کد خبر : 1452413 | 16 مرداد 1396 ساعت 09:04 | 64.9K بازدید | 1 دیدگاه

جنگ‌های داخلی استمفورد بریج

چلسی و کونته: وحشت از سرنوشت آنچلوتی

حمیدرضا صدر به حال و هوای تب زده چلسی پرداخته، به دلشوره های آنتونیو کونته، به شکست قهرمان لیگ در اولین بازی فصل...

چلسی و کونته: وحشت از سرنوشت آنچلوتی

 به گزارش "ورزش سه"، آنتونیو کونته طی مصاحبه ای در سنگاپور جمله ای را با تاکید بر زبان آورد "... تکرار می کنم، ما باشگاه بزرگی هستیم، ولی اجازه نداریم اشتباهی از ما سر بزند"، گفت "شرایط خطرناک است"، گفت "باید بهتر شویم"... واژه هایی که بر زبان آورد نیشدار بودند و هشدار دهنده. عاری از خوش بینی. وقتی نبرد چریتی شیلد تمام شد هشدارهای کونته را در باب "شرایط" و "بهتر شدن" درک می کردیم. چلسی برابر آرسنال که فقط پنج بازیکن اصلی اش را راهی میدان کرد زانو زده بود. همه می دانستند نمی توان با چریتی شیلد به جمع بندی دست زد، ولی پایان تلخ ژوزه مورینیو و کارلو آنچلوتی در استمفورد بریج از یادها نرفته بود: قهرمانی چلسی با مورینیو در لیگ و سقوط با مورینیو در فصل بعد، همین طور قهرمانی چلسی با آنچلوتی در لیگ و نزول با او در فصل بعد.


سقوط چلسی در چریتی شیلد برابر آرسنال یادآور شکست دو سال پیش آنها در همین دیدار - 2015 - با یک گل برابر توپچی ها بود. 


در همان بعد از ظهری که مورینیو سرانجام مغلوب آرسن ونگر شد و چهار ماه بعد استمفورد بریج را ترک کرد. شکست چلسی یادآور فینال جام حذفی هفتاد و یک روز پیش برابر آرسنال هم بود. چنان که کارت قرمز پدرو تکرار اخراج ویکتور موزس در آن میدان بود. چلسی این جا با گل موزس تا هشت دقیقه به پایان تیم برنده بشمار می رفت، ولی دروازه اش بلافاصله پس از اخراج پدرو با ارسال اولین توپ درون محوطه جریمه باز شد و سرانجام طی ضربه های پنالتی 1-4 شکست خورد.


توفیق چلسی در فصل سپری شده طی دوری از رقابت های اروپایی حاصل شد. آنها در فصل پیش چهل و هفت بازی انجام دادند بی آن که جزیره را ترک کنند. در حالی که منچستر یونایتد شصت و سه بار به میدان رفت که هشت تایش سفر اروپایی بود. چلسی در این فصل به لیگ قهرمانان بازگشته و نبردها طاقت فرساتر شده اند. در نگاه اول به نظر می رسد آبی پوش ها جای مردان رفته را پر کرده اند: آلوارو موراتا جای دیگو کاستا آمده، آنتونیو رودیگر با رفتن جان تری به خط دفاع پیوسته و تیمو باکایوکو جای نمانیا ماتیچ به میدان خواهد رفت، ولی ابرهای تیره ای هم جلوی آفتاب استمفورد بریج را گرفته اند.

 

1201774


پای کونته از اواخر فصل پیش به کشاکش های مدیریتی چلسی باز شد. قراردادش را تا پیش از فینال جام حذفی تمدید نکردند و اختلافاتش با مایکل امانالو مدیر فنی باشگاه که مدیریت انتقالات بازیکنان را برعهده دارد پوشیده نماند. او برای پر کردن جای کاستا خواهان ورود لوکاکو شد، ولی مهاجم دیگری را به او معرفی کردند. مهاجم اسپانیایی 65 میلیون پوندی را، گران ترین خرید تابستانی باشگاه را. بازیکنی که کونته او را خوب می شناخت و روزگاری برایش در یووه بازی کرده بود. موراتا را، "پسر خوب منزه" را که قرار است جای "پسر بد کثیف" را پر کند، جای دیگو کاستا را.


