رنسانس فرانسه؛ 20 سال بعد از تابستان رویایی

به گزارش "ورزش سه"، بعد از درخشش کیلیان امباپه بودای کوچک این روزهای فوتبال فرانسه مقابل آرژانتین و پیروزی قاطع برابر اروگوئه در مرحله یک چهارم نهایی، فرانسوی ها آماده گشودن برگی جدید با نسلی جدید از ملی پوشانشان می شوند.

افتضاح 2010 و حاشیه هایی که بعد از آن در یورو 2012 هم ادامه داشت و منجر به نشانه رفتن ستاره های گرانقیمتی شد که از نظر مردم فرانسه فقط به تجملات فکر می کنند و دیگر عرقی به تیم ملی کشورشان ندارند، شکافی بزرگ بین هواداران و خروس ها ایجاد کرد و قهری که تا جام جهانی 2014 همچنان ادامه داشت.

وظیفه دیدیه دشان در شروع مقدماتی برزیل 2014، بازتعریف روح و نظم و انسجام گروهی در چهارچوب تاکتیکی مینیمالیست و نتیجه گرا بود تا با قرار دادن مجدد نام فرانسه در بین برگزیدگان نهایی یک تورنمنت بزرگ، آبرو و حیثیت از دست رفته قهرمان 1998 و فینالیست 2006 را بازگرداند.  

از نظر مدیران فدراسیون، ماموریت دشان در برزیل با صعود به مرحله یک چهارم نهایی انجام شده محسوب شد و دشان توانست اعتماد همه را برای هدایت نسل جدیدی از جوانان با استعداد چون پوگبا، انگولو کانته و رافائل واران در یورو 2016 به میزبانی فرانسه جلب کند.

دشان به لحاظ نتیجه موفق شد از پس این چالش هم برآید و آبی ها را به فینال برساند ولی از دیدگاه هواداران فرانسوی که هنوز با خاطره 98 و تیم رویایی آن دوران به رهبری زیدان زندگی می کردند، یک چیزی در این تیم کم بود. نظم تیمی دشان مانند شخصیت خودش در کنفرانس های مطبوعاتی خشک بود و فاقد آن شور و نشاط و جسارتی که انها از یک نمایش فوتبال انتظار داشتند.

با این حال استقبال کم هواداران و تعداد اندک تماشاگرانی که برای تشویق این تیم بار سفر به روسیه را بستند حتی باعث شگفتی اهالی مطبوعات و رسانه های این کشور شد. مطبوعاتی که خصوصا بعد از نمایش های محافظه کارانه شاگردان دشان در مرحله گروهی،  متقابلا تقصیر این وضعیت را به گردن دشان می انداختند. تا جایی که امباپه بعد از بازی مقابل پرو شخصا در مصاحبه ای انتظارات را مبالغه آمیز خوانده و با دفاع از سرمربی اش گفته بود: "ماموریت اول ما صعود از گروه بود که با دو پیروزی مقابل استرالیا و پرو به نحو احسن انجام شد و اکنون بازی به بازی و با برنامه در این تورنمنت به پیش می رویم".

اما دشان و تیم ملی فرانسه به یک بازی بزرگ نیاز داشتند تا خودشان را ثابت کنند و تصویر جذابی از یک گروه جاه طلب ارائه دهند. مصاف با آرژانتین همان بازی بزرگ بود و امباپه شاهزاده ای که انگار به قصد گرفتن تاج پادشاهی از مسی به میدان رفته بود.   
تاریخ فوتبال فرانسه از پیروزی 4-3 در مرحله یک هشتم نهایی روسیه 2018 مقابل آرژانتین و کورس 60 متری امباپه به عنوان نقطه عطفی یاد خواهد کرد که موجبات آشتی هواداران را در سطحی عمومی و گسترده تر فراهم آورد. هوادارانی که اینبار توانایی های این تیم را باور کردند و تنها نیاز به یک تاییدیه مقابل اروگوئه داشتند تا این باور به ایمان تبدیل شود.

برنارد شلاند کارشناس تلویزیون سوییس معتقد است فرانسه همه خصوصیات یک قهرمان را دارد و فرقی نمی کند حریف نیمه نهایی اش برزیل باشد یا بلژیک. از نظر شلاند تیم ملی فرانسه در عین بهره مندی از تعادل و سازماندهی دفاعی مستحکم، این قابلیت را دارد که از طرق مختلف به گل برسد: "هنوز پنانسیل این تیم به طور کامل آزاد نشده و در آینده شاهد تنوع و ترکیبات جدید در فاز تهاجمی خواهیم بود".

بعد از پیروزی 2-0 فرانسه، سایت اکیپ نوشت: "پیش رانده شده توسط واران، گلزن اول، امباپه ای پر جنب و جوش و کانته ای که مثل همیشه درخشان ظاهر شد، تیم ملی فرانسه با اقتدار، اشراف و واقع گرایی، اروگوئه را به زانو درآورد و برای ششمین بار به نیمه نهای جام جهانی راه یافت".  

لوموند هم با تمجید از عملکرد آبی ها نوشته: "آنها سلسته را مات کردند. تیم ملی فرانسه موفق شد با اشراف کامل در دیداری که همتیمی های دیگو گودین بدون الهام گیری از کاوانی غایب، خشن و محکم ظاهر شدند 2-0 به پیروزی برسد و برای ششمین بار در تاریخ خود در جمع چهار تیم نهایی جام جهانی قرار گیرد. این همان هدفی است که دشان قبل از شروع تورنمنت اعلام کرده بود".

اما اهداف دشان به اینجا ختم نمی شوند و تصاویر ویدئویی نشان می دهند که دیدیه دشان هم بیش از هر زمان به شاگردانش ایمان آورده. پرسوناژ سرد و بی احساسی که ناگهان امباپه را هنگام خروج از زمین بغل می کند، بوسه ای به گونه اش می زند و همین کار را در میان شگفتی همه آنهایی که در 6 سال گذشته زیر نظرش داشته اند با گریزمن تکرار می کند، پیامش به مردم فرانسه این است: یک گروه، یک خانواده و یک نسلی جدید متولد شده است.  

شاهین اشکان