کد خبر : 1401447 | 18 اسفند 1395 ساعت 11:31 | 67.8K بازدید | 18 دیدگاه

در ستایش سرخیو راموس، وارث "خوانیتو"

گلزنی معجزه من است

سرش را روی شانه ایکر کاسیاس گذاشته بود و اشک می ریخت و احتمالا به این ضرب المثل اسپانیایی فکر می کرد:" آنقدر شنا کردیم که در ساحل جان دادیم."​​​​​​​

گلزنی معجزه من است

به گزارش "ورزش سه"، رئالِ ژوزه مورینیو برای سومین فصل پیاپی به نیمه نهایی چمپیونزلیگ رسیده بود و امیدوار بود که این بار که نسبت به دو فصل قبل با حریف کوچکتری روبرو می شدند، به فینال برسند اما شکست 4-1 دیدار رفت، کابوس یک حذف دیگر را پیش روی شان قرار داده بود. با این وجود، پیش از دیدار برگشت همه از "روح خوانیتو" حرف می زدند؛ از جبران شکست مقابل اینترمیلان در جام یوفای فصل 86-1985 و جمله معروف خوانیتو به بازیکنان اینتر در تونل سن سیرو:" 90 دقیقه در سانتیاگو برنابئو خیلی طولانی خواهد بود." رئال در دیدار برگشت 5 گل به اینتر زده بود تا خوانیتو به سمبل بازگشت برای سفیدها تبدیل شود.

این بار آنها سه گل می خواستند تا شب تلخ وست فالن را فراموش کنند. 81 دقیقه طول کشید تا رئال اولین گل را به دورتموند بزند اما وقتی راموس در دقیقه 86 گل دوم را وارد دروازه وایلدن فلر کرد، معجزه در یک قدمی بود. 5 دقیقه وقت تلف شده، برای کلوپ و شاگردانش به اندازه کل 90 دقیقه طول کشید اما گل سوم هرگز زده نشد. هاوارد وب سوت پایانی بازی را که زد، راموس کل برنابئو را زیر هاله ای از اشک می دید؛ از پوئرتا دل سول تا آتوچا.

 

 

1185882

 

1185885

 

 

یک سال صبر کرده بود تا اشتباه دیدار مقابل بایرن را جبران کند اما گلش هدر رفته بود. یک سال قبل رئال در نیمه نهایی با بایرن بازی کرده بود و کار به ضربات پنالتی کشیده شده بود اما راموس ضربه اش را به آسمان کوبید و رئال حذف شد. هرچند با زدن یک پنالتی چیپ در نیمه نهایی یورو 2012، تلاش کرد خاطره تلخ آن پنالتی را پاک کند اما هنوز خود را مدیون هواداران رئال می دانست.

 

" در فوتبال وقتی برای جشن گرفتن پیروزی ها نیست اما تلخی شکست ها و ناکامی ها باقی می ماند." راموس این را در سال 2011 در مصاحبه با تلویزیون باشگاه رئال گفته بود و حالا در یک سال، این تلخی را برای دومین بار احساس می کرد. اما در همان مصاحبه جمله ای گفت که وقتی لا دسیما را بالای سر می برد، درستی اش را با آن گل دقیقه 93 ثابت کرده بود:" من معتقدم که شما در زمان های سخت، چیزهای بیشتری یاد می گیرید و اشتباهات شما را قوی تر می کند."

برای راموس آن دو شکست چیزی شبیه به آخرین مراحل یک رزمی کار برای تبدیل شدن به یک استاد بزرگ بود؛ برای تبدیل شدن از یک مدافع خشن به یک رهبر تمام عیار؛ به ستاره بازی های بزرگ؛ به آقای گل های خاطره انگیز.

 

 

1185883

 

 

و آلیانس آره نا جایی بود که او اولین بار از چهره جدیدش رونمایی کرد؛ با ضربه سر بالاتر از مدافعان تنومند بایرن مونیخ؛ با باز کردن دروازه نویر که بهترین روزهای دوران حرفه ای اش را سپری می کرد.

 

بعد نوبت به معجزه لیسبون رسید؛ به آن پرش جادویی در دقیقه 93 و فتح دسیما؛ جامی که برای همیشه با او به یاد آورده خواهد شد.

 

 

1185884

 

 

و جادوی لیسبون همیشه با او ماند تا هر بار که رئال در دیدارهای حساس به گل نیاز دارد، راموس چوب جادو را از جیب خارج کند و دروازه حریفان به راحتی باز شود. از فینال جام باشگاه های جهان مقابل سن لورنزو تا ال کلاسیکو در نوکمپ؛ از دیدار با دپور تا بازی برابر مالاگا و در نهایت شب خاطره انگیز در سن پائولو.

 

25 سال بعد از مرگ خوانیتو، رئالی ها دیگر برای بازگشت به پیروزی نیاز به احضار روح او ندارند. حالا آنها با "کاپیتان" می توانند از هر شکستی، پیروزی بسازند؛ با سینیور راموس؛ ماتادوری از سویا.

 

بهنام جعفرزاده

دیدگاه‌ها