واگذاری تراکتورسازی به مردم؛ آری یا نه؟

به گزارش "ورزش سه"، احمد علیرضابیگی استاندار سابق استان آذربایجان شرقی و نماینده مردم تبریز در مجلس شورای اسلامی معتقد است مدیریت فعلی تراکتورسازی ناکارآمد عمل کرده و باعث دل مردگی سکوهای ورزشگاه یادگار امام شده است. مصاحبه کوتاه با او را بخوانید:

* راجع به تیم تراکتورسازی صحبت کنید که این روزها وضعیت خوبی ندارد.

همانطور که گفتید تیم تراکتور علاوه بر این که تیم موثر در صحنه فوتبال ایران به حساب می آید، یک نماد برای منطقه ای در میهن اسلامی ما محسوب می شود و یک امکانی برای دیده شدن مردم ما هم هست. در واقع نام تراکتور، نام آذربایجان را برای مردم تداعی می کند و می تواند یک امکان برای نشاط جامعه آذربایجان باشد. متاسفانه این تیم دچار نشیب و فرازهایی شده و مشکلاتی برایش پیش آمده و چون یک مجموعه هزینه بر محسوب می شود، حتا سهام داران عمده هم زیاد اهتمامی برای رونق و تعالی این تیم نشان نمی دهند؛ خصوصا با مشکلاتی که امروز برای کشور پیش آمده و دولت هم همینطور برایش مشکلاتی پیش آمده که تراکتورسازی اولویت چندم برایش محسوب می شود. در واقع همه این ها دست به دست هم داده اند تا این تیم احساس کند آنطور که باید و شاید مورد توجه قرار نمی گیرد و بهترین جواب برای دلسردی مردم، همین صندلی های خالی استادیوم است که در طول زمان همواره شاهد حضور پرشور مردمی بودند که برای تشویق تیم می آمدند. اما هواداران، زن و مرد که به این تیم عشق می ورزند، خیلی سرخورده هستند. بایستی یک چاره جویی صورت بگیرد و باتوجه به این سازوکارهایی که دولت دارد، به هیچ عنوان فکر نمی کنم کورسوی امیدی برای چاره اندیشی وجود داشته باشد. 

* در بین صحبت هایتان از بانوان تراکتوری هم صحبت کردید، فکر نمی کنید حضور آن ها در ورزشگاه می تواند چاره کار باشد؟

در شرایط فعلی زن و مرد تفاوتی ندارد. رغبتی دیده نمی شد. اما در دوران رونق تیم تراکتورسازی حتما، این شور و شعف برای حضور در ورزشگاه و تشویق تیم در بین زنان و مردان وجود داشت. حتا حانم هایی که به نظر نمی آید رغبت و انگیزه فوتبالی داشته باشند، من به عنوان هوادار تیم تراکتورسازی در خانه ها و شهرهای مختلف آذربایجان، دختران، همسران و مادرانمان هم میدیدیم این علاقه به تیم تراکتور را و این چیزی نیست که بگوییم محصور به جامعه مردان بوده است. در واقع تراکتورسازی یک نماد است برای مردم ما و در طول تاریخ هم زورگویان تلاش کرده اند که مردم دیده نشوند.

* شرایط مالی این تیم بسیار بد است و چند وقت پیش هم بازیکنان اعتصاب کردند. نظر شما چیست؟

موضوع عمده ای که در اقتصاد کشور وجود دارد این است که اگر به دنبال رونق اقتصادی هستیم، تلاش کنیم که مردم بتوانند در حوزه اقتصاد ورود کنند و دولت از اقتصاد خارج شود. در حوزه ورزش نیز همینطور است و باید امکان ورود و ظهور مردم در ورزش و باشگاه داری فراهم شود و به ویژه باشگاه تراکتورسازی که اگر بستر لازم برای حضورشان فراهم شود، آن ها می آیند و حضور پیدا می کنند و بالاخره وقتی مشارکتشان در مدیریت را حس کنند، می آیند و شرکت می کنند. البته این با کمک هزار تومانی تفاوت دارد و آن درست نیست. یعنی هزار تومان را کمک کنند اما این پول کجا هزینه می شود؟ اما اگر این امکان فراهم شود که تراکتورسازی مثل یک شرکت متعلق به مردم شود و مردم در اداره آن مشارکت داشته باشند، اوضاع بهتر می شود.

