برای آنها که توی شهر نمیبینیمشان
خانم نعمتی، بگذارید ما جبران کنیم
زهرا نعمتی باید بنشیند و برایمان حرف بزند و ما فقط گوش کنیم و یاد بگیریم.
به گزارش "ورزش سه"، همانطور که قشنگترین صحنه افتتاحیه المپیک ریو 2016 خنده از ته دل زهرا نعمتی هنگام پرچمداری کاروان ورزش ایران بود، تماشای اشکهای او پس از حذف از المپیک هم صحنه تلخ و دلخراشی بود که همه جا مخابره شد. نعمتی که توجّه جهانی را به خود جلب کرده است، توقّعش از خودش بالاتر بود و حذف را بر نمیتابید.
در میان حذفهای پیاپی و شکستهای فراوان، داستان نعمتی امّا با همه متفاوت است. زهرا نعمتی فراتر از «عملکرد»، «امکانات»، «شرایط»، «به هر حال چیزی از ارزشها...» و باقی این حرفهاست؛ نعمتی را اصلا نباید در چنین واژگانی خلاصه کرد. او که هنوز به گفته خودش فرصت جبران در پارالمپیک را هم دارد، اصلا نیازی به جبران چیزی ندارد. تا همین جای کار شاخصترین چهره المپیکی ایران است. این ما هستیم که باید برای زهرا نعمتی جبران کنیم.
فارغ از اینکه او بتواند در پارالمپیک مدالی بگیرد یا نه، زهرا نعمتی از آن دسته آدمهاست که باید بنشیند و برایمان حرف بزند و ما فقط گوش کنیم و یاد بگیریم. نعمتی چنان دوستداشتنیست که دلت بخواهد در حلقه خویشان و بستگانت باشد و همیشه و زود به زود در برابرش بنشینی و از سرنوشتش بشنوی. نعمتی و البتّه همسر عزیزش که حتما در مسیر این جاودانگی بهترین همراهش بوده، آدمهایی هستند که یک بار دیگر به ما همه چیز را یادآوری میکنند؛ به یادمان میآورند که اگر جای آنها بودیم چه قدر با مشکلی که برایمان پیش آمده مسلّط برخورد میکردیم؟ اگر قرار بود یک روز با آنها همراه شویم، با آنها معاشرت کنیم و از آنها بیاموزیم، احتمالا نه میتوانستیم از یک پیادهرو و خیابان با هم عبور کنیم و نه با هم سوار اتوبوسی بشویم، چرا که این شهر امثال نعمتی را نمیبیند. نعمتی در نمایشی تحسینبرانگیز کاری کرد که جهان او را ببیند، و دیده هم شد؛ خوب هم دیده شد. و حالا فراتر از هر ورزشکار المپیکی و شرایطش، این یک نفر آنیست که ما باید برای او جبران کنی.