یادداشت:
بارسا و لشگر تک نفره مسی؛ رویای دور قهرمانی
یک تساوی پر حرف و حدیث دیگر برای بارسا و سقوط به رده سوم لالیگا. آیا باید کار آبی اناری ها در لیگ را تمام شده بدانیم؟
به گزارش "ورزش سه"، شاید در ابتدای فصل کمتر کسی تصور می کرد که بارسلونا با توجه به خریدهای خوبی که در نقل و انتقالات تابستانی داشت، در پایان هفته هفدهم لالیگا، در رده سوم بایستد؛ اما در عمل چنین اتفاقی افتاده است.
بارسلونا سال 2016 را با پیروزی بر اسپانیول به اتمام رساند ولی سال 2017 را با دو نتیجه ضعیف شروع کرد. ابتدا شکست برابر بیلبائو در کوپا دل ری و سپس تساوی شب گذشته مقابل ویارئال که به منزله افزایش فاصله آبی اناری ها با رئال صدرنشین به 5 امتیاز و سقوط به رده سوم لالیگا شد.
وابستگی بیش از حد به مسی
بارسلونا در فصل جاری بیش از همیشه به مسی و گلزنی ها او وابسته شده است. البته سال هاست که تاثیرگذاری مسی در بارسلونا غیر قابل انکار است ولی این اواخر، هم تیمی های مسی کمترین کمک را به او در بازی ها کرده اند.
نیمکت بارسلونا نیز نیمکت چندان مطمئنی نشان نداده است. وقتی چند بازیکن اصلی به هر دلیلی نمی توانند در ترکیب حضور داشته باشند، ذخیره ها قادر به متوازن کردن شرایط برای بارسا نبوده اند.
در 17 بازی اخیر، بازیکنان ذخیره بارسا تنها 4 بار گلزنی کرده اند که سه گلش متعلق به آردا در یک بازی تشریفاتی برابر بروسیا مونشن گلادباخ بوده است. گل دیگر نیز توسط رافینیا برابر گرانادا به ثمر رسید که البته گلی سه امتیازی بود. این یک مشارکت حداقلی از سوی نیمکت نشینان بارسلونا است.
به همین دلیل است که وقتی سوارز و نیمار در روزهای اوج خود به سر نمی برند، بارسا دقت و موقعیت سنجی خود مقابل دروازه را تا حد زیادی از دست می دهد.
برابر ویارئال، آندره گومز تنها یک شوت خطرناک داشت و آردا نیز که از نیمه دوم وارد زمین شد، یک ضربه سر تقریبا خطرناک روانه دروازه حریف کرد. دنیس سوارز نیز نتوانست موقعیت خاصی خلق کند. در واقع بارسلونا تنها به لطف نبوغ مسی بود که توانست از ال مادریگال با یک امتیاز برگردد، درست به مانند بازی در سن سباستین مقابل سوسیداد که بارسا روی تک حرکت مسی در دیداری که حتی شایستگی تساوی هم نداشت، از شکست گریخت.
شانس قهرمانی در لالیگا
آیا باید از این بارسلونا در لالیگا قطع امید کرد؟
به طور مطلق خیر ولی تقریبا شانس آبی اناری ها برای کسب قهرمانی به میزان زیادی کاهش یافته است. سوای نیمکت نه چندان قوی بارسا، مشکلات دفاعی این تیم را نیز باید مدنظر داشت. بارسا هر چقدر در خط حمله خطرناک و قدرتمند است، در فصل جاری اشتباهات دفاعی مرگباری داشته است. در بارسلونا مدافعانی حضور دارند که از روزهای اوج خود به دورند و تقریبا در بسیاری از بازی ها گویی در دقایق ابتدایی در زمین حضور ندارند.
به نتایج بارسا در مقابل تیم های بالانشین لالیگا دقت کنید: تساوی خانگی برابر رئال، اتلتیکو، تساوی دور از خانه برابر سوسیداد و ویارئال، شکست برابر سلتا و تنها دو برد برابر بیلبائو و سویا. به اینها از دست دادن 5 امتیاز خانگی برابر آلاوس و مالاگای میانه جدولی را نیز اضافه کنید.
بارسلونا با این نتایج برابر تیم های بالانشین و با مدافعان پراشتباهش، در ادامه لالیگا کار دشواری برای دفاع از عنوان قهرمانی خواهد داشت.
آیا بارسا واقعا خوب بازی می کند؟
لوئیس انریکه در نشست خبری پس از بازی با ویارئال اصرار داشت که تیم او بسیار خوب بازی می کند ولی نتیجه نمی گیرد. این عقیده قابل احترام است ولی مشکل بتوان با آن موافقت کرد. اگر بارسلونا در بازی برابر بیلبائو و ویارئال خوب بازی کرده، پس باید گفت که سطح انتظارات انریکه از تیمش پایین آمده است.
بارسا در خط حمله چشم نواز و تماشایی است ولی در دفاع؟
فرصت خودنمایی به سیله سن
بارسا تابستان امسال سیله سن، گلر ملی پوش هلندی را از آژاکس به خدمت گرفت تا جانشین براوو باشد. از ابتدا هم مشخص بود که تراشتگن گلر اول آبی اناری ها در فصل جاری خواهد بود ولی به وضوح می توان گفت که او در سطح فصل گذشته خود قرار ندارد.
تراشتگن البته جز یکی دو مورد، اشتباه تاثیرگذاری نداشته؛ با این حال از او مهارهای شگفت انگیز هم ندیده ایم. به طور مثال هرگز نشنیده ایم که تراشتگن یک گل برای بارسا خریده باشد؛ همان چیزی که مثلا در مورد دخیا و کورتوا بسیار شنیده ایم.
شاید وقت آن رسیده باشد که انریکه به سیله سن پس از بهبودی مصدومیتش فرصت بیشتری بدهد.
رضا سیف