من در بین مردم هوادارانی را میشناسم که تحلیل می کنند و مسابقات مختلف را تماشا می کنند و این نقل محافل خانه های ماست که جوانان راجع به آرایش تیم و... صحبت می کنند و بعد هم میبینیم همه این ها درست از آب در می آیند. باید شرایط طوری بشود که مردم در ادامه تیم شرکت داشته باشند و این زمانی امکان پذیر است که این تیم بتواند به عنوان شرکت سهامی بزرگ، دارای هیئت مدیره و مجمع است و مردم بتوانند آرای خود در خصوص مدیریت را در مجمع اعلام کنند.

الان نسخه ای که ما برای اقتصاد می پیچیم این است که مردم در اقتصاد حضور داشته باشند و این رانت های دولتی و هرکسی که دارای یک نفوذی است، در حوزه اقتصاد ورود پیدا کرده و ما شاهد این هستیم که هرروز ارزش پول ملی کاهش می یابد چون مردم در اقتصاد ورود ندارند. خواسته مقام معظم رهبری نیز همین است که مردم و بخش خصوصی باید در اقتصاد ورود پیدا کنند و در ورزش هم همینطور است. ما باید ناکامی فعلی را تبدیل به فرصت کنیم؛ همانطور که در زلزله ارسباران اینطور شد.

* شما خودتان یک فرد نظامی هستید، به نظر شما مدیریت یک گروه نظامی برای تراکتور مناسب است؟
 

اصلا نباید ما به این موضوعات ورود پیدا کنیم و بگوییم چون نظامی است می شود یا چون غیر نظامی است، می شود. چون ما هم نظامیان موفق داریم و هم غیر نظامیان موفق داریم و نباید اینطور خودمان را از فرصت های پیش آمده محروم کنیم. لزوما الان در بحث باشگاه داری باید از جنس مردم و همسان با مطالبات مردم باید صحنه را آرایش بدهیم.

* اما مشخصا در موضوع تراکتور و برهه فعلی به سوال پاسخ دهید.

بله این شرایط جوابگو نیست. ما میفهمیم کسانی که سکان تراکتور به آن ها سپرده شده یا مالک تراکتور هستند، تیم تراکتورسازی را به عنوان یک بخشی که دائم برایشان هزینه ایجاد می کند، نگاه می کنند و احساس می کنند بهره ای از این تیم متوجهشان نیست و نگاه مناسبی به این تیم نیست. همان هایی که الان سکان دار اداره تیم هستند و الان هم از پاسخ دادن به مطالبات تیم عاجزند. مطالبات مردم رونق و شکوفایی این تیم است اما آیا مالکان این تیم که بنیاد تعاون سپاه و بانک کوثر است، الان می توانند پاسخگوی سرخوردگی مردم ما که الان شاهد ناکامی تراکتور در مسابقات هستند، باشند؟ نمی توانند جواب بدهند و آن ها هم برای خودشان دلایلی دارند. خود کارخانه تراکتورسازی که سهام دار عمده است، مشکلات مختلفی دارد و با بی توجهی های دولت روبرو هستند.

* فکر میکنید کمک های مستقیم شهرداری تبریز یا دیگر نهاد ها درست هستند؟

شهردای که الان در پرداخت حقوق کارکنان مانده و پروژه های ناتمام بسیاری دارد و پروژه های ناموفق فوتبالی مثل ماشین سازی هم داشته اند. ما باید یک سیستم ایجاد کنیم، سیستمی که درآمد- هزینه باشد، حتما باید مثل تمام شرکت ها تراز مالی بدهد، ضرر و زیاد و سود و منفعت را نشان بدهد اما کار مالکان و مدیران فعلی تراکتور این نیست و نمی توانند این را انجام بدهند.

* راجع به درآمدزایی صحبت کردید، اما در ایران حق پخش و تبلیغات محیطی نیست،  قانون کپی رایت وجود ندارد که اقلام هواداری فروخته شود، حالا با این اوصاف ایده شما برای درآمدزایی چیست؟

باشگاه داری فوت و فن های خودش را دارد. طبیعتا از تاسیس آکادمی فوتبال و موسسات ورزشی که با برند تراکتورسازی و با حضور قهرمانان صاحب نام تراکتورسازی تا حوزه تبلیغی که می تواند برای خدمات و کالاهای مختلف داشته باشد و این کار انسان های اقتصادی است و آدم های اقتصادی می توانند از ظرفیت های مختلف استفاده کنند و حتا این تبلیغات می تواند منجر به شکوفایی تولید ملی هم بشود. اما تنها آدم های اقتصادی شم اقتصادی بالا می توانند این کار را انجام بدهند. 

