تذکر به سعید معروف افتخار بزرگی برایم بود

به گزارش "ورزش سه"، چهارشنبه هفته گذشته خانه والیبال تهران میزبان یک ایرانی بود که با 40 سال سن، 38 سال را در فرانسه گذرانده و حالا تبدیل به داوری بین المللی شده است. او در بازی های تدارکاتی بین تیم های ایران و فرانسه قبل از آغاز مسابقات انتخابی المپیک 2 بار برای ایران سوت زد و از آنجا شناخته شد و در اقدامی جالب کمیته داوران فدراسیون والیبال قضاوت یک بازی از هفته دوم را به او واگذار کرده است تا با تجربه داوری در لیگ برتر، ایران را ترک کند.

احسان با لهجه ای شیرین صحبت می کند و تمام صحبت هایش با خنده و انرژی مثبت همراه است. با اینکه تنها دو سال ابتدایی خودش را در ایران بوده است اما بسیار مسلط صحبت می کند. او در گفت و گویی با "ورزش سه" از تجربه بازگشت به ایران و لذت داوری بازی ایران مقابل فرانسه می گوید:

* داور شدم تا یک روز بازی ایران را سوت بزنم
او در مورد آغاز داوری اش می گوید:« اولین روز که داوری را شروع کردم همیشه این آرزو را داشتم که یک روز برای ایران یک بازی را سوت بزنم. حس خیلی خوبی برایم داشت اما خودم هم فکر نمی کردم در داوری این قدر پیشرفت کنم و بتوانم به سطح بین المللی برسم. وقتی ایرانی ها به فرانسه آمدند و قرار شد من برای آنها داوری کنم یکی از بهترین روزهای زندگی ام بود.»

* ملاقات با بازیکنان ایران باورنکردنی بود
احسان می گوید قضاوت مقابل ایران اوج هیجان زدگی اش نبود بلکه او وقتی بیش از همیشه خوشحال بود که :« روزی که به من گفتند تیم ایران می خواهد برای بازی های دوستانه به فرانسه بیاید از شهری که هستم با قطار به پاریس آمدم. قرار بود من مترجم تیم ایران و البته داور دو بازی دوستانه باشم. در مسیر پاریس تمام فکرم به لحظه ملاقات با بازیکنان ایران بود. سعید معروف، میلاد عبادی پور، شهرام محمودی و همه بازیکنان ایران را دوست داشتم و وقتی آنها را دیدم خیلی خوشحال بودم اما روزی که تمرینات تمام شد و باید داوری می کردم به همه آنها گفتم از این به بعد من داور هستم و وظیفه اصلی ام را انجام دادم.»

* تذکر به سعید معروف افتخار بزرگی برایم بود
احسان در توصیف تجربه قضاوت بازی می گوید:« من خیلی خوشحال بودم که بازی ایران را سوت می زنم اما من در آن لحظه یک داور بودم. حتی چند بار بازیکنان اعتراض می کردند اما من بارها کاپیتان دو تیم را به سمت سکو داوری صدا زدم و به آنها تذکر دادم. اینکه سعید معروف را صدا می کردم تا به سکویی بیاید که من روی آن داوری می کنم تا به او اخطار بدهم که دیگر به اعتراضاتش خاتمه بدهد برایم افتخار بود اما دنیای داوری برای هیچ کدام از بازیکنان تفاوتی نمی گذارد.»

* در مسابقه اعتراض ایران و فرانسه، ایران برنده بود!
بازیکنان ایران در زمین معمولا بیش از حد معمول اعتراض می کنند این موضوع هم شامل حال احسان شد. او می گوید:« در بازی دوم که من داور دوم بودم یک خطا گرفتم که فورا بازیکنان ایرانی به من اعتراض خیلی سنگینی کردند. می گفتند:"بابا چی کار می کنی، مگه چی گرفتی که اینجوری داوری می کنی، حواست باشه دیگه، خوابت نبره." لوزانو، حمزه زرینی، مهدی مهدوی خیلی به من اعتراض می کردند و بازیکنان فرانسه هیچی نمی گفتند. شک کرده بودم که شاید اشتباه کردم. این شدت از اعتراض و آرامش فرانسوی ها من را به شک انداخت اما وقتی ویدئوچک انجام شد همه دیدیم که سوت درستی زده بودم. سعید معروف خیلی به من گیر می داد و وقتی داور اول بودم به او گفتم دیگر وقتش است تمام کنی و اخطار شفاهی دادم. در بازی دوم هم ایران اخطار گرفت. اگر مسابقه اعتراض بود ایران فرانسه را شکست می داد. داوران همیشه می خواهند بهترین کار خود را در زمین انجام دهند اما بازیکنان دوست دارند همیشه رای ها به نفع آنها باشد که طبیعی است. البته بعضی از بازیکن ها هم می خواهند با ذهن داور بازی کنند که داور باید قوی و مسلط باشد. به نظر من معروف، مهدوی و ظریف بهترین اعتراض کننده های ایران هستند.

* در مورد پاس های عجیب معروف به داورها تذکر دارم
اتفاق جالب قبل از شروع بازی ایران و فرانسه این بود که احسان رجائیان در مورد توانایی های معروف به داوران خط توضیحات مفصلی داده بود:« قبل از اینکه بازی شروع بشود داوران را جمع کردم و معمولا یک جلسه کوتاه برای هماهنگی داریم. به تمام داوران گفتم توپ اگر از زمین هم بیرون رفت و هر جای زمین بود سعید معروف می تواند پاس سرعتی بدهد و اصلا فکر نکنید حتما به منطقه 4 پاس می دهد. سعید خیلی عالی پاس می دهد و من بازی او را دوست دارم. البته خیلی برایم عجیب است که تونیتی، پاسور فرانسه چرا کاپیتان است. او خیلی عادی و اتوماتیک پاس می دهد اما سعید نبوغ و خلاقیتی دارد که بازی او را تماشایی می کند.»

* به ایران برمی گردم
در پایان احسان در مورد آینده شغل حرفه ای خود می گوید:« در برنامه هایم است که به ایران برگردم. فدراسیون ایران خیلی قوی و برنامه دار است. در فرانسه والیبال در الویت های آخر است چرا که فوتبال، هندبال و بسکتبال خیلی آنجا طرفدار دارد. ایران فدراسیون خیلی حرفه ای تر و برنامه دار تری دارد که اینقدر همه چیز خوب برگزار می شود اما در فرانسه اصلا این طور نیست و خود بازیکنان هستند که تیم ملی را قوی کرده اند.»