موراتا فصل پیش در لالیگا 15 گل با پیراهن رئال مادرید زد و بهترین رکورد زندگی حرفه ای اش را ثبت کرد، ولی شصت درصد گل هایش را برابر پنج تیم آخر جدول شلیک کرد و دروازه چهار تیم بالانشین را نگشود (برخی از روزنامه های اسپانیایی ها اعتقاد دارند موراتا در سایه بازاریابی پدرش که یک مدیر رسانه ای برجسته است بالا آمده). موراتا برابر آرسنال در هفده دقیقه به پایان راهی میدان شد. همان زمانی که چلسی تیم پیروز میدان بود. بازی به تساوی کشیده شد و توپ در واپسین لحظات برابر دروازه روس سر او فرود آمد. فرود آمد تا او ضربه پیروزی بخش را بزند. ولی او توپ را با سر به خارج میدان کوفت. کمی بعدتر پشت توپ ایستاد تا یکی از ضربه های پنالتی را بزند و این بار هم توپ را راهی خارج میدان کرد. آن هم در بعد از ظهری که سعید کولاسیناچ مدافع چپ بیست و چهار ساله در سوی دیگر میدان با ضربه سر گل تساوی بخش آرسنال را زد. همان پسر گمنام بوسنیایی که به عنوان بازیکن آزاد از شالکه راهی آرسنال شده و ونگر برایش مبلغی نپرداخته.


پرسش های کونته پرشمارند؟ انتظار دارید با میچی باتشوایی و موراتا به عنوان مهاجم در چند جبهه جنگید؟ چرا کایل واکر راهی تیم قهرمان انگلیس نشد؟ چرا هنوز مدافعین کناری کارسازی وارد نشده اند؟ چرا چلسی میلیونر در بازار پشت سر منچسترسیتی و منچستریونایتد قرار گرفته؟


کونته فصل را با دردسر آغاز کرده. زانوی ادن هازارد طی دیدارهای ملی در تابستان مصدوم شده و تا دو ماه غایب خواهد بود. باکایوکو که قرار بوده جای ماتیچ را بگیرد پنج هفته آغازین را به دلیل مصدومیت از دست خواهد داد. کورت زوما رفته، همین طور لوفتوس چیک... از آخرین باری که قهرمانی لیگ برتر از عنوانش دفاع کرده نزدیک یک دهه سپری شده. سال 2008 بود که منچستر یونایتد به رهبری آلکس فرگوسن عنوان قهرمانی لیگ را حفظ کرد.

 

پس از آن چلسی با مورینیو، منچسترسیتی با پیگرینی و لسترسیتی با رانیری ناکام ماندند. آیا دوباره نوبت چلسی شده؟ این بار با ایتالیایی دیگر؟

 

 

حمیدرضا صدر

 

 

از همین نویسنده بخوانید:

 

نیمار - پاریس؛ عملیات گنگستری 2017

 

 

 نیمار: بی وفایی و پول پرستی یا فرار از سایه مسی؟ 

 

 چهل سالگی دیدار ایران - آرژانتین؛ جشنواره رئال 

 

گرت بیل: پسر سرگردان برنابئو

 

جنون خرید در فوتبال اروپا: خرج کن و فقط خرج!

 

مورینیو و یونایتد: فصل دوم، فصل پرواز؟

 

چلسی و دیگو کاستا: جنگ با خروس جنگی 

 

انتقال جنجالی بونوچی: چرا سرباز کهنه کار یووه راهی میلان شد؟

 

 خامس رودریگز: وداع طولانی و تلخ از نوع مادریدی

 

جان تری در آستون ویلا: نه نمی تونی از روی سایه‌ات بپری

 

 طناب داری که آرام و بی صدا بافته شد

 

پوچتینو در لبه تاریخ و رویا

 

تابستان از نوع آرسنالی؛ بهترین‌ها را از دست بده

 

سایه و روشن های یک انتقال جنجالی

 

بازگشت رونالدو به منچستر‌یونایتد: هفت پرسش

 

نگاه انتقادی اکونومیست به صعود ایران!

 

کی‌روش: از منچستر تا تهران برخلاف مسیر آب

 

وقتی عروسی به کوچه ایران رسید 

 

روزی که بلیت جام جهانی مهر باطل خورد

 

از رونالدو تا بوفون؛ از آسمان تا زمین

 

زیدان - آلگری: نیش‌ها را به هیچ بگیر

 

توخل و دورتموند: وداع سرد سرد با دیوار زرد

 

فرانچسکو توتی: پس باد همه چیز را با خود نخواهد برد

 

گاسکویین 50 ساله: بدون نامه‌ای از محبوبه بی‌وفا

 

آیا دو جام یونایتد، جام های میکی ماوس بودند؟!

