رئال در بحران؛ وقتی نسخه زیدان شفابخش نیست

به گزارش "ورزش سه"، زیدان پس از تساوی خانگی برابر ایبار: «یک جای کار ایراد دارد.»؛ بله، واضح است که یک جای کار در رئال ایراد دارد و این مساله ای مربوط به دیروز نیست که از پس از سوپرکاپ اروپا برابر سویا مشهود بود. در آن بازی، بازگشت قهرمانانه بر تمام کاستی های تیم زیدان سرپوش گذاشت. تلاش و همت جمعی و مقاومت ژنتیکی رئال نسبت به باخت، باعث شد آن روز روی مساله مهمی سرپوش گذاشته شود: «رئال هیچ طرح و برنامه ای برای بازی هایش ندارد.» و این همان ایراد رئال است آقای زیدان!

تساوی برابر ایبار، آغازگر بحث و چالشی جدید در مورد رئال مادرید شده است. تکرار تساوی ها که به 4 بازی متوالی رسیده و شکل بازی ناامیدکننده رئال در همه این بازی ها باعث شده تا وضعیت به نوعی بحرانی شود.

همه ی این 4 تساوی چند وجه اشتراکی داشتند: «ورود به بازی با تمرکز و دقت اندک، افت مهاجمان تیم (درست در زمانی که رئال به آنها بیش از همیشه نیاز دارد)، اجازه دادن به حریف برای اجرای برنامه هایش حتی در برنابئو و البته سرخیو راموس که در بازی های اخیر چه در دفاع و چه در حمله خبرساز بوده است (ضعیف در امور دفاعی و گاه جبران این ضعف ها با گلزنی).»

رئال، تیمی بدون روح

مشکل رئال برابر ایبار همان چیزی بود که نقطه قوت تیم زیدان پنداشته می شد: «بازگشت باشکوه از شکست و تساوی به پیروزی». رئال شب گذشته نه شور و اشتیاق و نه آن همت و اتحاد مورد انتظار برای عوض کردن باخت به پیروزی را داشت و تنها به تساوی رضایت داد.

زیدان، فصل گذشته موفق شد از رئال تیمی با جو دوستانه بسازد که خودش نقش برادر بزرگتر بازیکنانش را ایفا می کرد. همین مساله باعث می شد، جایی که رئال از لحاظ تاکتیکی و شکل بازی از حریف خود کم می آورد، صمیمیت، روحیه تیمی و خلاقیت های فردی به کمک این تیم بیاید؛ اما این شیوه، بیشتر در بازی های حیثیتی موثر خواهد بود؛ به طور مثال وقت های اضافه یک دیدار در تورنمنتی مهم مثل لیگ قهرمانان. اگر یک تیم، طرح و برنامه مشخصی برای بازی ها نداشته باشد، این فاکتور در درازمدت کارایی خود را از دست خواهد داد.

این همان بلایی است که بر سر رئال آمده است و تیم زیدان در این مقطع هیچ نقشه مشخصی در بازی هایش ندارد؛ نه در دفاع و نه در حمله و نه حتی برای کنترل توپ و میدان.

رئال البته از نظر مصدومیت بازیکنان تاثیرگذارش نیز دچار بدشانسی شده است. مصدومیت مودریچ، مارسلو، کاسیمیرو و نیز افت کیفی فوتبالیست هایی چون رونالدو و بنزما که کل تابستان را زیر نظر فیزیوتراپ ها بودند.

زیدان معتقد است که رئال در بحران قرار ندارد؛ ولی برای اولین بار در این فصل رسما از شرایط تیمش ابراز نگرانی کرد. اگر فصل گذشته برنامه های او به عنوان نسخه نجات بخش رئال مادرید به کار این تیم آمدند، امسال همان ها قواره مربیگری او را زیر سوال برده و اوضاع به وضوح برایش خوب پیش نمی رود.

اتلتیکو

در مقطعی که رئال به دنبال طرحی مشخص برای بازی هایش است، اتلتیکو بدان رسیده است. اتلتیکو روز گذشته در مستایا به کمترین حقش که پیروزی بود رسید و اگر درخشش آلوز نبود، والنسیا باید بیش از دو گل از اتلتیکو دریافت می کرد.

پیش بودن اتلتیکو از والنسیا با یک گل تا دقیقه 90 و خطر دریافت گل مساوی، شایسته تیم سیمئونه نبود؛ چه این تیم می بایست تا آن لحظه با سه گل از حریفش پیش می بود. اتلتیکو در بیش از یک ساعت از بازی، به والنسیا درس فوتبال داد و مشخص بود که به سطح فوق العاده ای از بازی خودش رسیده است. اگر این اتلتیکو نامزد قهرمانی نیست کدام تیم فوتبال اسپانیا در حال حاضر می تواند کاندیدای قهرمانی باشد؟

بارسلونا

دروازه بان های مدرن باید بازی با پای خوبی داشته باشند و این یک مزیت برای گلرها در این عصر محسوب می شود.

تراشتگن (دروازه بان بارسا) نیز علاقه خاصی به این مساله دارد و بعضا حتی روی اعصاب هواداران نیز راه می رود. بخش عمده شکست 4-3 شب گذشته بارسلونا برابر سلتا را باید به پای تراشتگن و اشتباهاتش نوشت (تا اشتباهات تاکتیکی و ترکیب غلط لوئیس انریکه).

روبرتو پالومار: سردبیر مارکا

ترجمه: رضا سیف