سامره: دلم می‌گوید دربی 85 مساوی می‌شود

به گزارش "ورزش سه"، علی سامره با گل به یادماندنی که در دربی معروف تهرانی ها در ورزشگاه یادگارامام(ره) تبریز به ثمررساند همچنان یکی از چهره های محبوب استقلالی ها در دربی ها قلمداد می شود. مهاجمی که با این گل نام خود را در تاریخ ثبت کرد تا همواره در آستانه مصاف های دو تیم نام او به میان بیاید. سامره که این روزها هدایت تیم زادگاهش مس رفسنجان را برعهده دارد چند روز پیش موفق شد دربی مسی ها را از کرمانی ها ببرد به همین بهانه درباره دربی 85 با او گفتگویی انجام دادیم.

دربی مس برای مدیران بیشتر کری داشت تا طرفداران

دربی مس؟ تنها تفاوتش با دربی های تهران به بالا بودن کری هایش میان مسئولان و مدیران دو باشگاه برمی گشت درست برعکس دربی تهران که این کری ها برای طرفداران دو تیم حساس است و نه مدیران باشگاه ها(باخنده) هم کرمانی ها هم رفسنجانی ها چون برای اداره باشگاه از یک منبع تغذیه می شوند همواره دوست ندارند در این دربی بازنده باشند به همین خاطر واقعا فشار زیادی را در مصاف مسی ها تحمل کردیم و خدا راشکر بچه های ما از پس این فشار به خوبی برآمدندو سه امتیاز شیرین گرفتیم تا در جدول به وضعیت مان سرو سامان بدهیم.

لیگ دسته اول پوست اندازی کرده است

رقابت های لیگ دسته اول انصافا کم از لیگ برتر نیست چون قدرت تیم ها خیلی به هم نزدیک شده و از همه مهم تر با اعتماد به مربیان جوان همین طور مدیران جوان و خوش فکرتر حالا باشگاه های دسته اولی هم با نگاهی حرفه ای تر به رقابت ها می اندیشند. تنها کافی است به فهرست تیم ها یک نگاه اجمالی داشته باشید تا ببینید همه باشگاه ها با رو آوردن به نسل جوان تر فوتبال ایران پوست اندازی کرده و دیگر مثل گذشته وارد عرصه رقابت نمی شوند. به نظرم این لیگ می تواند یک پشتوانه بزرگ برای فوتبال باشگاهی و ملی ایران باشد به شرطی که کمی از نظر امکانات سخت افزاری تقویت شود.

دلم می گوید دربی 85 تهران مساوی می شود

پیش بینی ام از دربی تهران یک تساوی 1-1 یا 2-2 است چون حضور دو مربی خارجی روی نیمکت دو تیم می تواند در کنار تمام جذابیت هایی که دارد روی عملکرد فنی و تاکتیکی هم تاثیرگذار باشد. برانکو شناخت بهتر و کامل تری از شرایط فوتبال ایران دارد پس مسلما اصلا دوست ندارد دوباره همان بلایی که فصل قبل سر او و تیمش آمد آن هم بعد از ناکامی در راهیابی به فینال آسیا را تجربه کند از همین رو بی گدار به آب نمی زند درست مثل وینفرد شفر که هنوز به شناخت کافی نرسیده و تنها با توصیف این دیدار می آید که بازنده دربی نباشد.

شانس پرسپولیس تنها روی کاغذ بیشتر است

روی کاغذ پرسپولیس شانس اول برنده شدن است چون هم شرایط بهتری دارد هم از نظر تاکتیکی و تیمی به پختگی رسیده اما قصه دربی متفاوت از پیش بینی رو کاغذ است. اگر یادتان باشد سال 82 هم پرسپولیس وینگو بگوویچ با آن همه ستاره شانس بیشتری نسبت به استقلال داشت تا برنده دربی شود اما به ما باخت یا چندین و چند بازی دیگر که شرایط دو تیم کاملا متفاوت بود اما نتایج دربی طبق پیش بینی ها در نیامد.این بازی شرایط خاص خودش را دارد و هر تیمی آرامش و تمرکز داشته باشد می برد گرچه من هنوز هم می گویم مساوی می شود.

انتقاد نکردند، حرمت شکنی کردند

کنار رفتن علیرضا منصوریان آن هم با این شکل از استقلال اصلا اتفاق خوشایندی نبود چون اعتقاد دارم لیاقت علی منصور این نبود. نمی دانم شاید اشتباه بزرگ او این بود که اصلا نباید با این مدیریت حاکم بر استقلال در نیمکت سرمربیگری می ماند اما هر چه بود ماند به این امید که بتواند راه فصل قبل را ادامه دهد که تصوراتش از این موضوع درست از اب در نیامد.سال قبل منصوریان توانست حواشی داخل تیم را مدیریت کند و با همین اتفاق روزهای موفقی را در نیم فصل دوم سپری کرد اما بیرون تیم حاشیه ها همچنان بر قوت خود باقی ماند که از جمله این حاشیه مخالفت های مدیریت کلان باشگاه با این مربی بود. حاشیه هایی که امسال هم ادامه پیدا کرد در حالی که به شخصه فکر می کردم با چیدمان امسال هیات مدیره کار علیرضا راحت باشد اما این گونه نشد و این انتقادات بلای جان منصوریان شد تا جایی که انتقادات جای خود را به حرمت شکنی داد.

منصوریان هم از بیرون تیم خورد هم از داخل تیم

دروغ چرا بودند دوستانی که تا توانستند تلاش کردند تا استقلال با علیرضا منصوریان موفق نشود و اتفاقا به هدف خود نیز رسیدند چون این بار علیرضا نه تنها همه تمرکزش را روی جمع کردن حاشیه های بیرونی گذاشت بلکه از داخل تیم هم غافل شد و از داخل تیم ضربه خورد.اتفاقی که بر بحران ها افزود و دیگر نشد که او بتواند مدیریت اوضاع را در دست بگیرد از همه بدتر سکوها هم پشت او را خالی کردند که طبیعی هم بود با نتیجه نگرفتن استقلال یک روز این اتفاق رخ بدهد.

جای منصوریان بودم در استقلال نمی ماندم

من اگر جای علیرضا منصوریان بودم اول فصل با این چیدمان مدیریتی در استقلال نمی ماندم و می رفتم تا یک روز که همه چیز برای موفقیت فراهم بود، برگردم.اتفاقاتی که فصل قبل افتاد و بارها اعضای هیات مدیره را برآن داشت تا علیه سرمربی صحبت کنند به نظرم زنگ خطر برای منصوریان به صدا در آمد اما او این زنگ ها را نشنید به این امید که بتواند مخالفت ها را از بین ببرد. حرف من این است هر مربی می تواند منتقد و مخالف داشته باشد اما نه هر مخالف و منتقدی که بخواهد توهین مستقیم انجام بدهد و حرمت مربی را بشکند. به نظرم با منصوریان حرمت شکنی کردند و این اتفاق می توانست با یک تصمیم عاقلانه از سوی علیرضا در انتهای فصل گذشته رخ ندهد.

شفر به زمان نیاز دارد

وینفرد شفر نام بزرگی در فوتبال آلمان است از همین رو امیدوارم به او اجازه بدهند بتواند تجربیات و توانایی هایش را در استقلال نشان بدهد. نمی توان از حالا پیرامون اینده استقلال با این مربی پیش بینی کرد اما آرزوی قلبی من این است که تیم محبوبم با این مربی به روزهای اوج خود برگردد و به همان تیمی تبدیل شود که همه از رویارویی با آن هراس داشتند.