وعدههای بازی با الهلال عملی نشد
اعتصاب پرسپولیسی ها چگونه کلید خورد؟
اعتصاب پرسپولیسی ها درست چند ساعت بعد از این که قهرمانی آنها در لیگ برتر قطعی شد سرو صدای زیادی در محافل داخلی و بین المللی به راه انداخت.
به گزارش "ورزش سه"، هنوز طرفداران پرسپولیس طعم شیرین قهرمانی را در بعد از بازی با پدیده مزه نکرده بودند که بازیکنان این تیم در واکنش به پرداخت نشدن مطالبات از سوی باشگاه دست به اعتصاب زدند و بدون این که تمرین و اردو داشته باشند گام به مصاف با ذوب آهن گذاشتند. اتفاقی که کمتر کسی تصور وقوع آن را می کرد اما افتاد تا این باشگاه با دردسرهای فراوانی روبرو شود.
اما این که استارت این اعتصاب چگونه خورد و چرا بازیکنان چنین تصمیمی گرفتند سئوالی بود که علی اکبر طاهری سرپرست باشگاه پرسپولیس این گونه به آن پاسخ داد:« طبق روالی که در باشگاه داریم، با جدول خودمان خوب پیش رفتیم و حتی نسبت به سال گذشته هم بهتر بودیم، اما بچههای ما عجولانه به این موضوع ورود کردند. آنها نباید اجازه میدادند کار به آنجا برسد. با هماهنگی و نشستهایی که داشتیم، این مساله حل شد. نتیجه را روز گذشته دیدید که تیم چقدر همدل و یکدل توانست یک نتیجه خوب را مقابل الوحده رقم بزند.یک بخش مطالبات بازیکنان ما جاری است و بخشی دیگر به فصول گذشته برمیگردد. چه در بخش بازیکنان و کادر فنی، چه در بحث تجاری و چه در بحث الزامات قانونی که بار سنگینی روی دوش باشگاه میگذارند».
او در ادامه از حکم قضایی در توقیف حساب باشگاه به عنوان دلیل اصلی بروز اعتصاب در باشگاه نام برد و تصریح کرد:«احکام قضایی گاهی اوقات از سوی محاکم داخلی یا بینالمللی صادر میشود که شرایط نقدینگی باشگاه را متاثر میکند و ما ناچاراً باید پرداختهایی داشته باشیم.موردی داریم که در باشگاه هیچ ثبتی نیست، اما میگویند که پرداخت شده است. این موضوع را تایید هم میکنند و حتی به عنوان شاهد از افرادی که از باشگاه رفتند نیز استفاده میشود. بعد هم متاسفانه حکمی علیه ما صادر میشود و حساب ما را مسدود میکنند. پولی که در آنجا بود و روی آن برنامهریزی کردیم، از دست ما خارج میشود. در همان بازی با الهلال عربستان که در عمان انجام دادیم، برنامهریزی کرده و به بچهها قول داده بودیم، اما متاسفانه همان لحظه و همان روز، با بسته شدن حساب باشگاه، نتوانستیم به آن تعهدمان عمل کنیم. طبیعی است که این موضوع، نارضایتی در بچهها ایجاد میکند. البته با رابطهای که با بچههایمان داریم، آنها صحبتها را میپذیرند، اما خود ما این تعهد سنگین را بر دوشمان داریم. امیدوارم از سوی سازمانهای نظارتی کمی بیشتر توجه شود تا بتوانیم مشکلات گذشته که انباشته شده و ما را اذیت میکند را حل کنیم».