نقش پررنگ سپهرزاد در موفقیت احسان حدادی
قهرمانی اخیر احسان حدادی در مسابقات آسیایی در کنار تلاش شخصی خودش دلایل دیگری نیز دارد که فراموش کردن آن دور از انصاف است.
به گزارش "ورزش سه" و به نقل از مهر، مسابقات قهرمانی آسیا هند موفقترین تجربه دوومیدانی کاران ایران در تاریخ این رشته بود که با بازگشت احسان حدادی پرتابگر دیسک کشورمان به روزهای اوجش همراه شد. حدادی که پس از ناکامی در المپیک ریو تمریناتش را با دوست قدیمی خود هادی سپهرزاد دنبال کرد تنها چند روز پیش از رقابتهای قهرمانی آسیا با این مربی ایرانی قطع همکاری کرد. با این وجود چه کسی می تواند منکر تاثیر مثبت سپهرزاد در بازگشت حدادی به روزهای خوب خود باشد؟!
حدادی درست در بدترین روزهایش کار را با سپهرزاد آغاز کرد. مصدومیت آزار دهنده وی و سه عمل جراحی باعث شد تا بیش از دو ماه از تمرینات وی و سپهرزاد معطوف به کار درمانی و فیزیوتراپی شود. بسیاری این دوران را پایان کار حدادی در ورزش قهرمانی می دانستند، او هم دوران نقاهت را پشت سر می گذاشت، هم روزهای ناکامی را در مسابقات مختلف تجربه کرده بود و هم حواشی آزاردهنده وی را از شرایط ایده آل دور و دورتر کرده بود. بعد از اردوی قطر احسان تنها موفق شد دیسک را ۶۲ متر پرتاب کند.
اندکی بعد سپهرزاد و حدادی به کیش رفتند و اردوی دوم آغاز شد. آشفتگی و عدم تمرکز کار را حتی به درگیری حدادی با مسئولان ورزش کیش هم رساند. احسان در لیگ طلایی شرکت کرد اما نتوانست بیش از ۶۲/۶۴ متر پرتاب کند. هرچند روند صعودی و حفظ آن در شرایط آن روزهای حدادی کار بزرگی بود که با همراهی سپهرزاد میسر شد آن هم درست در روزهایی که سپهرزاد با بیماری سخت پدر خود دست و پنجه نرم می کرد و شرایط روحی چندان مساعدی نداشت.
پس از آن بازیهای کشورهای اسلامی برای احسان خیلی مهم بود. فشار نیاوردن روی حدادی آسیب دیده، مهمترین خواسته سرمربی اش بود. انتظارها از حدادی زیاد بود و همین استرس وی و مربی اش را زیاد کرده بود. در این بین مشکلات دیگری هم احسان را آزار دارد. مثلا وی که عادت داشت همیشه تنها یک روز قبل از مسابقه در محل حضور پیدا کند این بار ۴ روز پیش از رقابتها در باکو بود و همین باعث شد تا به قول خودش با افت بدنی همراه شود. از طرفی قرار بود فینال این رقابتها بعد از ظهر برگزار شود که به یکباره به ۹ صبح تغییر پیدا کرد و همین موارد و علل مشابه باعث شد وی با رکوردی نه چندان مطلوب دوم شود. پس از بازیهای کشورهای اسلامی بود که قطع همکاری بین حدادی و سپهرزاد با تمایل یکطرفه حدادی رخ داد و احسان برای تنها چند روز حسین توکلی سرمربی سابق تیم ملی وزنه برداری را به عنوان مربی همراه خود انتخاب کرد.
شاید کمتر کسی فکر می کرد حدادی بتواند در رقابتهای قهرمانی آسیا با رکورد ۶۴/۵۴ به عنوان قهرمانی برسد اما این اتفاق افتاد. احسان نه به روزهای اوج اما به روزهای خوب خود بازگشت و به تصویر نایب قهرمانی المپیک لندن خود نزدیک تر شد. اما شاید در بحبوحه شادی همه برای بازگشت رویایی حدادی به دوران قهرمانی کمتر کسی به نقش پررنگ هادی سپهرزاد در موفقیت وی فکر کرد.
فراموش نکنیم سپهرزاد در بدترین شرایط روحی و جسمی مربیگری حدادی را قبول کرد. یادمان نرود وی در روزهایی که پدر مرحومش به سختی بیمار بود احسان را در اردو همراهی کرد و چیزی برایش کم نگذاشت. بی انصافی است اگر سهم او از قهرمانی حدادی را نادیده بگیریم.
اگر هم احسان دوست قدیمی اش را فراموش کرد که بعید به نظر می رسد فدراسیون دوومیدانی باید سپهرزاد را مربی حدادی در قهرمانی آسیا بداند چرا که او تنها چند روز پیش از اعزام با احسان قطع همکاری کرد. هم در پاداش قهرمانی و هم در قدردانی معنوی حق سپهرزاد محفوظ است هرچند خواسته یا ناخواسته این عامل پررنگ در موفقیت حدادی را کمرنگ کرده باشیم.