دیسکو ایسکو؛ علیه لیونل مسی بهت زده!

به گزارش "ورزش سه"، البته با توجه به نحوه بازی آلبی‌سلسته، گویا بودن و یا نبودن مسی نیز تاثیری در نحوه شکست این تیم نداشت. اسپانیا 6 گل زد و 6 یا 7 گل را هم به ثمر نرساند!

لاروخا، در این بازی یکی از بهترین بازیکنان خود به نام سرخیو بوسکتس، هافبک دفاعی آماده بارسلونا را نیز در اختیار نداشتند؛ اما با درخشش ایسکو، موفق به شکست آرژانتین خورخه سامپائولی شدند؛ اما از این بازی، چه نکاتی را یاد گرفتیم؟!

1- دیگو‌ کاستا؛ قاتل سامپائولی و رفقا!

از زمانی که اسپانیا، داوید ویا، مهاجم فوق‌العاده سال‌های نه‌چندان دور بارسلونا و والنسیا را از دست داده است؛ دیگر از وجود یک مهاجم تمام‌کننده در سطح و کلاس جهانی محروم شده است. ویسنته‌دل‌بوسکه، پیش از شروع جام جهانی 2014 که در نهایت نیز با تحقیر اسپانیا همراه شد؛ به این موضوع پی برده بود و به همین علت، دیگو کاستا را از چنگ برزیلی‌ها درآورد و او را اسپانیایی کرد؛ اما مصدومیت، اجازه هنرنمایی در جام جهانی را به کاستا نداد؛ ولی حالا و پس از 4 سال، کاستا بازگشته است تا با درخشش در جام جهانی روسیه، ثابت کند که اسپانیا سال 2014 با حضور او، آنگونه سقوط نمی‌کرد!

کاستا در بازی دیشب، فوق‌العاده بود. اما راه درخشش او با درخشش رودریگو در بازی چند شب پیش مقابل آلمان، کاملا تفاوت داشت. کاستا از نظر قدرت‌بدنی، فوق‌العاده بود و در نبرد‌های تن به تن با مدافعان آرژانتینی، سربلند بیرون آمد. گل او، یک گل کاستایی بود! او توانست از یک موقعیت نصف و نیمه گلزنی، یک گل بسیار زیبا را با یک ضربه تمام کننده فوق‌العاده بسازد تا آلبی‌سلسته، خیلی زود دروازه خود را باز شده ببیند. درست است که کاستا در اواسط بازی تعویض شد اما گل او، نشان‌دهنده ظهور یک قاتل جدید، به سان داوید‌ویا در قلعه لاروخا بود؛ حالا لوپتگی، می‌تواند امیدوار به فتح جام جهانی نیز باشد؛ درست شبیه 2010؛ درست شبیه ویا!

2- آرژانتین بدون مسی؛ زنگ تفریح!

اسپانیا، آرژانتین بدون مسی را له کرد! البته اگر بخواهیم روراست باشیم؛ آرژانتین، حداقل یک ساعت ابتدایی بازی را بد بازی نکرد اما این نتیجه عجیب و شکست تحقیرآمیز، نتیجه اشتباهات فردی زیاد بازیکنان سامپائولی بود. نگاه کردن به بازی آرژانتین بدون مسی، ملال‌آور بود! مسی در آرژانتین، هم در نقش یک گلزن عمل می‌کند و هم در نقش یک پلی‌میکر.  مسی در تیم ملی آرژانتین، علاوه بر فاز هجومی در فاز دفاعی هم نقش موثری را ایفا می‌کند. همانطور که بسیاری از فوتبال‌دوستان می‌دانند؛ تیم‌هایی که مقابل آرژانتین بدون مسی و یا پرتغال بدون رونالدو بازی می‌کنند؛ بیشتر به فکر حمله و زدن گل‌های بیشتر هستند؛ زیرا می‌دانند که چنین فوق‌ستاره‌هایی در زمین حضور ندارند و نیازی به دفاع زیاد در مقابل آن‌ها، نیست!

البته مسی از این تیم روحیه‌باخته آلبی‌سلسته، نمی‌توانست تیمی برتر را در مقابل اسپانیا بسازد و با توجه به نمایش بقیه بازیکنان و خصوصا خط دفاعی آرژانتین، شاید تعداد گل‌های زده تیم ملی اسپانیا، در پایان با و یا بدون مسی، تغییری نمی‌کرد!

آرژانتین، تا دقیقه 50 ، بازی خوبی را از خود به نمایش گذاشت؛ یک پرس عالی و پاسکاری‌های خوب. اما قلعه آلبی‌سلسته، از دقیقه 50 به بعد اشغال شد و آرژانتین، به معنای واقعی کلمه، تحقیر شد!

