دلایل حذف زودهنگام دختران شطرنج باز ایرانی

به گزارش "ورزش سه"، هفته گذشته مسابقات جهانی شطرنج بانوان به میزبانی ایران برگزار شد و 64 استاد بزرگ این رشته در تهران دور هم جمع شدند تا با یکدیگر دیدار کنند. این یکی از بزرگترین مسابقات جهانی بود که ایران 3 نماینده در آن داشت تا بانوان ایرانی هم شانس دیدار با بهترین ها را داشته باشند. آتوسا پورکاشیان استاد بزرگ شطرنج ایران که از 20 سالگی این عنوان را به دست آورده بود پس از مدت ها دوری از میادین یک بار دیگر رو در روی بهترین های جهان قرار گرفت تا یکی از نمایندگان ایران مقابل نوابغ دنیا باشد.

پورکاشیان در گفت و گوی اختصاصی با "ورزش سه" به دلایل دوری اش از شطرنج، مسابقات جهانی و آینده این رشته در ایران می گوید: 

* مسابقات جهانی که در تهران برگزار شد چه طور بود؟
این مسابقات قهرمانی بانوان جهان است که هر 2 سال یک بار برگزار می شود و 64 بازیکن از بهترین های دنیا دور هم جمع می شوند. میتوان گفت همان جام جهانی فوتبال است به طوریکه بازیکنان از فیلترهای مختلفی رد می شوند تا به این دور از مسابقات برسند که خیلی مسابقاتی مهم و سطح بالا محسوب می شود.

* از آنجایی که شطرنج تماشاچی ندارد استقبال از مسابقات را چه طور می توان ارزیابی کرد؟
معمولا در رقابت هایی که سطح بالایی دارند برای حفظ تمرکز بازیکنان معمولا جایی برای حضور تماشاگران در نظر نمی گیرند و یا اینکه در اتاقی نزدیک به محل شطرنج بازی را روی مانیتورها به صورت زنده پخش می کنند اما این بازی ها در سایت های زنده پخش می شود که بازدیدهای بسیار زیادی دارد. 

* حالا که مسابقات نمی تواند تماشاگر داشته باشد، میزبانی برای ورزشکارانی مثل شما که مسابقات در کشور آنها برگزار می شود تفاوتی دارد؟
بله قطعا نمی تواند بدون تاثیر باشد. اول از همه اینکه سهمیه های میزبان بیشتر می شود و مهمتر از همه شور آن رشته ورزشی را در کشور جاری می کند به طوریکه نوجوانان و جوانان برای انتخاب کردن این رشته ورزشی به عنوان تخصص خود ترغیب می شوند.

* شما هم زود از دور رقابت ها کنار رفتید؛ به نظر می رسد خودتان هم انتظار داشتید تا بیشتر در رقابت ها باقی بمانید.
این مسابقات بر اساس رنکینگ برنامه آن چیده می شد که چون من رتبه پنجاهم را در اختیار داشتم رو در روی نفر چهاردهم دنیا قرار گرفتم که ایشان از نوابغ شطرنج آلمان و جهان بود. من توانستم در دیدار اول با او مساوی کنم اما در دیدار دوم تنها یک اشتباه کافی بود تا او بازی را از من ببرد و 5/1 بر 5/0 نتیجه را واگذار کردم. بازی ها به صورت تک حذفی بود اما به نظر می توانستم در آن بازی هم به تساوی برسم اما حریف هم یکی از بهترین های جهان بود.

* ایران در سال های اخیر میزبانی های خوبی داشته است؛ این مساله به ترغیب جوانان کمکی کرده است؟
بله به نظر من در سال های اخیر اوضاع خیلی پیشرفت خوبی نسبت به گذشته داشته است و بازیکنان خوبی آمده اند. من خودم دو سال از میادین دور بودم اما خب می بینم که بازیکنان خوبی به شطرنج اضافه شده اند.

* دلیل دوری تان چه بود؟
تمرکزم را روی درسم گذاشته بودم و مشغول به اتمام رساندن آن بودم.

* همانطور که اشاره کردید بازیکنانی مثل سارا خادم الشریعه به بازیکنان ملی شطرنج ایران اضافه شده اند؛ با توجه به سن کم او فکر می کنید ایران یک بازیکن در کلاس شما یک بار دیگر می تواند داشته باشد؟
سارا بسیار با هوش و نابغه است. او از سنین پایین تر با اینکه سن خیلی کمی داشت در تیم ملی بزرگسالان بود و واقعا می توان اسم او را نابغه گذاشت. بازیکنی که در سن 15 سالگی بتواند عنوان استاد بزرگی را به خودش اختصاص بدهد بسیار ارزشمند است که در ایران این موضوع بسیار مورد توجه قرار نگرفت اما او حالا در جهان جزو بهترین هاست.

* فدراسیون به عنوان متولی این رشته توانسته است نوابغی مثل شما یا سایرین را که در ایران ظهور می کنند را تامین کند؟
فدراسیون جدید خوب کار کرده است و اوضاع نسبتا مناسب بوده. به مسابقاتی که وظیفه اعزام آن به عهده آنها بوده است رفته ایم و چند میزبانی خوب داشته ایم که خوشبختانه خوب بوده است اما شرایط باید خیلی بهتر باشد و اگر می خواهند بازیکنی به رشد و پیشرفت حداکثری برسد باید برای او بازی های زیاد با رقبای خود در نظر بگیرند، دغدغه های مالی را برای او از بین ببرند و مربی های خوبی به صورت خصوصی و سالانه استخدام کنند تا شرایط پیشرفت مهیا باشد.

* در ایران این سرمایه گذاری به خوبی انجام نمی شود یا در تمام دنیا سرمایه گذاری روی شطرنج مرسوم نیست؟

در کشورهایی مثل چین، هند، روسیه و نروژ توجه به شطرنج بسیار خوب است و سرمایه گذاری های مناسبی برای بازیکنان انجام می دهند. در هند اگر شما به عنوان استاد بزرگی دست پیدا کنید فورا چند اسپانسر نفتی به شما معرفی می شوند تا دغدغه های مالی از بین برود و بازیکنان بتوانند در رشته ای که هستند پیشرفت کنند.

* حالا بهتر است برای آینده ایران چه طور پیش برود تا امثال شما و خادم الشریعه ها بیشتر ظهور کنند؟
بازیکنان باید تحت حمایت و زیر پوشش باشند. این ورزش بسیار تمرکزی است و باید دغدغه هایی موجود تا حد ممکن به حداقل برسد. اینکه مربیانی تمام وقت به صورت خصوصی در اختیار بازیکنان قرار داده شود و تا می توانند جوان ها را به دیدار با رقبایی بزرگ بفرستند تا بازی به بازی تجربه شان هم بیشتر شود.

* با توجه به اینکه این رشته چندان دیده نمی شود و هیچ منفعت مالی هم دارد چه چیزی باعث می شود تا نوابغی مثل شما زندگی خود را در این راه بگذارند؟
من خودم از شطرنج لذت می برم و عاشق آن هستم. از بچگی بازی کردن آن به من حس بسیار خوبی می داد و حالا هم همین حس را دارم. تمرکز کردن را در تمام مسیرهای زندگی می توانی تمرین کنید و همیشه حس های خوب این رشته با شما است. اما واقعا حالا دغدغه ها آن قدر زیاد است که تمرکز بر روی این رشته بسیار سخت شده است.