کد خبر : 1401747 | 19 اسفند 1395 ساعت 13:08 | 246.9K بازدید | 1 دیدگاه

ده پرده از نمایش بارسا برابر پاری سن ژرمن

سیندرلا؛ نیمه شب چهارشنبه به وقت نوکمپ

فینال لیگ قهرمانان 1999 همین جا برگزار شده بود. در همین استادیوم. برابر همین سکوها. همان شبی که بایرن مونیخ با یک گل از منچستر یونایتد جلو بود و عقربه ساعت جلو می رفت و جلو...

سیندرلا؛ نیمه شب چهارشنبه به وقت نوکمپ

به گزارش "ورزش سه"، حمیدرضا صدر به سایه روشن های پیروزی 1-6 بارسا در لیگ قهرمانان برابر پاری سن ژرمن و صعود با نتیجه 5-6 طی دو دیدار پرداخته. دیداری برای تکرار نشدن...

 

 

واژه اسپانیایی

 

حالا یک واژه اسپانیایی را از فرط تکرار در متون اسپانیایی فراگرفته ایم: " Remontada " را. واژه ای به مفهوم "جبران کردن" را، به معنی "بازگشتن به بازی" را.

 

 

1186188

 

 

نبردهای نفس گیر

 

این دیدار را کنار نبردهای فراموش نشدنی مان قرار داده ایم. نبردی یادآور محض نمونه رویارویی ایتالیا 4 آلمان غربی 3 در جام جهانی 1970 یا لیورپول 3 - 3 میلان در فینال لیگ قهرمانان 2005 ... منتهی قصه نبرد بارسا - پاری سن ژرمن 2017 در دو پرده اجرا شد. پرده پاریس، پرده بارسلونا، نمایش طولانی طی سه هفته و 95 دقیقه.

 

 

1186122

 

 

از رویا تا کابوس و برعکس

 

بارسلونا بهترین بازی اش را ارائه داد؟ البته که خیر... پاری سن ژرمن بدترین بازی اش را انجام داد؟ البته که بله... هر دو تیم تاریخ ساز شدند، ولی با ترکیبی به کلی وارونه. با تراژدی پایانی برای پاریسی ها.

 

 

1186182

 

 

قصه گل ها

 

یک گل طی 40 دقیقه اول و سه گل طی 7 دقیقه آخر... یک گل به خودی + دو گل با ضربه پنالتی + یک گل با ضربه آزاد + ضربه ایستگاهی که به گل ششم منجر شد. هم مسی گل زد، هم سوارز و هم نیمار. گل نیمار با نواختن ضربه آزاد هم بهترین گل بود و هم کلیدی ترین گل که نتیجه را 1-4 کرد. نیمار با خونسردی و صلابت و هنرش در شبی که سوارز و مسی محو شده بودند، دوباره نور امید را به بارسای خموده بازگرداند. پرده آخر به سرجیو روبرتو که تیر خلاص را شلیک کرد تعلق داشت. سرجیو که چهارده دقیقه به پایان جای رافینیا وارد میدان شده بود. سرجیو که اولین بار بود در این فصل دروازه ای را می گشود. سرجیو که پیش از آن فقط پنج گل برای بارسا زده بود.

 

 

1186181

 

 

نوکمپ

 

فینال لیگ قهرمانان 1999 همین جا برگزار شده بود. در همین استادیوم. برابر همین سکوها. همان شبی که بایرن مونیخ با یک گل از منچستر یونایتد جلو بود و عقربه ساعت جلو می رفت و جلو. آن شب ضربه کرنری ارسال می شد و پیتر اشمایکل سنگرش را ترک کرد و جلو آمد. جلو آمد و زمینه ساز گل تساوی بخش تدی شرینگهام شد. این جا مارک تراشتگن دروازه اش را ترک کرد. ترک کرد و زمینه ساز گل ششم شد.

 

 

1186191

 

 

معمای پاریسی

 

پاریسی ها در زمین بارسا به پرس روی آوردند؟ خیر. عقب نشسته و حلقه دفاعی آهنینی تشکیل دادند؟ خیر. بی پروا و غریزی حمله کردند؟ خیر. وقت گذرانی کردند؟ خیر. ورود کرایچوویاک جای میونیر در دقیقه 90 زمانی که آنها هنوز تیم صعود کننده بودند چیزی را تغییر داد؟ خیر...

 

 

1186190

 

 

تراژدی

 

دوربین های تلویزیونی پس از گل ششم بارسا به شادی کاتالان ها قناعت نکرد و چهره اونای امری را نشانه رفت. چشمان مات شده پاریسی ها را. گریه شادی بارسلونایی ها را. می گویند تراژدی برخلاف کمدی کشمکش میان خدایان و یا شاهان و شاهزادگان است. می گویند مضمون تراژدی تقدیر و ناتوانی انسان در مقابل اراده خدایان است. ارسطو رویکرد تراژدی را ایجاد ترس و ترحم در بیننده توصیف کرده... تماشای چهره دژم و مات زده امری آسان نبود. تیمی که در خانه 16 شوت روانه دروازه بارسا کرد و چهار گل زده بود سقوط کرده بود. کاوانی و دی ماریا که می توانستند با زدن گل دوم همه چیز را تمام کنند، گل دوم را نزده بودند. پاریسی ها سه گل از دقیقه 88 تا 95 دریافت کرده بودند. پیش از آن مارکو وراتی و مارکینیوس توپ را طی گل اول سوارز از دست دادند و مارکینیوس در به ثمر رسیدن گل دوم اهمال کرد و میونیر ضربه پنالتی سوم را تقدیم کرد. غیبت تیاگو موتا، باهوش ترین و باتجربه ترین بازیکن پاری سن ژرمن بدل به ضربه مهلکی شده بود. رابیوت 21 ساله که جای موتا بازی می کرد دیدار رفت را با صلابت سپری کرده بود، ولی نه در بازی برگشت، نه در نوکمپ، نه در این شب مصیبت بار. او را در همه صحنه ها تحت فشار دیدیم، همیشه دستپاچه، همیشه آشفته.