3- پیکه؛ فوق‌العاده!

جرارد پیکه، یکی از بهترین مدافعین دهه اخیر فوتبال جهان بوده است که به خاطر مصاحبه‌ها و رفتار‌های نه‌چندان جالب خود در خارج از زمین، آنچنان که باید و شاید، ارزش‌هایش را به نمایش نگذاشته است. هواداران تیم‌ملی اسپانیا باید به خاطر حضور پیکه و راموس در قلب دفاعشان، از خدا سپاسگزا باشند؛ چون این دو مدافع خارق‌العاده، بهترین‌های جهانند!

پیکه، همانطور که در فلسفه بازی بارسلونا غوطه‌رو شده‌است، در تیم ملی اسپانیا نیز بسیار روی توپ، مسلط عمل می‌کند و همین عامل، او را تبدیل به یک مدافع مستحکم کرده است. پیکه در بازی دیشب، از مصدومیت از ناحیه زانو رنج می‌برد اما با این وجود نیز، خیلی خوب و مستحکم، توانست اسپانیا را رهبری کند تا این تیم، تیم ملی آرژانتین را خرد کند.  اگر چه نمایش راموس در بازی دیشب، یک فاجعه بود. او در صحنه تک به تکی که گنزالو ایگوایین، خراب کرد از او جا ماند و روی گل اوتامندی به اسپانیا، مقصر اصلی در رها کردن او بود. نمایش دیشب پیکه، فوق‌العاده بود؛ فوق‌العاده! او توانست ضعف‌های راموس را هم در بازی دیشب پوشش دهد.
چه کسی ذخیره پیکه است؟ ناچو؟! آزپلیکوئتا و یا بارترا؟! هیچکدام از این بازیکنان، نمی‌توانند زوج خوبی برای راموس باشند و هیچ یک در سیستم دفاع 4 نفره، همانند پیکه عمل نخواهند کرد. اگر پیکه در لاروخا هنرنمایی نکند، شاید مشکلات دفاعی، اسپانیا را از بسیاری از افتخارات، محروم کند؛ اما تا زمانی که پیکه و راموس هستند، اسپانیا یک خط دفاعی قدرتمند را در اختیار دارد!

4- ایگوایین؛ از ماست که بر ماست!

ایگوایین در همان دقایق اولیه بازی، تک به تکی را در مقابل داوید ده‌خه‌آ، خراب کرد که شاید گل‌کردن آن، بسیار آسان‌تر از عملی بود که ایگوایین، انجام داد. سانتر زیبای مکسی متزا روی دروازه لاروخا، فرصتی فوق‌العاده برای ایگوایین بود تا کار را به سود آرژانتین رقم بزند اما او، قدر این فرصت را ندانست تا خاطرات بد جام جهانی 2014 و آن تک به تک فراموش نشدنی ایگوایین در مقابل نویر، دوباره به ذهن ما برسد.

ایگوایین، در بازی‌های فینال در سال‌های 2014، 2015 و 2016، که در نهایت با شکست آرژانتین همراه شده است؛ در همه این دیدار‌ها، تک به تک‌های صد در صدی را تبدیل به گل نکرده است که گل‌کردنشان، کار همه مهاجمان است اما گل‌نکردنشان، کار هر کسی نیست! دعوت نکردن ایکاردی نیز مزید بر علت شد تا ایگوایین، با وجود همه این توپ خراب‌کردن‌ها، مهاجم فیکس سامپائولی باشد و هواداران آرژانتین، همچنان منتظر یک مهاجم نوک گلزن در سطح کلاس جهانی باشند. کسی مثل باتیستوتا، کرسپو و ...!

5- دیسکو ایسکو!

شاید ایسکو در رئال‌مادرید زیر نظر زیدان، چندان محبوب نباشد اما در تیم ملی اسپانیا و زیر نظر لوپتگی، او یک ستاره تمام‌نشدنی است. او در سمت چپ خط حمله سه‌نفره لاروخا، هنرنمایی می‌کند و دیشب، هتریک او بود که کار را برای آلبی‌سلسته تمام کرد. با این نمایش ایسکو، فتح جام جهانی در روسیه برای اسپانیا، دست نیافتی نخواهد بود!

دیسکو ایسکو در میانه میدان برای اسپانیا، در نهایت منجر به فروپاشی آرژانتین شد. فروپاشی تلخی که هیچ‌شباهتی به آن آرژانتین همیشه مدعی نداشت تا این بار، لاروخا آرژانتین را له کند!

 
مترجم: محمد مهدی موسی‌پور
منبع: اسکواکا