یادداشت: آرژانتین چه چیزی کم دارد؟

به گزارش "ورزش سه"، اگر ایسلند امشب موفق به شکست دادن نیجریه شود، آرژانتین برای صعود تنها به معجزه احتیاج خواهد داشت. شاگردان خورخه سمپائولی، با ارزش 700 میلیون یورویی یکی از گران قیمت ترین تیم های جهان به حساب می آیند اما چرا نتوانستند در دو بازی نخست عملکردی در حد و اندازه های خود داشته باشند؟

یکی از بزرگترین ضعف های تیم ملی آرژانتین، نبود یک دروازه بان مطمئن است. 4 سال پیش نیز هواداران آرژانتینی از عملکرد رومرو رضایت کامل نداشتند اما در این دوره ضعف های جدی کابایرو، آن ها را به حضور رومرو راضی کرده است. کابایرو شب گذشته تنها 2 سیو داشت، گل نخست را برای ربیچ مهیای کرد و روی گل دوم هم می توانست بهتر باشد. آرژانتینی ها سیر نزولی عجیبی در پست دروازه بانی داشته اند و البته هیچگاه بهترین بازیکن تیمشان دروازه بان نبوده؛ از آبوندان زیری تا حالا که دروازه بان سوم منچستر سیتی گلرشان است.

آرژانتین در دفاع  گابریل مرکادو، نیکولاس اوتامندی و  تگلیافیکو را در اختیار دارد. آن ها اغلب با سه مدافع به میدان می روند و طبیعتا باید استحکام بیشتری در مرکز خط دفاعی داشته باشند اما این چنین نبوده است. این سه در تیم های اروپایی حضور دارند و روی هم 52 میلیون یورو می ارزند اما شب گذشته باهم کمتر از 10 قطع توپ انجام دادند!

واکنش مدافعان آرژانتین به حملات همه جانبه کرواسی بسیار ضعیف یا حداقل کمتر از حد تیم ملی آرژآنتین بود. ضعف در 4 نقطه از ارکان دفاعی سبب شد تا تیم سمپائولی در دو بازی از تیم های درجه 2 اروپایی 4 گل بخورد و در آستانه حذف از تورنمنت قرار بگیرد.

علاوه بر این سه مدافع، هافبک های دفاعی و وینگ بک ها (اگر بتوان این نام را برایشان در نظر گرفت) نیز بسیار منفعل ظاهر شدند و یارای ایستادگی برابر مانژو، مودریچ، ربیچ و... را نداشتند. انتقال سریع توپ توسط تیم دالیچ سبب سردرگمی یاران مسی می شد. همچنین عدم وجود انسجام و هماهنگی در نمایش شب گذشته شان موج می زد، در یک صحنه مودریچ چند گزینه پاس در نزدیکی خود داشت اما با اعتماد به نفس توپ را به پشت دفاع آرژانتین فرستاد و هم هافبک دفاعی ها و نه مدافعان از توپ گیری عاجز ماندند. در واقع پایه های پرس تیمی و فردی قهرمان دو دوره جام جهانی با ویرانه های بزرگ روبرو بود.  

اما تمام ایرادها متوجه عقب زمین نیست. آرژانتینی ها در میانه میدان و خط حمله نیز اشکالاتی بزرگ دارند. مزا، مسی و آگوئرو علاوه بر این که نمی توانند گلزنی کنند، در موقعیت سازی و استفاده از خلاقیت فردی شان نیز ناتوان هستند. شب گذشته تیم کرواسی که احتیاط بیشتری در ابتدای مسابقه داشت، 15 ضربه به دروازه داشت اما آرژانتینی ها تنها 10 بار به دروازه شوباشیچ شوتزنی کردند که هیچ یک به تور دروازه نرسید.

انتقاد اصلی هواداران آرژانتینی و کارشناسان به سرمربی تیم، عدم استفاده صحیح از داشته هایش است. شب گذشته مارکوس روخو، اور بانگا، آنخل دیماریا، پائولو دیبالا، ناهوئل گوژمان و... بازیکنان نیمکت نشین آرژانتین بودند و بدون شک اگر آلبی سلسته از جام کنار برود، کسی سمپائولی را بابت این چینش اشتباه ترکیب نخواهد بخشید.

در دو بازی اخیر، کسی متوجه نشد شیوه اصلی آرژانتین برای فتح دروازه حریفان چیست. کسی متوجه نشد آن ها در تمرینات کدام راه ها را برای گلزنی تمرین کرده اند. مهم تر از آن کسی نمی داند چرا در فوتبالی که دیگر نمی توان به فرد متکی بود، آرژانتینی ها این چنین به مسی اتکا دارند و انتظارشان از او معجزه است.

نویسنده: محمد همتی