گواردیولا به دو دلیل سیتی را انتخاب کرد

به گزارش "ورزش سه"، پپ گواردیولا در ژانویه 2013 به عنوان جانشین یوپ هاینکس معرفی شد و چند ماه بعد، وقتی او راهی مونیخ شد، پرارنائو نیز به سابنر اشتراسه رفت تا شاهد و راوی یک فصل ویژه برای هواداران این مربی اسپانیایی باشد.

حاصل مشاهدات پرارنائو از یک سال حضور مداوم در کنار پپ که حتی به مهمانی های خانوادگی نیز دعوت می شد، کتاب خواندنی "محرمانه پپ" بود که با استقبال زیادی روبرو شد.

گواردیولا چند روز دیگر به طور رسمی اولین فصل حضورش در لیگ برتر را با منچسترسیتی سپری خواهد کرد و به همین بهانه، گفتگویی داشتیم با پرارنائو و با او در مورد تجربه یک سال حضور در کنار پپ صحبت کردیم:

ابتدا در مورد ایده کتاب صحبت کنیم؛ اینکه چنین کتابی بنویسید، چطور شکل گرفت و چگونه گواردیولا را متقاعد کردید این پیشنهاد را بپذیرد. به ویژه در فصلی پرچالش که او برای اولین بار در خارج از اسپانیا مربیگری می کرد.

من گواردیولا را نمی شناختم اما از طریق یک دوست، مانل استیارته (دستیار شخصی گواردیولا)  پیشنهاد نوشتن کتابی در مورد اولین سال حضور او در بایرن را مطرح کردم و خودم هم غافلگیر شدم که او این پیشنهاد را پذیرفت. پپ تنها یک درخواست داشت؛ اینکه من در مورد آنچه می بینم (تمرینات و تاکتیک ها) قبل از انتشار کتاب چیزی نگویم. او حتی از من نخواست که قبل از انتشار کتاب آن را بخواند.

در نوشتن کتاب چقدر دست تان باز بود؟ آیا چیزی بود که گواردیولا از شما بخواهد که در مورد آن ننویسید؟

من در نوشتن چیزهایی که  آن فصل در بایرن میدیدم، کاملاً آزاد بودم. گواردیولا از من نخواست که در مورد چیزی ننویسم یا اینکه بخواهد در مورد موضوعی با لحن ملایم ترین نوشته شود. هیچ مشکلی وجود نداشت. من آزادی کامل داشتم.

در طول آن دوره که در مونیخ حضور داشتید آیا موضوع کاملاً جدیدی در مورد شخصیت گواردیولا متوجه شدید که شما را شگفت زده کرده باشد؟

همانطور که گفتم من از قبل آشنایی نزدیکی با گواردیولا نداشتم. بنابراین از خیلی چیزها در مورد او تعجب کردم اما آنچه که بیش از همه من را شگفت زده کرد، شخصیت کاری او بود. گواردیولا در تمام طول روز و بدون وقفه کار می کرد و این در تمام طول هفته ادامه داشت یک جنبه مهم دیگر از شخصیت او این است که  انسان بسیار خوبی است و داشتن این ویژگی در دنیای فوتبال دشوار است.

همانطور که در کتاب تان اشاره کردید بسیاری از اینکه گواردیولا بایرن مونیخ را انتخاب کرد متعجب شدند؛ در حالی که او در همان زمان هم پیشنهاد هایی از لیگ برتر داشت.  فکر می کنید که او به این دلیل بایرن انتخاب کرد که در اولین تجربه خارجی اش یک چالش آسان تر داشته باشد؟

فکر نمی کنم انتخاب بایرن یک انتخاب آسان بوده باشد. بایرن در سال 2013 قهرمان سه جام شده بود و بهتر کردن نتایج تیم تقریباً غیرممکن بود.  بنابراین اصلاً انتخاب آسانی محسوب نمی شد.

بسیاری معتقدند که  بدون قهرمانی در چمپیونزلیگ،  دوره سه ساله  گواردیولا در بایرن بی حاصل بوده است. آیا با این نظر موافق هستید؟

هر سال 16 مربی به مرحله حذفی چمپیونزلیگ می رسند و تنها یکی از آنها قهرمان می شود. آیا 15 نفر دیگر ناموفق هستند> در واقع فکر می کنم این یکی از بزرگترین  اظهارنظرهای اشتباهی است که در دنیای فوتبال مطرح می شود. در ورزش قهرمانی رقابت وجود دارد و همه به دنبال پیروزی هستند اما همیشه نمی توان پیروز شد. گاهی هم شکست وجود دارد؛ بنابراین من با این نظر که گواردیولا در بایرن موفق نبوده، موافق نیستم.

