مورینیو و اشتباهاتی که باید اصلاح شود

به گزارش "ورزش سه"، نشریه معتبر گاردین، به 5 تغییری که می تواند مورینیو را در ترمیم این شرایط یاری کند، پرداخته است.

تغییرات متوالی در ترکیب

آمار سه شکست متوالی برای مورینیو، از سال 2002 و دوران حضور در پورتو رخ نداده بود و این اتفاق، کارنامه حضور وی در اولدترافورد را تحت تاثیر قرار داده است. گرچه این شرایط و عدم توانایی آقای خاص در تصمیم گیری در شرایط فعلی، از الزامات دنیای بی رحم مربیگری است. در جریان شکست اول برابر رقیب همشهری، هنریک میخیتاریان با مصدومیتی که از بازی های ملی به سوغات آورده بود در ترکیب قرار گرفت و خسه لینگارد نیز  از فینال جام خیریه برابر لسترسیتی، به میدان نرفته بود.

این تغییرات، بدان معنا بود که مارکوس راشفورد که هفته قبل تک گل سه امتیازی شیاطین سرخ برابر هال سیتی را به ثمر رسانده بود و با لباس تیم زیر 21 سال انگلیس هت تریک کرده بود، باید روی نیمکت می نشست که البته بین دو نیمه، هر دو بازیکن مصدوم جای خود را به راشفورد و هره‌را دادند.

این تغییرات و افکار مبهم در بازی با واتفورد نیز ادامه داشت و مورینیو مجبور شد به علت عدم درخشش پوگبا، سیستم همیشگی تیم را از 1-3-2-4 به 3-3-4 تغییر داده و ستاره فرانسوی را به سمت چپ خط میانی منتقل کند. با این تغییرات، رونی مجبور به بازی کردن در سمت چپ شد و همان طور که خود مورینیو نیز قبلا گفته بود، نتوانست در پست شماره 8 درخشان ظاهر شود تا کاپیتان منچستر نیز نمایش نا امید کننده داشته باشد.

بنا کردن تیم حول محور پوگبا

گرانترین بازیکن تاریخ فوتبال باید در پست هافبک هجومی به کار گرفته شود و استفاده از او به عنوان هافبک میانی و مرکز ثقل تیم اشتباه است. به نظر می رسد حضور پوگبا، باعث ایجاد بزرگترین نگرانی برای سرمربی پرتغالی شده است تا از او بهترین بازی ممکن را بگیرد. "مروارید سیاه" در دیدار برابر ساوتهمپتون، هال سیتی و منچسترسیتی در پست هافبک میانی، در جریان شکست برابر فاینورد در پست شماره 10 و در آخرین بازی تیمش برابر واتفورد به عنوان یکی از 3 هافبک پشت سر مهاجم نوک به کار گرفته شد.

مانند تمامی بازیکنان بزرگ،  مسئولیت زیادی در تمامی این مناطق به پوگبا داده می شود و سوال اصلی اینجاست که اگر او قادر به برآورده کردن انتطارات نیست، پس چرا با این مبلغ گزاف به اولدترافورد انتقال داده شد؟

در دوران حضور در یوونتوس، آندره پیرلو و پوگبا به شکلی با هم هماهنگ بودند که در بسیاری از دقایق پوگبا این آزادی عمل را داشت که در مناطق مختلف زمین حضور یاید. شاید با این تفاسیر، مایکل کریک در بازی های آینده منچستر شانس بازی کردن داشته باشد تا شاید او بتواند پیرلویی دیگر برای پوگبا در ترکیب شیاطین سرخ باشد.

پایان دادن به انتقاد از بازیکنان در رسانه ها

تا به حال، دو بار مورینیو از عملکرد شخصی بازیکنانش انتقاد کرده است. او بعد از شکست برابر منچسترسیتی گفت: "بعضی از بازیکنان، ابعاد این دیدار بزرگ را درک نکرده بودند؛ دربی، حساسیت، توجهات، منچستریونایتد، منچسترسیتی".

همچنین سرمربی پرتغالی بعد از شکست برابر واتفورد در مورد عملکرد بلیند و اریک بیلی گفت: "معتقدم بعضی از بازیکنان فشار و مسئولیت سنگینی را بر دوش خود احساس می کنند".

همچنین او لوک شاو را مسئول پیروزی واتفورد در جریان شکست ابتدای هفته قلمداد کرد. متهم کردن عده ای به عنوان مسببان شکست، باعث ایجاد تلاش برای یافتن عوامل آن شده و همین موضوع، فضای آرام رختکن را تبدیل به محلی ناامن برای ژوزه خواهد کرد. شاید توجیهات مورینیو، باعث ایجاد این سوال شود که اگر بازیکنی قادر به تحمل چنین مسئولیت و فشارهایی نیست، چرا باید چنین حقوق های سنگینی را دریافت کند؟

با توجه به متهم کردن بازیکنانی مثل بیلی، بلیند و لوک شاو در همین مدت کوتاه، می توان مورینیو را متهم به عدم حمایت از بازیکنانش در مواقع دشوار کرد.

کنار گذاشتن ستارگانی مثل زلاتان و رونی در صورت لزوم

بحث در مورد پست بازی کردن وین رونی، حتی در زمانی که یونایتدها روی نوار پیروزی گام برمی داشتند نیز شنیده می شد که طبیعتا حالا این موضوع بیشتر هم مورد بحث قرار می گیرد. اما اگر از نظر مورینیو، رونی شایسته حضور در ترکیب اصلی نیست، باید شجاعت کنار گذاشتن او را داشته باشد. البته این تفکر باید در مورد همه بازیکنان از جمله زلاتان و فلینی نیز صادق باشد.

اگرچه زلاتان با زدن 4 گل در پنج بازی آمار قابل دفاعی را از خود به جای گذاشته است، اما فقدان سرعت و تحرک لازم در بعضی از لحظات بازی، می تواند باعث استفاده از گزینه هایی مثل راشفورد و آنتونی مارسیال به عنوان بازیکن نوک خط حمله باشد.

همچنین مایکل کریک، می تواند گزینه مناسبی برای جایگزینی فلینی باشد. در این شرایط، اریک بیلی زمان بیشتری برای استراحت خواهد داشت و والنسیا نیز تمرکز خود را در همان پست دفاع راست خواهد گذاشت.

افزایش سرعت تیمی

بسیاری جدال من سیتی و من یونایتد را به نبرد پلنگ و فیل تشبیه کرده اند. بر خلاف تیم مورینیو که بسیار ساکت و ایستا به نظر می رسید، شاگردان گواردیولا توانستند با هماهنگی بالا در کنار یکدیگر، نمایشی ارائه دهند که در صورت تداوم می تواند یقه هر تیمی را در اروپا بگیرد.

نظر مورینیو در رابطه با عدم پرس استاندارد در دیدار روز یکشنبه کاملا صحیح بود. به نظر می رسد در زمان عدم مالکیت توپ، یونایتد احتیاج دارد که با سرعت بیشتری عمل کند و در زمان مالکیت توپ، پر جنب و جوش تر باشد. این عوامل، پایه های موفقیت تیم گواردیولا تا به امروز بوده است.

در حال حاضر، تیم مورینیو شباهت زیادی به دوران لوییس فان خال دارد که این شرایط، رضایت هیچ کس را جلب نمی کند.

منبع: جیمی جکسون – گاردین

مترجم: آریا فاطمی مقدم