 

 

1186185

 

 

روزنامه های اسپانیایی

 

آنها طی سه هفته اخیر او را شکنجه داده بودند. مجبورش کرده بودند اعلام کند در آخر فصل جدا خواهد شد. نوشته بودند "...بارسلونا فقط در میدان مغلوب نشد، آنها هویت شان را در دستان لوییز انریکه از دست داده اند. تیم درمانده ای شده اند، چه ذهنی و چه جسمی و چه احساسی". نوشتند "... بارسلونا فقط لیگ قهرمانان را از دست نداد، بارسا، بارسلونا را از دست داد"... انریکه از آنها انتقام گرفت. با قصه ای یادآور افسانه سیندرلا. حالا شادی بی حصر انریکه را پس از گل ششم را کنار شادی فراموش نشدنی پپ گواردیولا پس از گل اینیستا در دقیقه 93 نیمه نهایی لیگ قهرمانان سال 2009 برابر چلسی در استمفورد بریج قرار داده ایم. برای همیشه.

 

 

1186187

 

 

برنامه فشرده

 

هفت بازی طی 25 روز یعنی یک بازی در کمتر از هر 4 روز. بارسا از 11 فوریه تا 8 مارچ برابر آلاوز، پاری سن ژرمن، لخانس، آتلتیکو، خیخون، سلتا ویگو و پاری سن ژرمن به میدان رفت. 27 گل زد و 7 گل خورد.

 

 

1186107

 

 

این دو شب

 

22 گل در چهار دیدار لیگ قهرمانان طی دو شب متوالی بین غول های اروپا رد و بدل شد: بارسلونا 6 پاری سن ژرمن 1، آرسنال 1 بایرن مونیخ 5، ناپولی 1 رئال مادرید 3، بوروسیا دورتموند 4 بنفیکا 1... آن هم در عصر مربیان حاکمیت مصلحت گرا و نتیجه گرایی مثل مورینیو و کونته و آنچلوتی. آن هم در سایه محافظه کاری دیدارهای یورو 2016 و قهرمانی از نوع پرتغال.

 

 

 

حمیدرضا صدر

 

 

از همین نویسنده بخوانید:

 

 

نه، این همه آرزوهای ناپولی نبود...

 

تو هم تمام شدی آقای ونگر

 

انریکه و بارسا: اینجا زمان برای کسی متوقف نخواهد‌ شد

 

خوردن استیک با دندان‌های مصنوعی

 

معجونی که فوتبال انگلیس را تغییر داد 

 

تجدید خاطره با ایکر کاسیاس

 

آلگری: از تورین تا لندن و بارسلونا

 

بارسا در پاریس: ده پرده از کشتار والنتاین

 

لیگ قهرمانان: ناقوس‌ها برای که به‌صدا در می‌آیند؟

 

اولین توفان: وسترن در امجدیه

 

ردبول؛ بوندسلیگا علیه نوشیدنی شیطان!

 

ظهور و سقوط لستر: وداع با رمانتیسم؛ سقوط نکنید، بمانید آقای رانیری

 

آرسن ونگر: گربه خانگی میان ببرهای گرسنه

 

یادداشت حمیدرضا صدر درباره تیم محبوب ایتالیایی؛ رم، کولوسئوم در غیاب سزار  

 

لیورپول و کلوپ: ژانویه عذاب آور

 

از رونی تا رونالدو: مسیر موازی پسران فرگوسن

 

از قلیچ خانی و هاشمی نسب تا سرجیو راموس: دست دادن با آتش

 

رونالدو برزیلی یا رونالدو پرتغالی؟

 

جام جهانی 48 تیمی: معما، پرسش و دلار

 

از اوفارل تا کی‌روش: همان شهرزاد قصه‌گو

 

بازگشت یاپ استام به منچستر: داغ آن وداع تلخ

 

یوونتوس: همان بالا با یک علامت سوال

 

قربانگاه والنسیا، نفرین خفاش‌ها

 

فوتبال سال 2016؛ ده پرده از زندگی و مرگ

 

آیا یونایتد و مورینیو سرانجام به جاده اصلی بازگشته‌اند؟

 

آقای گل محجوب؛ از سیلی عبده تا مرگ در استکهلم

 

از چلسی تا آرسنال، از آنتونیو تا آرسن

 

لیونل مسی 2016: هم شیرین شیرین؛ هم تلخ تلخ

 

یادداشت ویژه حمیدرضا صدر برای برنده توپ طلا؛ رونالدو: رنج به علاوه سرمستی 

 

گواردیولا در باتلاق انگلیسی

 

میلان: مشت آهنین درون مخمل راه راه

 

ردبول، نوشابه منفور بوندسلیگاست!

 

هفته چهاردهم لیگ برتر: باران آنها را برد

 

ال کلاسیکو 232 : کسالت آمیخته به جادوی صد

 

هفته سیزده لیگ برتر: کونته آن بالا و مورینیو این پایین

 

تا 41 سالگی در برنابئو؛ کریستیانو می‌تواند؟

 

با این بارسلونا چه باید کرد؟

 

رئال به روایت زیدان: بی های و هوی، بی زرق و برق

 

هفته دوازده لیگ برتر: نه، تو دیگه خاص نیستی!

 

استیون جرارد: تاریخ تو را به کدام سو خواهد برد؟

 

 وداع با منصور پورحیدری؛ آن چروک‌های عمیق

دیدگاه‌ها