جایی در کتاب تان نوشتید که گواردیولا بعد از تماشای دیدار منچستر یونایتد- شالکه در نیمه نهایی چمپیونزلیگ سال 2011، به مانل استیارته گفت دوست دارد روزی در الدترافورد مربیگری کند. او این فرصت را داشت اما منچسترسیتی را انتخاب کرد. به نظر شما چرا چنین انتخابی انجام داد؟

گواردیولا پیشنهادهای زیادی داشت اما پیشنهاد منچسترسیتی از دو امتیاز برخوردار بود. اول اینکه می توانست بار دیگر با تکسیکی بگیریستاین و فران سوریانو که در بارسلونا با آنها کار کرده بود، کار کند. فکر می کرد آنها به او علاقه دارند. ضمن اینکه منچستر سیتی به عنوان یک پروژه بلند مدت و بدون هرگونه تضمینی نگاه می کرد.

کریستیان سایفرت، مدیر اجرایی  بوندس لیگا، در اولین روزهای حضور گواردیولا در بایرن گفته بود همه ی ما به پپ به چشم یک فرستاده آسمانی نگاه می کنیم؛ کسی که حضورش در بوندس لیگا به سود همه خواهد بود.  بعد از سه سال و حالا که گواردیولا از بایرن جدا شده ارزیابی شما در مورد تاثیر او بر فوتبال آلمان چیست. آیا به اندازه که سایفرت  پیش بینی کرده بود تاثیر داشت؟

گواردیولا تلاش زیادی کرد تا  بوندس لیگا را مدرن تر کرده و  آن را به  لیگ محبوب تری تبدیل کند. اکنون کارلو آنچلوتی است که باید کمک کند تا این مسیر ادامه یابد.

زمانی که گواردیولا در بارسا بود گفته بود روزی که ببینم برق اشتیاق از  چشم بازیکنانم رفته، می فهمم که دیگر باید باشگاه را ترک کنم. فکر می کنید این دلیل جدایی او از بایرن بود؟

نه بازیکنان بایرن کاملا از گواردیولا حمایت می کردند. بازیکنان می خواستند او همچنان به عنوان مربی بایرن به کارش ادامه بدهد. حتی فیلیپ لام  از او خواست که در مونیخ بماند اما گواردیولا دوست دارد تنها سه سال در یک باشگاه بمانند و  نه بیشتر.

شما در کتاب تان در مورد رابطه نه چندان دوستانه گواردیولا با روسای بارسا یعنی لاپورتا و ساندرو روسل نوشتید.  آیا در رابطه با مدیران بایرن هم مشکلی وجود داشت که رسانه ای نشده بود؟

نه، رابطه گواردیولا با رومینیگه و سایر مدیران بایرن واقعا فوق العاده بود آنها دوست هستند و رابطه بسیار خوبی با هم دارند؛ ارتباطی که هیچ وقت با روسل شکل نگرفت.

در یک سالی که در مونیخ بودید، ارتباط تان با بازیکنان بایرن مونیخ چگونه بود. می توانید ماجرایی را تعریف کنید که در کتاب نیامده است.

بازیکنان بایرن واقعا دوست داشتنی هستند؛ آدم هایی جالب با رفتار دوستانه و بسیار مودب. همه آنها کمک زیادی به من کردند. کسی که بیشتر از همه سر به سر من می گذاشت؛ خاوی مارتینز بود و همینطور داوید آلابا. خاوی مارتینز موهای پرپشتی دارد و من هم که کچل هستم و این سوژه، هر روز  باعث خنده می شد.

در فصول اخیر تیم های قهرمان لیگ برتر شدند که فوتبال ری اکتیو انجام دادند مانند چلسی و لستر سیتی. فکر می کنید گواردیولا می تواند با سبک مورد علاقه اش و شعار همیشگی اش که "حمله، حمله و حمله" است با منچستر سیتی به قهرمانی برسد؟

فکر می کنم برای اینکه نظرات او در بین بازیکنان منچسترسیتی کاملا جا بیفتد، بیش از یک سال زمان نیاز است. او همیشه تلاش می کنند تا فوتبالی هجومی ارائه دهند و این در ابتدا دشوار خواهد بود.  آنها باید بازی های زیادی انجام دهند تا به آنچه گواردیولا می خواهد برسند و پس از آن به جام برسند.

مصاحبه از: بهنام جعفرزاده