دو چهره متفاوت از دروازه بان لیورپول مقابل چلسی
سیمون مینیوله؛ از شیطان به فرشته
لیورپول شب گذشته در آنفیلد مقابل چلسی به تساوی 1-1 رسید و در رقم خوردن این نتیجه، هیچ بازیکنی به اندازه سیمون مینیوله تاثیرگذار نبود.
به گزارش "ورزش سه"، دروازه بان ملی پوش بلژیکی در دیداری که مقابل رقیبش در تیم ملی بلژیک قرار گرفته بود، بار دیگر نشان داد چرا با حضورش درون دروازه خیال قرمزها راحت نیست و البته ثابت کرد که اگر بخواهد، می تواند ناجی تیمش هم لقب بگیرد.
در دقیقه 24 بود که مارک کلاتنبرگ، داور بازی، برخورد آدام لالانا با ادن هازارد را یک ضربه آزاد اعلام کرد. سه بازیکن لیورپول مقابل ضربه قرار گرفتند و داوید لوئیز هم دورخیز کرد تا ضربه را بزند اما مینیوله همچنان بی توجه به جایی که توپ قرار دارد، مشغول راهنمایی هم تیمی هایش برای بالا بردن خط آفساید بود؛ توصیه ای که با توجه به محل ضربه و یک ضرب بودن خطا، چندان منطقی به نظر نمی رسید.
بی توجهی او کار دستش داد و شوت محکم و تماشایی داوید لوئیز، کمتر از یک ثانیه بعد از ضربه، تور دروازه جنوبی را به لرزه در آورد؛ اتفاقی که خشم استیون جرارد، کاپیتان سابق لیورپول، را در استودیوی بی تی اسپورت به همراه داشت: "مطمئنا او بعد از بازی به خاطر این اتفاق افسوس خواهد خورد. او به جای اینکه مراقب ضربه آزاد باشد، تلاش می کرد خط دفاعی را به جلو هدایت کند. واضح بود که داور سوت زد. همه آن را شنیدند و فقط مینیوله بود که معلوم نبود در کجا سیر می کرد."
اما مینیوله خوش شانس بود که در همین دیدار این فرصت را پیدا کرد تا اشتباهش را جبران کند. تنها 15 دقیقه به پایان بازی مانده بود که مارک کلاتنبرگ به اشتباه یک ضربه پنالتی برای چلسی اعلام کرد. در حالی که ماتیپ تنها ضربه ای آرام به توپ زد، کاستا خودش را نقش زمین کرد تا داور نقطه پنالتی را نشان بدهد.
اگر دروازه مینیوله باز می شد، چلسی در جدول عملا دور از دسترس می شد اما مینیوله نه تنها لیورپولی ها که سایر مدعیان را هم خوشحال کرد. او با یک شیرجه سریع به سمت راست، ضربه زمینی کاستا را به بیرون فرستاد تا آنفیلد غرق شادی شود و خودش هم نفس راحتی بکشد.
با پایان بازار نقل و انتقالات زمستانی هم مشخص شد که کلوپ حداقل برای یک نیم فصل دیگر قصد دارد به مینیوله (و کاریوس) اعتماد کند و البته برای اینکه قرمزها تا پایان مدعی بمانند، دروازه بان بلژیکی باید مانند لحظه پنالتی، کاملا آماده باشد، نه مثل لحظه گل، جایی در ناکجاآباد!