کد خبر : 1408410 | 24 فروردين 1396 ساعت 08:13 | 114.2K بازدید | 0 دیدگاه

چهارشنبه نحس - چهارشنبه عزیز

سی ال؛ لبخند دارودسته مادریدی

حمیدرضا صدر به چهارشنبه شب لیگ قهرمانان پرداخته، به دیدارهای یک هشتم نهایی و نبرد نمایندگان آلمان و مادرید...

به گزارش "ورزش سه"، دوازده آوریل 2017: طولانی ترین چهارشنبه شب اروپا. چهارشنبه تمام نشدنی، چهارشنبه پرالتهاب... انفجارهای سه شنبه شب دیدار بوروسیا دورتموند - موناکو را به چهارشنبه شب کشیده بودند تا بوروسیا دورتموند و بایرن مونیخ به عنوان نمایندگان فوتبال آلمان و همین طور رئال و آتلتیکو، دو تیم مادریدی در یک شب به میدان روند... شب که به نیمه رسید، ژرمن ها شکست خورده بودند. شب که جلو رفت مادریدی ها برابر دو حریف سرسخت به پیروزی دست یافته بودند. همه چیز برخلاف انتظار رقم خورده بود. دو شکست دو نماینده بوندسلیگا همراه با دریافت 5 گل قصه ای نبود که طرفداران فوتبال آلمان انتظارش را بکشند...

چهار شنبه شب طولانی با پیروزی 3-2 موناکو در زمین دورتموند آغاز شد. با نخستین پیروزی فرانسوی ها در دیدارهای رفت مرحله یک هشتم نهایی لیگ قهرمانان، ولی ژرمن ها پیش از بازی، طی آن و پس از آن اعتراض های شان را پنهان نکردند. بازی ساعت 18:45 بعد از ظهر، یعنی کمتر از چهل و هشت ساعت پس از حمله با بمب به اتوبوس حامل بازیکنان دورتموند انجام شد تا تامس توخل فیفا را زیر تازیانه ببرد و طرفداران دورتموند علیه مقامات یوفا شعار دهند. توخل کلافگی اش از قضاوت داور را هم پنهان نکرد. گل اول موناکو در موقعیت آفساید به ثمر رسید و گل دوم پس از اعمال خطایی شکل گرفت که از نگاه داور پنهان ماند. گل شینجی کاگاوا بود که امید کمرنگ شده زرد پوش ها در دیدار برگشت را زنده نگاه داشت.

همان شب 1502 کیلومتر دور از دورتموند، آتلتیکو در مادرید، لسترسیتی را طی سپری کردن چهارشنبه شب طولانی با یک گل شکست داد. قهرمان و تنها نماینده انگلیس را. ولی گل زودهنگام آتلتیکو برتافته از اشتباه داور بود: گلی برگرفته از نفوذ گریزمان و کورس آلبرایتن و به زمین غلطیدن گریزمان در مجاورت محوطه جریمه. داور نقطه پنالتی را نشان داد و گریزمان، کاسپر اشمایکل را مغلوب کرد تا روند بازی ملال آور شود.

پس از آن آبی پوش های لستر در سراسر دیدار حتی یک توپ را هم در قاب دروازه آتلتیکو نزدند و در 80 درصد اوقات در پی توپ دنبال مردان مادرید دویدند. حالا دیدار برگشت در زمین لستر با محرومیت روبرت هوث ترکیب مورد علاقه دیگو سیمونه و تخصص آتلتیکویی پیدا کرده: حمله روباهان آبی پوش و ضدحمله های راه راه پوش های مادریدی.

نبرد بزرگ چهارشنبه طولانی در آلیانز آره نا برگزار شد. جایی که بایرن و رئال، همان دو باشگاهی که جمعا شانزده بار قهرمان اروپا شده اند برای بیست و سومین بار به مصاف هم رفتند. په په و واران در صف رئالی ها غایب بودند. په په چهار شب پیش دروازه آتلتیکو را گشوده بود، ولی آسیب هم دیده بود و پزشکان اعلام کرده اند تا پایان فصل غایب خواهد بود. او که آخر فصل از رئال جدا خواهد شد احتمالا آخرین بازی اش را با پیراهن سپید انجام داده. واران هم مصدوم بود و ناچو و سرجیو راموس در قلب دفاع قرار گرفتند تا برابر بایرن که لواندوفسکی را در اختیار نداشت بجنگند. توماس مولر در ترکیب اصلی جای گرفت و شب آرامی را سپری کرد و سرانجام جایش را به کینگزلی کومان داد.