 

سه سقوط کرده: ونگر، گواردیولا، مورینیو

 

زیدان ماند و انریکه رفت

 

جان تری: وداع مرد احساساتی تک باشگاهه

 

چلسی 2017: دویدن دنبال باد

 

شبی در آمستردام برخلاف جریان آب

 

وقتی هیولا، سرخپوست‌ها را بلعید

 

بازنگری تاریخی‌‌ترین قهرمانی پرسپولیس؛ جام 1352

 

کسی نمی‌گفت آفتاب در مونیخ می‌درخشد 

 

مسی: خرمن آتش در میعاد

 

ال کلاسیکو: شب خوک زده با فیگو

 

تونی آدامز و سالاد فصل هجده ملیتی گرانادا

 

سی ال؛ لبخند دارودسته مادریدی

 

یوونتوس - بارسلونا: هفت پرده از نبرد انتقامی

 

میلان؛ فیل بزرگ در تاریکی مطلق

 

منچستریونایتد؛ چرا این تیم خود را پیدا نمی‌کند؟

 

مرگ تدریجی فوتبال هلند: چرا و چگونه؟

 

سایه روشن‌های جذاب‌ترین لیگ جهان 

 

مارچلو لیپی: مردی برای همه فصول

 

قطر - ایران؛ بازخوانی نبرد تلخ دوحه 1376

 

بهشت بر تو ارزانی باد پسرجان...

 

سیتی - موناکو؛ کبریت خیس برابر آتش گداخته

 

بازخوانی اولین فصل مورینیو در چلسی 

 

سیندرلا؛ نیمه شب چهارشنبه به وقت نوکمپ

 

نه، این همه آرزوهای ناپولی نبود...

 

تو هم تمام شدی آقای ونگر

 

انریکه و بارسا: اینجا زمان برای کسی متوقف نخواهد‌ شد

 

خوردن استیک با دندان‌های مصنوعی

 

معجونی که فوتبال انگلیس را تغییر داد 

 

تجدید خاطره با ایکر کاسیاس

 

آلگری: از تورین تا لندن و بارسلونا

 

بارسا در پاریس: ده پرده از کشتار والنتاین

 

لیگ قهرمانان: ناقوس‌ها برای که به‌صدا در می‌آیند؟

 

اولین توفان: وسترن در امجدیه

 

ردبول؛ بوندسلیگا علیه نوشیدنی شیطان!

 

ظهور و سقوط لستر: وداع با رمانتیسم؛ سقوط نکنید، بمانید آقای رانیری

 

آرسن ونگر: گربه خانگی میان ببرهای گرسنه

 

یادداشت حمیدرضا صدر درباره تیم محبوب ایتالیایی؛ رم، کولوسئوم در غیاب سزار  

 

لیورپول و کلوپ: ژانویه عذاب آور

 

از رونی تا رونالدو: مسیر موازی پسران فرگوسن

 

از قلیچ خانی و هاشمی نسب تا سرجیو راموس: دست دادن با آتش

 

رونالدو برزیلی یا رونالدو پرتغالی؟

 

جام جهانی 48 تیمی: معما، پرسش و دلار

 

از اوفارل تا کی‌روش: همان شهرزاد قصه‌گو

 

بازگشت یاپ استام به منچستر: داغ آن وداع تلخ

 

یوونتوس: همان بالا با یک علامت سوال

 

قربانگاه والنسیا، نفرین خفاش‌ها

 

فوتبال سال 2016؛ ده پرده از زندگی و مرگ

 

آیا یونایتد و مورینیو سرانجام به جاده اصلی بازگشته‌اند؟

 

آقای گل محجوب؛ از سیلی عبده تا مرگ در استکهلم

 

از چلسی تا آرسنال، از آنتونیو تا آرسن

 

لیونل مسی 2016: هم شیرین شیرین؛ هم تلخ تلخ

 

یادداشت ویژه حمیدرضا صدر برای برنده توپ طلا؛ رونالدو: رنج به علاوه سرمستی 

 

گواردیولا در باتلاق انگلیسی

 

میلان: مشت آهنین درون مخمل راه راه

 

ردبول، نوشابه منفور بوندسلیگاست!

 

هفته چهاردهم لیگ برتر: باران آنها را برد

 

ال کلاسیکو 232 : کسالت آمیخته به جادوی صد

 

هفته سیزده لیگ برتر: کونته آن بالا و مورینیو این پایین

 

تا 41 سالگی در برنابئو؛ کریستیانو می‌تواند؟

 

با این بارسلونا چه باید کرد؟

 

رئال به روایت زیدان: بی های و هوی، بی زرق و برق

 

هفته دوازده لیگ برتر: نه، تو دیگه خاص نیستی!

 

استیون جرارد: تاریخ تو را به کدام سو خواهد برد؟

 

 وداع با منصور پورحیدری؛ آن چروک‌های عمیق

دیدگاه‌ها