گزارش اختصاصی: مکزیک داریم، چه مکزیکی!

به گزارش "ورزش سه"، به 500 متری لوژنیکی که می رسیم، اولین چیزی که به چشم می آید، موج جمعیت سبزرنگی است که به سمت ورزشگاه می روند. در گوشه ای، گروهی 30-20 نفره، با موسیقی محلی مکزیکی مشغول رقصیدن هستند اما موج بزرگتر هنوز در راه است. جمعیت یک پرچم بزرگ مکزیک را روی دست گرفته و شعری حماسی را با ترجیع بند "مه ایکو، مه ایکو" فریاد می زند. جو آنقدر پرشور است که حتی طرفداران سایر تیم ها هم در آن دیده می شود؛ از طرفداران روسیه و برزیل تا حتی آلمانی هایی که مشغول فیلم گرفتن از این لحظات هستند.

کلاه های مکزیکی در بین جمعیت آنقدر زیاد است که تصور می کنی به جای لوژنیکی، در حال رفتن به ورزشگاه آزتک مکزیکوسیتی هستی. لباس های عجیب و غریب سنتی مکزیکی هم کم نیست. از مردان نیمه لختی که شبیه جنگجویان آزتک لباس پوشیده اند تا دو نفری که پرهای بلند سرخپوستی به سر دارند و بالاتنه شان را با رنگ، قرمز کرده اند.

هرچقدر که مکزیکی ها پرسر و صدا هستند، هواداران آلمان در سکوت به سمت ورزشگاه می روند. تنها از روی پیراهن هایی که به تن دارند، می توان آنها را تشخیص داد. جالب اینکه در بین آنها، کره ای ها و ژاپنی های زیادی هم دیده می شوند که برای حمایت از قهرمان جهان، راهی ورزشگاه هستند.

در راهروهای لوژنیکی هم مکزیکی های پر سر و صدا همه جا دیده می شوند و وقتی به جایی می رسیم که اولین نما از سکوها دیده می شود، مطمئن می شویم که آلمان روز سختی در پیش دارد. به جز پشت دروازه جنوبی که پرچم های آلمان، نشان از حضور یک دست هواداران این تیم دارد، مکزیکی ها بقیه قسمت های ورزشگاه را تسخیرکرده اند. اختلاف تعداد تماشاگران دو تیم آنقدر زیاد است که به نظر می رسد مکزیکی ها میزبان هستند.

خبرنگاران ایرانی در حال توضیح دادن رزومه علیرضا فغانی به بغل دستی های شان هستند که مکزیک اولین حمله جدی را در همان دقیقه اول انجام می دهد. جاشوا کیمیچ که قرار است فیلیپ لام آلمانی ها در این جام باشد، فضای زیادی را پشت سرش خالی گذاشته و لایون از همان منطقه، اولین خطر را ایجاد می کند اما نویر دروازه را نجات می دهد. همین کافی است که تماشاگران مکزیکی برای اولین بار چهره ترسناک شان را نشان بدهند. صدای جمعیت طوری به هوا می رود که فکر می کنی، تصویر فیزیکی اش می توانست شبیه بمب قارچی هیروشما باشد.

بمب مکزیکی ها چند بار دیگر منفجر شد که مخوف ترین آن در دقیقه 35 بود؛ یک ضدحمله سریع و دوباره جای خالی کیمیچ؛ این بار هروینگ لوزانو مانند یک قاتل خونسرد آخرین مدافع آلمان را کنار زد و چند ثانیه بعد، فیل نویل، رودی گارسیا و بقیه چهره های سرشناسی که در ورزشگاه بودند، اولین گل خورده مدافع عنوان قهرمانی را برای شبکه های تلویزیونی معتبر دنیا تحلیل می کردند.

دقایق سپری شد و آلمانی ها نه توانستند در زمین بازی را در دست بگیرند و نه روی سکوها، حریف مکزیکی ها شدند. پس مانند آرژانتین 1990 و فرانسه 2002، مدافع عنوان قهرمانی جام را با شکست آغاز کرد. جشن مکزیکی ها هم مانند مواد مذاب یک آتشفشان فعال، از لوژنیکی خارج شد و از طریق شبکه مترو، به سایر مناطق مسکو راه پیدا کرد. برای مردمی که شادی گل شان می تواند زلزله ایجاد کند، شاید این فقط یک شروع معمولی باشد!

بهنام جعفرزاده

عکس ها: امیرحسین  خیرخواه