ال کلاسیکو 232 : کسالت آمیخته به جادوی صد

به گزارش "ورزش سه"، هیاهو به دو ضربه خلاصه شد. بارسا با ضربه لوییز سوارز گل جدل آوری زد که داور می توانست سوتش را به علامت آفساید به صدا درآورد وسرجیو راموس به سنت دیرآشنایش در دقایق پایانی گل تساوی بخش را زد... دیدار بارسا - رئال یک ساعت پس از پایان بازی منچستر سیتی - چلسی آغاز شده بود تا طی تماشای دو دیدار متوالی، سنگینی تاریخ را احساس کنیم. پیروزی سیتی می توانست مردان گواردیولا را در لیگ برتر انگلیس جایگزین چلسی صدرنشین کند، در حالی که دیدار دو حریف قدیمی در اسپانیا چیزی را تغییر نمی داد.

رئال 6 امتیاز بیشتر از بارسا داشت و همه چیز در ادامه راه تعیین می شد، چنان که این فاصله حفظ شد و یکی از ملال آورترین نبرد بارسا - رئال را سپری کردیم... با این وصف نبرد سنتی دو حریف اسپانیایی آمیخته به تب و تاب بود، بی اعتنا به جدول، بی اعتنا به نتیجه. رویارویی انریکه - زیدان تب نبردهای مورینیو - گواردیولا در اسپانیا را نداشت و ندارد، ولی ال کلاسیکو به تاریخ دور و نزدیک تکیه داده بود.

مورینیو و گواردیولا دو ماه پیش روی نیمکت منچستر یونایتد و منچستر سیتی برابر هم قرار گرفته بودند بی آن که رویارویی شان نشانی از شور نبرد آن سال های لالیگا را رو کند، اما همه انتظار برگزاری آخرین ال کلاسیکو 2016 را می کشیدند.

از 2009 تاکنون - خوب یا بد – اوج نبردهای باشگاهی به آنها تعلق داشته. بازار گرمی که برغم سردی هوا مثل این فصل رونق داشته. بازار "ال کلاسیکو" از زمانی که مسی در بارسا و رونالدو در رئال برابر هم قرار گرفتند گرمی هفت ساله ای را حفظ کرده. احتمالا "عصر طلایی فوتبال اسپانیا" با قهرمانی ماتادورها در اروپا و جهان در بستر این گرمی رقم نمی خورد.

رونالدو دو ماه دیگر 32 ساله می شود و مسی در آستانه 30 سالگی قرار دارد و هر دو در این ال کلاسیکو نظاره گر بودند تا سرنوشت ساز و با سرهایی که به علامت تاسف تکان می خوردند میدان را ترک کردند،

با این وصف ال کلاسیکو با آن پسر آرژانتینی و این بازیکن پرتغالی اوج گرفت و اکنون همه چیز به آنها تعلق دارد، به این دو پر افتخارترین باشگاه در اسپانیا و اروپا: رئال با 32 قهرمانی لالیگا و بارسا با 24 بار، رئال با 11 بار فتح اروپا و بارسا با 5 بار. 98485 نفر این ال کلاسیکو را از روی سکوها تماشا کردند، در حالی که در فینال یورو 2016 تعداد 75868 نفر روی سکوها نشستند و دیدار یونایتد و سیتی در استادیوم 64943 تماشاگر داشت. ارزش اقتصادی دو باشگاه - تخمین زده توسط نشریه اقتصادی فوربس – طی روزهای اخیر نیش می زد و نیش. این که رئال 56/3 بیلیون دلار می ارزد و بارسا 56/3 بیلیون دلار، و سومین باشگاه منچستر یونایتد با 3/3 میلیون دلار است. همه اینها یعنی ال کلاسیکو ورای آن چه در میدان سپری می شد پررنگ و آب تر می شد.

ترکیب بارسا در مقایسه با تیمی که برابر سوسیداد 1-1 متوقف شد تغییری نکرده بود و اینیستا هم که قرار بود راهی میدان شود از روی نیمکت میدان را تماشا می کرد، در حالی که زیدان مردانش را در مقایسه با تیمی که اسپورتینگ را شکست داده بود با چهار تغییر روانه میدان کرد. سه تغییر او به خط دفاع تعلق داشت: کارواخال، واران، مارسلو جایگزین دنیلو،  په په و ناچو شده بودند و ایسکو هم در میانه میدان جای رودریگز کنار مادریچ و کواچیچ قرار گرفته بود.

بارسا 6 امتیاز کمتر از رئال داشت و 244 شب پیش در همین میدان را به یاد می آورد. شبی که ژرارد پیکه در دقیقه 56 بارسا را جلو انداخت، ولی کریم بنزما شش دقیقه بعد ضربه تساوی بخش را زده بود و سپس کریستیانو رونالدو پنج دقیقه به پایان گل دوم را به ثمر رسانده تا رئال 2-1 پیروز شود. این بار آن قصه با ترکیب دیگری تکرار شد.

با گل دیرهنگام دیگری برای رئال در حالی که سپیدپوش ها نمی توانستند سنگر بارسا را تهدید کنند. با گل 391 رئال به مدد ضربه راموس در دقیقه نود ال کلاسیکو 232 – یک ضربه آزاد توسط مادریچ و دفاع مصیبت بار از سوی مدافعان بارسا که برگرفته از دست دادن میدان بود. چیزی که بارسا روزگاری با پاسکاری اش استاد آن بود و به نظر می رسید در آن برهه با ورود اینیستا میدان را در انقیاد گرفته.

ولی راموس صدمین گل رئال را برای زیدان در لالیگا  زد تا زیدان شیرینی عدد "صد" را از ته دل احساس کند و بارسا تلخی نوعی شکست را. زیدان بدون گرت بیل و تونی کروس به خانه بازمی گشت، بی شکست، با تلافی گل مردان انریکه که برای برد راهی میدان شده بود. آنها فصل پیش در همین برهه 12 امتیاز کمتر از بارسا اندوخته بودند و وقتی در نیم فصل دوم راهی نوکمپ شدند 10 امتیاز کمتر داشتند. ولی این بار صدرنشینی شان را ادامه داده بودند. کشتی زیدان جلو می رود و جلو و انریکه پرسش های ناشی از سه تساوی پیاپی را دوره می کند، دوره و دوره.

حمیدرضا صدر