بایست و دوباره رکوردها را بشکن

به گزارش "ورزش‌سه"،  بعد از چند شب سخت به خاطر اتفاقات کشتی فرنگی تمام ورزش دوستان ایرانی خود را آماده کرده بودند تا همچون مردمان کشورهای جامائیکا و برزیل برای تصاحب یکی از سه عنوان برتر رقابت های المپیک جشن و پایکوبی به راه بیاندازند. طلای قوی ترین مرد دنیا می توانست برای کاروان ایران همچون سه دوره از چهار دوره قبلی بزرگ ترین افتخار باشد اما افسوس و صد افسوس که حق تیم وزنه برداری ایران بیش از دو طلا نبود تا زحمات شبانه روزی پهلوانی همچون بهداد سلیمی از بین برود آن هم با یک ناداوری محض و آشکار.

بهداد در لندن توانسته بود با اقتدار تنها مدال طلای وزنه برداری ایران را به نام خود ثبت کند، این بار برای تکرار عنوان قهرمانی اش با مشکلات زیادی روبرو بود از جمله مصدومیت رباط صلیبی آن هم در فاصله 5 تا 6 ماه تا آغاز رقابت های المپیک ریو که حضورش در این مسابقات را در هاله ای از ابهام قرار داد. با این وجود بهداد که نمی خواست خاطره تلخ رقابت های جهانی برایش تکرار شود برای جبران مافات عزم خود را جزم کرد تا در ماموریتی دشوار مهیای حضور در میدان بزرگ المپیک و جنگ با پولاد سرد شود.

نزدیک به 4 ماه فیزیوتراپی و تمرینات اختصاصی سنگین در کلینیک زیر نظر پزشکانی همچون دکتر کیهانی و نوروزی و در کنار آن تمرینات بدنسازی فشرده در اردوی تیم ملی همه را امیدوار کرد این جوان باغیرت ایرانی در ریو کاری کند کارستان غافل از این که سلیمی غیر از پولاد سرد باید با یک مشت آدم به اصطلاح قاضی نیز رقابت کند! کسانی که پشت میز نشسته و خود را حاکم مطلق مسابقات می دانستند تا حق خوری شان کام ایرانی ها را تلخ تر از زهر هلاهل کند.

شبی که همه ایرانی ها تا صبح بیدار بودند تا شاهد غیرت و مردانگی جوانی باشند که کاری غیرممکن را انجام داده بود تنها به این امید که پرچم پرافتخار ایران را بالای سر ببرد و دوباره نشان دهد که ایرانی ها قوی ترین مردمان جهان هستند اما باز هم در یک میدان جهانی روابط نه چندان خوب در پست های مدیریتی حق را از ایران گرفت و بهداد سلیمی مظلومانه از مدالی که حقش بود، بازماند.

حالی که بامداد امروز بهداد داشت را بدون شک بهتر از هر کسی شاهین نصیری نیا دیگر ملی پوش ایران درک می کند. وزنه بردای که به خاطر مافیای حاکم بر این رشته ورزشی که هیچ کشوری نباید بیشتر از دو طلا در المپیک ها صید کند! مدال را از دست داده بود. اشک ها و بغض های سلیمی همه ایرانی ها را به یاد اتفاقات سیدنی 2000 انداخت، جایی که همین بلا را سر نصیری نیا دوست داشتنی آوردند و طلا را از دستان این وزنه بردار درآوردند.

این درست که شب تلخی برای بهداد سلیمی رقم خورد و ایرانی ها نیز در این غم و اندوه با او شریک شدند اما باید خداوند را شکر کرد که این وزنه بردار و پهلوان دوست داشتنی ورزش ایران دوباره سلامتی اش را به دست آورد تا خیال همه برای رکوردشکنی های آتی را آسوده کند.

 بله، بهداد برای همه ما نه تنها قهرمان و قوی ترین مرد دنیاست که امیدمان برای تکرار موفقیت ها و رکوردشکنی های بیشتر در عرصه رقابت های جهانی و حتی المپیک بعدی در توکیو است. پس برخیز پهلوان و دوباره روی پاهای خود بایست و این بار قوی تر از همه نه تنها پولادسرد بلکه داوران و هیات به اصطلاح ژوری را نیز شکست بده و نشان بده ایران سرزمین دلیرمردان ، پهلوانان و قوی ترین مردان دنیاست.