فقط بدشانس بودند که توپ‌هایشان به گل تبدیل نمی‌شد. اگر انگلیس راهی فینال مسکو شود، مقابل تیمی قرار خواهد گرفت که چندین سطح از آنها بالاتر است. آنها باید از پل پوگبایی عبور کنند که نظم دفاعی اش فوق العاده بود، و انگولو کانته ای که (مثل قهرمان ها) باید شنل به تن کند. گل دقیقه 51 اومتیتی تفاوت دو تیم را رقم زد و هوگو لوریس بود که با سیوهای فوق العاده اش تیم را نجات می‌داد.

تیم دیدیه دشان انقدری خوب بوده که شایسته کسب جام جهانی باشد. قدرت دفاعی آنها با بازی روان در خط حمله همراه است. هوشمندی بازیکنان باعث شده بود تا مقابل بلژیک، با وجود حملات خطرناک و متعدد حریف، مشکلی برایشان پیش نیاید. مهم نبود روبرتو مارتینز با چه سلاحی حمله می‌کرد، فرانسه شکستنی نبود. آنها قبلا هم به این مرحله رسیده اند و در سال 1998 موفق شدند قهرمان جام جهانی شوند. دشان که خود در آن دوره بازیکن بود، حالا می‌تواند تجربیاتش برای فینال را در اختیار بازیکنان قرار دهد.

در همین حین، یوتوب و توئیتر در حال انفجار از تعریف و تمجید از کیلیان امباپه جوان است که با تکنیک فوق العاده اش، خط دفاع بلژیک که روی هم نزدیک به 270 بازی ملی داشتند را بارها دچار مشکل کرد. او که توپ را از سمت چپ محوطه جریمه دریافت کرد، با حرکتی شبیه به دریبل زیدانی، توپ را با پشت پا به ژیرو رساند، هر چند که ژیرو قدر موقعیت را ندانست. مهاجم 19 ساله مثل گیلاس روی کیک برای فرانسوی ها بود، تیمی که مطمئنا هنوز به اوج پتانسیلش نرسیده است.

شاید این جمله  خیلی محبوبی نباشد: پیروزی مقابل تونس، پاناما و سوئد، به سختی شما را (تیم ملی انگلیس را ) برای تقابل با ماشینی این چنین روغن کاری شده آماده می‌کند. در حقیقت آنتوان گریزمان و اولیویه ژیرو برای این بازی خیلی آماده نبودند و بلژیک نیز آنها را دفن کرده بود. در صورتی که انگلیس از سد کرواسی عبور کند، بازیکنان خط حمله تیم باید در بهترین فرم خود باشند تا با آتش بازی کنند.

مارتینز و تیمش با تفاضل گل مثبت 9 پا به این دیدار گذاشته بودند، بیش از هر تیم دیگری. آنها برزیل را حذف کردند و مقابل ژاپن نشان دادند که حتی می‌توانند از گور زنده بیرون بیایند.

مقابل فرانسه، بلژیکی ها بازی را به ادن هازارد سپرده بودند و سه بازیکن خط حمله پاسکاری های خوبی با یکدیگر داشتند. با این حال، روملو لوکاکو در روبرو شدن با ساموئل اومتیتی و رافائل واران، در حقیقت با یک دیوار محکم آجری روبرو شده بود.

هازارد به شخصه شانسش را امتحان کرد ولی تلاش او در نهایت توسط واران دفع شد. لوریس نیز روی دفع شوت توبی آلدرویرلد فوق العاده کار کرد و تیمش را نجات داد. اومتیتی  که تا اواسط نیمه اول کار خاصی انجام نداده بود، در پس از عبور هازارد موفق شد توپ ارسالی هوشمندانه دی بروین را به خوبی دفع کند. فرانسه بار دیگر توانست جلوی حمله بلژیک را بگیرد و ضد حمله بزند.

ژیرو خیلی سریع در موقعیت گل قرار گرفت ولی ضربه سر او از بالای دروازه بیرون رفت. آنتوان گریزمان نیز برای امباپه، پشت دفاع حریف موقعیت ساخت و توپ او بار دیگر به ژیرو رسید که مهاجم چلسی باز هم موقعیت را از دست داد.

فرانسه باید 6 دقیقه پیش از سوت پایان نیمه اول به گل می‌رسید، جایی که پاوارد توسط امباپه صاحب موقعیت شد ولی شیرجه عالی تیبو کورتوا بار دیگر مانع گلزنی خروس ها شد. گریزمان که منتظر توپ بازگشتی بود نیز می‌توانست گلزنی کند.

با این حال در نیمه دوم بود که فرانسوی ها فشارشان را بیشتر کردند. ضربه ژیرو با برخورد به مدافعان به بیرون رفت. در نهایت، روی ارسال کرنر، اومتیتی بالاتر از فلینی ضربه سر را زد و توپ به گل تبدیل شد. بلژیک تمام تلاش خود را برای پاسخ دادن به این ضربه انجام داد. فرانسوی ها خیلی خوب بودند. بسیار مستحکم، بسیار آماده. اگر جام می‌خواهد به خانه بیاید، باید از سد این تیم قدرتمند عبور کنیم.

دارن لوئیس - میرر

مترجم: روزبه مهری