ال‌گیلانو، فراتر از لیگ یک! (یادداشت)

به گزارش "ورزش سه"، دربی صدرنشینان لیگ یک روز گذشته در ورزشگاه عضدی رشت با تساوی یک بر یک به پایان رسید. دیداری که یک دربی واقعی بود و هرچیزی برای زیبا تر شدن، داشت. 

1) هواداران پرتعداد، قدمت بالا و کیفیت فنی مناسب دو تیم سبب شده بود که این دربی دیداری بسیار مهم برای هر دو تیم باشد. از ساعت ها قبل ورزشگاه عضدی رشت مملو از تماشاگر شده بود و اهمیت بالای بازی حتی پیشکسوتان تیم های ملوان و سپیدرود را هم به استادیوم کشانده بود. سرانجام بازی از ساعت 14 آغاز شد.

2) این دربی همه چیز داشت و می توان گفت فراتر از سطح لیگ آزادگان بود. حضور حسین کعبی که سابقه بازی در جام جهانی را داشت، آبشک به عنوان یاغی این روزهای فوتبال شمال و حضور ستارگان جوانی نظیر شایان مصلح و بازیکنان لیگ برتر دیده سبب زیبایی این بازی شده بود. علاوه بر آن، این دو تیم صدرنشینان لیگ آزادگان نیز بودند و مشخصا جزو با کیفیت ترین تیم های این لیگ هستند و همه چیز مهیای یک دربی جذاب و هیجان انگیز بود.

3) ملوانی ها بازی را بهتر آغاز کردند. شاگردان محمد مایلی کهن با استفاده از بازیکنان سرعتی در کناره ها و ستارگانی نظیر شاهین ثاقبی و سعید یوسف زاده در میانه میدان، بازی را در دست گرفتند و حملات پردامنه ای روی دروازه تیم میزبان انجام دادند. سرانجام این حملات جواب داد و روی غفلت مدافعان سپیدرود، تیزهوشی ثاقبی و قدرت تمام کنندگی حسین شنانی، سفیدپوشان ملوان در دقیقه 34 به گل رسیدند. شاگردان علی نظرمحمدی که همه چیز را بر باد رفته می دیدند، در نیمه اول از حمله عاجز بودند اما در نیمه دوم با تشویق هواداران و انگیزه بازیکنان جلو کشیدند و میلاد قربان زاده در دقیقه 54 گل تساوی را به ثمر رساند. بدون تعارف، این گل فراتر از سطح این بازی بود. پاس در عمق دیدنی، استپ سینه تماشایی و سرتوپ میلاد قربان زاده این بازیکن را در موقعیتی عالی قرار داد و او گل تساوی بخش را به ثمر رساند. شادی پس از گل قربان زاده و حرکت او به سمت تماشاگران کاملا نشان داد که تشویق های تماشاگران، انگیزه بازیکنان را بالا می برد و موتور محرک آن ها بود. پس از گل چند حمله نیز از سوی سپیدرودی ها انجام شد اما ایمان صادقی خوش درخشید تا بازی با تساوی یک یک تمام شود.

4) جنجال ها و حواشی ایجاد شده _در چارچوب فوتبال و اخلاقیات_ را باید یکی از زیبایی های هر دربی دانست و این دربی هم از آن قاعده مستثنی نبود. کعبی بازیکن با سابقه سپیدرود با وجود مصدومیت، در زمین ماند و تلاش کرد اما سرانجام تعویض شد و سرمربی مجبور به تعویض او شد و پس از تعویض بیهوش شد و مسئولان او را با اورژانس به بیمارستان بردند تا برای چند دقیقه ای ذهن ها و نظرها معطوف به او شود! اخراج کاپیتان ملوان یعنی سعید یوسف زاده در دقایق پایانی نیز از دیگر حواشی این بازی بود.

5) دربی بزرگ لیگ یک، با تساوی به پایان رسید. این بازی سراسر زیبایی بود، چه در زمین و چه بیرون از زمین. حملات پردامنه دو تیم و سرعت بالا در بازی و حضور پرشور هواداران روی سکوها سبب شده بود تا یادمان برود مشغول تماشای لیگ یک هستیم. اما کیفیت نامطلوب تصویر برداری و پخش تلویزیونی بار دیگر اهالی فوتبال را متاسف کرد. از گذشته کیفیت دوربین های ضبط کننده در گیلان این چنین است و مدت هاست هیچ فکری به حالش نمی شود! به راستی حیف است زیبایی این بازی با این وضعیت پخش کم شود. بارها گفته شده اما بد نیست بار دیگر گفته شود که در کشور های حوزه خلیج فارس برای حساس ترین مسابقات لیگ برترشان این حجم از تماشاگر وجود ندارد اما کیفیت استادیوم و دوربین هایشان در حد لیگ های معتبر است اما در بسیاری از شهرهای ایران، چیزی خلاف این وجود دارد.

6) جدا از کیفیت پخش تلویزیونی پایین، رفتار هواداران دو تیم در این بازی را باید بزرگترین نقطه ضعف این دربی دانست. اگرچه حضور پانزده هزارنفری آن ها در روز وسط هفته شایسته تقدیر است اما فحاشی مکرر و شعارهای توهین آمیزشان زیبایی این حضور را پایین آورد. در گذشته نیز بازی های داماش- ملوان که حساس ترین بازی شمال کشور بود، با شعارهای ناپسند و درگیری بین هواداران همراه بود و مشخص است از آن سال ها تا امروز، فرهنگ سازی خاصی انجام نشده است. تنها می توانیم به آینده امیدوار باشیم تا این رفتارها اصلاح شوند و در این صورت، دربی های شمال بسیار با ارزش تر و دیدنی تر می شوند.

نویسنده: محمد همتی