بختیار رحمانی در سخت ترین روزهای حرفه ای
اینیستا نه، شاهرخ بیانی استقلال باش!
در روزهای انتقال بختیار رحمانی به استقلال، هواداران از پایان صبر چند ساله برای استخدام بازیکنی به جای مجتبی جباری می گفتند اما این انتظار خوش بینانه ای بود که در مرز رویا متوقف ماند.
به گزارش "ورزشسه"، بختیار رحمانی در دیدار استقلال مقابل تراکتور بازیکنی در سطح مسابقات قبلی بود. هافبکی با قدرت دوندگی بالا که در طول مسابقه فشاری دائمی روی مدافعان حریف وارد می کند. اما بختیاری که استقلال به واسطه آن یکی از گران ترین انتقال های فصل را به ثبت رسانده، نباید تنها یک بازیکن دونده برای آبی ها باشد. او به واسطه خصایص دیگر به پرطرفدارهای تهران منتقل شده، خصوصیاتی که به واسطه آن در فوتبال ایران مشهور شد.
رحمانی در رسانه های ایران به چشم آمد زمانی بود که او در تیم فولاد یک ضربه کاشته تماشایی را از فاصله 40 متری وارد دروازه حریف کرد. بختیار با نام خوش آهنگش، به سرعت در فوتبال ایران پیشرفت کرد و از زمان حضور حسین فرکی در فولاد تبدیل به یکی از مهمترین بازیکنان فوتبال ایران شد، بازیکنی که 3 فصل پیش از عوامل اصلی قهرمانی فولاد در لیگ برتر بود. هافبکی شوت زن، پاسور، گل زن و البته بازیکنی با خصوصیات رهبری تیم. ستاره ای که امیر قلعه نویی به شدت به دنبال جلب رضایتش برای حضور او در استقلال بود. بختیار اما یک فصل دیگر در فولاد ماند اما بعد از مصدومیت از ناحیه رباط صلیبی و مشکلات کارت پایان خدمت یک فصل را از دست داد تا سال گذشته دوباره در تراکتور خودی نشان دهد. البته او در تراکتور هم ستاره بزرگی نبود اما در چند مسابقه مثل بازی پارسال در ورزشگاه آزادی آنقدر خوب کار کرد که استقلالی ها او را برای سال آینده نشان کنند.
بختیار از زمان حضور در استقلال نمایش های متوسطی در جمع آبی پوشان داشته است و اگرچه در یکی، دو بازی مثل ذوب آهن و صبا هواداران را امیدوار کرده اما در نهایت کسی که قرار بود ژاوی یا اینیستای استقلال باشد یک بازیکن معمولی است که شاید سرمربی را آرام آرام به صرافت نیمکت نشینی او می اندازد. بختیار در تهران و در تیم بزرگ استقلال نقشی که در فولاد به عنوان رهبر تیم برعهده داشت را ندارد و البته در پستی که در فولاد به میدان می رفت بازی نمی کند. او در فولاد بیش از امروز به دروازه حریف نزدیک بود و شاید علت توفیق او در جمع قرمزپوش های جنوب هم همین بود اما به جز این ها اعتماد تیم به کاپیتان بختیار شرایطی را برای وی ایجاد می کرد که او را از یک بازیکن معمولی بدل به ستاره بزرگ لیگ می نمود.
رحمانی در استقلال با چالش های بزرگی روبه روست؛ اول از همه انتظارات بی پایان و لزومی که او برای درخشش در همه بازی ها دارد. همچنین خو گرفتن با تیمی که از نظر فنی هنوز وضعیت ثابتی پیدا نکرده و همین مساله باعث افت فنی وی می شود.
علیرضا منصوریان که یکی از راه های خروج تیم از بحران را داشتن یک لیدر در جمع بازیکنانش می داند هنوز این موقعیت را به بختیار محول نکرده اما شاید با گذشت زمان و بهبود شرایط کیفی بختیار همان چیزی بشود که استقلال به آن احتیاج دارد. یک هافبک دونده، پاسور و شوت زن شبیه به آنچه شاهرخ بیانی بود. اگرچه آن نسل عجیب هرگز در فوتبال ایران تکرار نمی شود.