مانشافت کند و تنبل مدیون داور لهستانی!

به گزارش ورزش سه، نجات مانشافت توسط ستاره‌ی رئال مادرید که چهار قهرمانی در لیگ قهرمانان را در کارنامه دارد ممکن است اولین جرقه‌ی متحول‌کننده‌ی آلمان‌ها باشد ولی این موفقیت تنها یک قدم کوچک در مسیر صحیح است.

بعد از شکست آلمان مقابل مکزیک وقتی از لو پرسیدند چرا از چهار قهرمان سابق جام جهانی، سه تیم در دوره‌ی بعدی، حذف در مرحله‌ی گروهی را تجربه کرده‌اند، لو در پاسخ گفت " نمی‌دانم چرا کشورهای دیگر به این سرنوشت دچار شده‌اند. ولی این اتفاق برای ما نخواهد افتاد. ما موفق می‌شویم "

ولی در بازی به یاد ماندنی مانشافت در مقابل سوئد، تا دقیقه‌ی 95، آلمان به هیچ وجه تیمی نبود که لو از آن سخن گفته بود. اما بعد از برد دیشب، آلمان حالا در بازی آخر مرحله‌ی گروهی که روز چهارشنبه در مقابل کره‌ی جنوبی برگزار می‌شود، سرنوشتش را در دستهای خود می‌بیند و می‌تواند پیشگویی سرمربی‌اش را به واقعیت تبدیل کند. لو دیشب در اواخر بازی ریسکهای احتمالی را به جان خرید و تیمش را سراسر هجومی کرد چون می‌دانست که نتیجه‌ی مساوی احتمالاً برای صعود کافی نخواهد بود. جسارت لو به نتیجه رسید و حتی اگر بپذیریم که پیروزی آلمان با گل لحظه‌ی آخری کروس، با شانس و اقبال بدست آمده، نباید از نظر دور داشت که شاگردان لو با خلق فرصت‌های بیشتر گلزنی نسبت به حریف، تیمی نبودند که شایسته‌ی پیروزی در میدان نباشد.

تونی کروس که با اعصاب پولادین پشت توپ ایستاد و با یک ضربه‌ی بی‌نظیر تکنیکی، آلمان را پیروز کرد، نمادی بارز از تیم ملی آلمان در این تورنمنت است. تیمی که پیش از آن، سه نیمه، کند، مغرور و بی‌هدف بازی کرده بود، دقیقاً همان خصوصیاتی که از کروس دیده بودیم. تنها در چهل و پنج دقیقه‌ی دوم بازی سوچی بود که تیم آلمان و کروس خصوصیاتی را به نمایش گذاشتند که برای موفقیت یک تیم در تورنمنت‌ها لازم و ضروری است : آمادگی، عزم و اراده، و قاطعیت. به همین دلیل است که یواخیم لو بعد از بازی، پیروزی تیمش مقابل سوئد را به درستی " پیروزی ذهنی " می‌خواند.

این گزاره به خصوص در مورد کروس صدق می‌کند. تونی کروس که با رئال مادرید چهار بار فاتح لیگ قهرمانان شده، بعد از حضور ضعیف در بازی مقابل مکزیک، دیشب در مقابل سوئد هم ناموفق شروع کرد. پاس اشتباه او که پایه‌گذار گل اول سوئد شد و بعد از آن تلاش نه چندان موفقش برای مشارکت در دفاع، او را در نیمه‌ی اول بازی به مهره‌ای ضعیف تبدیل کرده بود. اما کروس در نیمه‌ی دوم به مراتب بهتر بود. او سرانجام سرعت و عزم و اراده‌ی لازم را بدست آورده بود و بالاخره در جام جهانی به چشم می‌آمد. همین کروس بود که در حساس‌ترین لحظه‌ی تورنمنت برای تیمش، مسئولیت را به عهده گرفت.

این پیروزی دراماتیک مثل پیروزی 2-1 چهار سال پیش مقابل الجزایر در وقت اضافه، که آلمان را به یک‌چهارم نهایی جام جهانی رساند، می‌تواند کاتالیزوری برای بازی‌های بعدی مانشافت باشد. اما با وجود شادی بی حد و حصر ژرمن‌ها در سوچی، بعد از برد شیرین دیشب، این موفقیت تنها یک قدم کوچک است. اولین فینال از شش فینالی که آلمان برای دفاع ازعنوان قهرمانی‌اش در پیش دارد. پیروزی نزدیک دیشب نشان داد که فاصله‌ی شکست و پیروزی چقدر اندک بوده و عامل شانس، اگر یار باشد چقدر تاثیرگذار و اگر یار نباشد، چقدر فاجعه‌آمیز است.

اگر شیمون مارچینیاک، داور لهستانی بازی، حرکت جروم بواتنگ روی مارکوس برگ را با اعلام ضربه‌ی پنالتی جریمه کرده بود، هیچکس نمی‌توانست به او خرده بگیرد. اگر این اتفاق در دقیقه‌ی 12 بازی رخ داده بود و مدافع بایرن مونیخ از زمین اخراج شده بود، کسب پیروزی برای آلمانها به مراتب دشوارتر می‌شد.

اگر مانشافت بتواند کره‌ی جنوبی که تا کنون بدون امتیاز است را با اختلاف دو گل شکست دهد، فارغ از نتیجه‌ی دوئل مکزیک و سوئد به مرحله‌ی دوم صعود خواهد کرد. لو در بازی دیشب با به میدان نفرستادن دو نفر از محبوب‌ترین بازیکنانش، مسوت اوزیل و سامی خدیرا، نشان داد برای پیروزی در این تورنمنت از هیچ کاری ابا ندارد و قصد ندارد خود را به کلیشه‌ها محصور کند. تصمیم‌های لو برای به میدان نفرستادن دو ستاره‌ی آلمانی در بازی دیشب، از نظر فوتبالی کاملاً منطقی بودند و کسی نباید آنها را به تسلیم شدن لو در مقابل فشارهای پیش از بازی تعبیر کند.

اما لو باید برای ادامه‌ی تورنمنت این دو بازیکن را آماده کند تا بسته به اینکه حریف مانشافت کدام تیم خواهد بود، در صورت نیاز از آنها مثل برگ برنده استفاده کند. تیم ملی آلمان برای اینکه در جام جهانی روسیه تا مراحل بالا پیشروی کند باید به مراتب بهتر از این باشد. اما مهم این است که اولین قدم در راه پیشرفت و بهبود، درست به موقع برداشته شده است.

منبع : کیکر– آرش جلال منش