خادم تنها چیزی شبیه به برجام در کشتی می خواهد

به گزارش "ورزش سه"، یکی از غیر منتظره ترین اتفاقات ورزش ایران هفته گذشته اتفاق افتاد جایی که رسول خادم رییس فدراسیون کشتی با انتشار بیانیه ای از سمت خود استعفا داد تا ورزش ایران شوکه شود. مدیری ورزشی، جوان و دارای کارنامه ای که مرزهای موفقیت و پیشرفت در کشتی را جا به جا کرده بود حالا به دلیل چالش هایی که داشت و بارها در مورد آن صحبت کرده بود از سمت خود کناره گیری کرد و به قول خودش " گاهی بهترین ایستادن، نایستادن است". با این حال به نظر می رسد اکثریت مدیران و جامعه ورزش جان کلام او را متوجه نشدند. او وقتی دید نه پیشرفتی در مسیر رسیدن به اهداف مد نظرش به دست نمی آید و از همه نا امید کننده تر اینکه در تحلیل خواسته های او سو تفاهم های عمیقی به وجود آمده است تصمیم به استعفا گرفت. حالا بررسی خواهیم کرد چگونگی استعفای رسول خادم و سوتفاهماتی را که او را مجبور به استعفا کرد.

* مشکل از کجا آغاز شد ؟

اولین بیانیه رسول خادم پس از محرومیت علیرضا کریمی و خطر تعلیق کشتی ایران منتشر شد. جایی که او اینچنین درخواست خود را عنوان کرد:« نکته قابل توجه این است که با اتفاقی که در جریان کشتی علیرضا کریمی در لهستان افتاد، دیگر نمی توانیم گواهی پزشک تهیه کنیم. دیگر نمی توانیم به حریف پیشین ببازیم. باید با رفتاری صادقانه، در مواجهه با حریف رژیم اشغالگر قدس، براساس سیاست های ابلاغی کشورمان، رسماً  از رویارویی  با آنها خودداری ورزیم و صادقانه  تبعات ناشی از آن را بپذیریم. بعد هم به دنبال هزینه کردن همه داشته های بین المللی مان نباشیم که ما را تعلیق نکنند.»

* حمایت هایی که صورت نگرفت

این صحبت های خادم که بسیار روشن مطرح شد با هیچ واکنشی همراه نشد. او در بخشی او صحبت های خود خطاب به مدیرانی که نخواست اشاره ای مستقیم به آنها شود گفت:« پس از چنین اتفاقاتی فدراسیون کشتی در داخل کشور از سوی مراجع مسئول، با خط و خطوط دادن به برخی رسانه ها چوب می خورد که چرا کشتی گیرت قرعه اش با کشتی گیر رژیم صهیونیستی افتاده و فدراسیون نتوانسته است با کمک از الهامات غیبی، این مسئله را قبل از قرعه کشی حل کند؟ و یا اینکه اصلا فدراسیون چرا کشتی گیرش را به مسابقات جهانی که در آن رژیم اشغالگر قدس شرکت می کند برده است؟ گویا مسابقات جهانی دیگری هم هست که بدون رژیم اشغالگر قدس برگزار می شود. فدراسیون و کشتی گیرش باید چوب بخورند تا کسانی که مسوولیت دارند و باید سینه ستبر کنند و پاسخگو افکار عمومی و هیجانات اجتماعی باشند، دیده نشوند. سیاسی کاری تا کجا....»
مسعود سلطانی فر وزیر ورزش و جوانان که به نظر می رسید یکی از حامیان رسول خادم در این موضوع باشد در واکنش به بیانیه اول رسول خادم تنها به یک جمله اکتفا کرد:« من هیچ موضعی ندارم. قرار نیست که هر فردی در هر جایی موضعگیری کرد من به‌عنوان وزیر ورزش بخواهم رد یا تأیید کنم و فکر می‌کنم باید از خود آقای رسول خادم بپرسید.»

* آغاز سو تفاهمات و حمله های ناجوانمردانه

عباس جدیدی تنها رقیب رسول خادم در مجمع انتخاباتی فدراسیون کشتی برداشت خود را از مسائل اخیر این طور مطرح کرده بود:« این آقای خادم و رضا لایق دبیر فدراسیون دارند ذهن مردم را منحرف می کنند به یک جای دیگر. این سیاهنمایی ها برای گمراه کردن مردم است از عملکرد فدراسیون! مگر فدراسیون های قبلی وقتی به رژیم صهیونیستی می خوردیم، چطور عمل می کردند؟ آنها با درایت و مدیریت، این مساله را حل می کردند.»
فردای آن روز رسول خادم متن استعفای خود را منتشر کرد که قطعا به دلیل صحبت های عباس جدیدی نبوده است اما از صحبت های جدیدی می توان دریافت که چه حجمی از سایر جهات با این سطح از سو تفاهمات به او وارد می شد که در نهایت مجبور به استعفای رسول خادم شد.

* ماجرای استعفای شوک آور

با اینکه گفته می شد خادم برای ایجاد فشار و به کار گیری استراتژی جدید این استعفا را مطرح کرده است اما در فدراسیون کشتی و اطرافیان او هیچ کس از این موضوع مطلع نبود. کار تا جایی یک باره اتفاق افتاد که دبیر فدراسیون کشتی هم تنها یک ربع قبل از انتشار آن بیانیه از جریان مطلع شد. این یک تصمیم کاملا شخصی و دور از حاشیه ای بود که نه کشتی، بلکه ورزش ایران را شوکه کرد.

* رسول تنها یک چیز می خواست؛ "برجام برای کشتی"

بیانیه های پی در پی خادم مبنی بر به کارگیری دیپلماسی بین المللی و تشکیل کارگروهی برای جمع بندی این چالش دردسر ساز بود اما از صحبت های او این طور برداشت می شد "که چرا ما نباید با رژیم اشغالگر رو به رو نشویم ؟"، "ما دیگر نمی توانیم در رقابت با این رژیم اشغالگر به میدان نرویم" و برداشت هایی این چنینی. این بار از سوتفاهمات افکار عمومی را به سمتی برده بود که شکاف تا واقعیت رفته رفته عمیق تر می شد، پس خادم تصمیم به استعفا گرفت تا این شکاف عمیق تر نشود. رییس فدراسیون کشتی تنها یک در خواست داشت، اینکه برای مساله رقبای رژیم اشغالگر یک تصمیم دیپلماسی گرفته شود، چیزی شبیه به برجام تا IOC و FILA با ورود به این چالش تصمیمات لازم را بگیرند تا این مساله تعیین تکلیف شود. قطعا اگر این موضوع مطرح شود و چالش های مورد بررسی قرار بگیرد تصمیمی واضح برای این مساله گرفته می شود. تجلیل از خانواده شهدا و تعلق خاطر رسول خادم به چارچوب های جمهوری اسلامی می تواند مانع این سو تفاهم باشد که هیچ گاه منظور او این نیست که چرا ما با رژیم اشغالگر رو به رو نمی شویم بلکه تنها یک درخواست در این میان وجود دارد؛ این مساله واضح مطرح شود تا تصمیمات لازم در داخل و محافل بین المللی در مورد آن گرفته شود.