طمع برانکو استقلال را صدرنشین کرد

به گزارش "ورزش سه"، مسابقه پرسپولیس مقابل نفت، بازی‌ای بود که اگر چه تصور می شد برای پرسپولیس مشکل ساز شود اما حدود این مشکل سازی کمتر از شکست دو بر صفر ارزیابی می شد و حتی بدبین ترین‌ها فکر نمی کردند بعد از برتری های متوالی مقابل حریفان، شاگردان برانکو اینطور تسلیم نفت شوند، به خصوص که مهدی طارمی بعد از یک جلسه غیبت دوباره به جمع پرسپولیسی ها بازگشته بود.

ترکیب اولیه پرسپولیس شبیه به مسابقات قبلی، آرایشی تهاجمی داشت اما نفت با ایجاد دو بلاک دفاعی (حسینی – کوروشی) در خط دفاعی و (بوحمدان – لطفی) در خط میانی، موفق به کنترل طارمی و علیپور شد و البته نفوذهای عالیشاه، فرشاد احمدزاده و بازیسازی محسن مسلمان را نیز بی اثر کرد. اگرچه قرمزها در نیمه اول شانس های خوبی برای گشودن دروازه نفت داشتن که در یک صحنه بی دقتی طارمی و در مرتبه های بعدی هوشیاری بیرانوند مانع از تحقق این مساله شد. اما هر چه که بازی به جلو می رفت نفتی ها با بازی موثر سیدجلال بیشتر در زمین جان می گرفتند. در عین حال پرسپولیس که رامین رضاییان و محسن بنگر را بعنوان دو عنصر دفاعی اصلی در اختیار نداشت با تعویضی اجباری، لوکا ماریچ را هم از دست داد تا سه دفاع موثر و ثابت این تیم از ترکیب چهارنفره خارج شوند. اما با وجود این تغییر مهم، برانکو به رویه تهاجمی اش ادامه داد و با بیرون کشیدن فرشاد احمدزاده و حضور جری بنگستون دست به قماری زد که بازنده آن بود.

برانکو ایوانکوویچ می توانست با توجه به شرایط تیمش در دیدار با نفت در لحظات پایانی به کسب حداقل امتیاز رضایت دهد تا سرخپوشان با کسب امتیاز از این بازی، ضمن تثبیت جایگاه خود در صدر از حواشی‌ای ناشی از شکست در این روزها نیز بکاهند.

حضور بنگستون و 4 مهاجمه شدن پرسپولیس در لحظات پایانی برای هجوم همه جانبه به دروازه بیرانوند باعث شد تا خط دفاع آسیب پذیر پرسپولیس بیش از همیشه شکننده شود و مهره فرصت طلبی مثل وحید امیری نیز به خوبی از این شکاف بزرگ که با خروج ماریچ کاملا از هم پاشیده بود استفاده کند. تیم برانکو که در دیدارهای اخیرش با شکست ناپذیری و تداوم در گلزنی یکی از موفق ترین فصول خود را پشت سر می گذاشت، در دیدار با نفت نیز به دنبال تداوم این مساله بود و در نهایت نیز با توجه به کمبود نفری و تحلیل رفتن قوایش با توجه به فشار دیدار با استقلال اهواز در لحظات پایانی مغلوب زردپوشان شد.

شاید اگر برانکو ایوانکوویچ در لحظات پایانی این دیدار با توجه به شواهد مبنی بر عدم توان برای پیروزی به کسب تساوی رضایت می داد، اکنون پرسپولیس همچنان مدعی اصلی و اول قهرمانی محسوب می شد.