نبرد دو غولی که جمعا شانزده بار قهرمان اروپا شده اند "بازی با دو نیمه به کلی متفاوت" بود. نیمه اول به بایرن تعلق داشت و نیمه دوم به رئال. نیمه اول از آن صاحبخانه بود و نیمه دوم به میزبان. رئال خوش اقبال بود در نیمه اول فقط یک گل دریافت کرد و بایرن در نیمه دوم می توانست بیش از دو گل دریافت کند. ویدال برای مونیخی ها هم فرشته بود هم شیطان. ضربه سهمگین سر او که به تگ گل بایرن انجامید بسیار تماشایی بود و ضربه پنالتی اش که توپ را به خارج فرستاد بیش از حد بد... در چنین قابی دو خطای کودکانه خاوی مارتینز برابر رونالدو به اخراجش انجامید تا مانوئل نوئر مرد اول بایرن شود.

شوت رونالدو و واکنش نوئر که توپ را با یک دست دفع کرد برخورد توپ به میله های آهنی را تداعی می کرد. با این وصف پرده اصلی را کریستیانو رونالدو برابر نوئر بازی کرد. او که گل تساوی بخش را زد تا طلسم این فصل را پس از نزدیک به 11 ساعت ناکامی در گشودن دروازه ها در اروپا بشکند. او که گل دوم را هم زد: گل 100 اروپایی اش را...

چهارشنبه طولانی که با دست دادن زیدان و آنچلوتی به پایان رسید، دیدار برگشت دو تیم در نیمه نهایی لیگ قهرمانان 2014 را دوره می کردیم. همان شبی که بایرن در خانه به دنبال جبران شکست تک گله در برنابئو به دنبال پیروزی رفت و چهار گل دریافت کرد.

دو گل از سرجیو راموس (که داور چهارشنبه شب، گل او به ضربه سر را نپذیرفت) و دو گل رونالدو (که بسان آن شب دو بار سنگر نوئر را گشود)... بایرن پس از گل رونالدو نزول کرد و سن بالا رفته تیم برجسته شد: روبن، ریبری، لام، آلونسو. این که بازیکنان جوان تیم - کومان و سانچز - هنوز نمی توانند در قواره ستاره های بایرن بجنگند. مردان آنچلوتی در نیمه دوم نشانی از قهرمان آلمان و تیمی که 2-10 آرسنال را له کردند نداشتند. حقیقت این بود بایرن نیمه دوم را نمی شناختیم. 3 ضربه در قاب برابر 13 ضربه رئال تناسبی با توانایی های ژرمن ها نداشت...

چهارشنبه شب طولانی که تمام شد دو تیم مادریدی دوباره به سنت سال های اخیر خود را در آستانه ورود به نیمهنهایی یافته اند. در مرحله ای که صعود بارسا و بایرن دشوار شده و انجام ماموریت پیش روی بیش از اندازه توان فرسا. جایی که کاتالان ها باید برابر یوونتوس دست به معجزه دیگری بزنند و مونیخی ها در معبد برنابئو نتیجه را وارونه کنند.

حمیدرضا صدر

از همین نویسنده بخوانید:

یوونتوس - بارسلونا: هفت پرده از نبرد انتقامی

میلان؛ فیل بزرگ در تاریکی مطلق

منچستریونایتد؛ چرا این تیم خود را پیدا نمی‌کند؟

مرگ تدریجی فوتبال هلند: چرا و چگونه؟

سایه روشن‌های جذاب‌ترین لیگ جهان

مارچلو لیپی: مردی برای همه فصول

قطر - ایران؛ بازخوانی نبرد تلخ دوحه 1376

بهشت بر تو ارزانی باد پسرجان...

سیتی - موناکو؛ کبریت خیس برابر آتش گداخته

بازخوانی اولین فصل مورینیو در چلسی