* آقای شفق هم ادعای مالکیت تراکتور را دارند، فکر میکنید ایشان می توانند دوای درد تراکتور باشند؟

خیر آقای شفق عشق به تراکتور دارند اما پشتوانه اداره یک تیم با این عرض وطول و  عمق را ندارند. ما در زمان آقای شفق با حمایت استانداری و دولت به لیگ صعود کردیم و در ادامه هم دیدیم که این مدیریت، مدیریت موثری نیست. ما نیازمند یک  مدیریت هوشمند و کارآمد با دارا بودن پشتوانه اقتصادی و مقبولیت نزد مردم برای اداره تراکتورسازی هستیم.

* پس فکر میکنید تنها خصوصی سازی و مدیریت مردمی راهکار است؟  راهکاری که سخت به نظر می رسد.

اینطور نیست. اگر ما این را در چارچوب قوانین شرکت های خودمان بدانیم، شدنی است. موکول به این که یک پشتوانه ای برای مردم وجود داشته باشد و مردم هم حس کند در تعیین هیئت مدیره تراکتورسازی موثر واقع باشند.

* البته چند سال است  که موضوع خصوصی سازی تراکتور وجود دارد اما عزمی از سوی مالک و مدیریت فعلی دیده نمی شود.

خب همان مدیریت فعلی باید پاسخگوی مردمی باشند که دلسرد شدند، ناامید شدند، سکوهای تماشاچیان خالی است و ثروت آن ها هم آب می شود.  اگر تراکتور در لیگ برترباشد  A ریال قیمت داشته باشد، به لیگ آزادگان برود A2 قیمت دارد. پس کسانی که صرف نظر از خواسته های مردم، صحنه اقتصادی را هم متوجه نشوند، عقل ندارند. یعنی اقتصاد را هم از دست بدهند، ناراحتی مردم را هم داشته باشند که چه چیزی را به دست بیاورند؟ پس اگر کسی ناکامی اقتصادی و دلسردی مردم را هم در نظر نگیرد، عقل ندارد دیگر؟ درست است؟

* با هواداران تیم تراکتور چه صحبتی دارید؟

ما به عنوان هواداران تیم تراکتورسازی، موضوع واگذاری تیم تراکتور به مردم را باید به عنوان مطالبه مردمی در بیاوریم. بایستی اداره این تیم به مردم  سپرده شود و از این حصارهایی که هست، خارج شود. ما نمایندگان مردم در هر فرصتی باید این را فریاد بزنیم و بخواهیم. دو هفته پیش من گفتم نمی توانم خود را راضی کنم به استادیوم بروم، ناراحتی مردم، سکوهای خالی و ناکامی تراکتور را ببینم و از ورزشگاه بیرون بیایم. ما باید اهتمام کنیم برای یک تغییر و این را به عنوان یک الگو به کشور معرفی کنیم و ما میتوانیم این کار را کنیم.

* به نظر شما فوتبال تبریز فصل موفقی را سپری کرد؟

نه فصل موفقی نبود و بهترین نشانه برای عدم توفیق فوتبال ما سکوهای خالی تماشاگران است. ما شرایط خوبی را سپری نکردیم و بعد هم مدیرعامل تراکتورسازی رفت بدون این که حرفی برای گفتن داشته باشد. گویی انگار نبوده است و آقای آجرلو چند سالی در این تیم بود اما جوری رفت که انگار اصلا نبوده است و این اصلا زیبنده تیم تراکتورسازی نیست.

* در آخر اگر صحبتی مانده بفرمایید.

همه این صحبت ها و این مقدمه ها گفته شد، ما به عنوان هوادار تراکتور باید پشتیبان حرکتی باشیم که از درون میل و علاقه و عشق برای اعتلای تراکتورسازی دارد. من این حرکت که آقای زنوزی انجام داد را تحسین می کنم، به هر حال در گذشته هم همینطور بود و ایشان برای سفرهای آسیایی تراکتور هواپیمایشان را در اختیار تیم تراکتورسازی قرار می دادند و همه این ها به عشق تراکتور و بدون چشم داشت بود. این علاقه و محبت به تراکتورسازی وجود دارد و بالاخره این تیم چهره اقتصادی و ورزشی موفقی برای استان ما به حساب می آید، ایشان هم از جهت فعالیت های اقتصادث و با پشتوانه مناسب و بدون بدهی بانکی هستند. همه ما باید جمع شویم و این را از ایشان بخواهیم که فضارا برای ورود مردم ایجاد کنند. آقای زنوزی می تواند این کار را انجام دهد و همه باید جمع شویم و از ایشان بخواهیم که بیاید و دل مردگی را از سکوهای ورزشگاه یادگار بگیرد و در این شرایط اقتصادی برای ایشان هم سخت اما باتوجه بخ خلاقیت اقتصادی شان می توانند تراکتورسازی را به رونق گذشته برگرداند و بی منت با مردم، تیم تراکتورسازی را ادامه کند.