تیم مظلومی چشم نواز و تاکتیکی بازی کرد

به گزارش "ورزش سه"، و به نقل از روزنامه خبر ورزشی در این مصاف شروع بازی ترکیبی از منطقه یک سوم دفاعی و اصرار به ادامه آن در منطقه یک سوم میانی قابل درک و تحسین بود و در منطقه یک سوم تهاجمی هم ایده هایی برای رسیدن به گل پیش بینی شده بود که خوب و به نوعی تازه بود.

استقلال مدت ها بود که این گونه بازی نکرده بود. زیبا و چشم نواز. با این فوتبال استقلال در هفته های پایانی می تواند برای قهرمانی بجنگد. استقلال حتی اگر قهرمان نشود با این فوتبال آینده روشنی خواهد داشت.

واضح بود که کادر فنی استقلال نقاط ضعف تیم در خط دفاعی را برطرف کرده است. تیم دیگر در شیفت کردن دچار مشکل نشد. خط دفاعی نه زیاد بالا بود و نه چسبیده به دروازه و در بیشتر صحنه ها برتری عددی با استقلالی ها بود.

استقلال به اندازه کافی پشت توپ بازیکن داشت و اگر پرویز مظلومی همیشه این گونه تصمیم بگیرد و تیمش را با طراوت راهی میدان کند گزینه مناسبی برای استقلال خواهد بود.

استقلال فهمید مطالبه مردم در کنار امتیازگیری بازی زیباست.


هر توپی به که کنار می رود، سانتر می شود. این دیدگاه خیلی از تیم ها است و بازیکنانی که نفوذ می کنند و به سرعت به کنار می روند اولین کاری که به ذهنشان می رسد، سانتر است. به خصوص استقلال که در کنار بازیکنی چون خسرو حیدری دارد.

اما در این صحنه استقلال توپ را کات بک کرد.پاس به عقب داد. جابر با توپی که برای امید ابراهیمی کاشت در حالی که پشت به اوست نشان داد که قبل از دریافت توپ محیط را دیده است. وجود چنین بازیکنانی در ترکیب تیم موهبت است.


در سانتر زودهنگام بازیکنی که از عقب به فضا می زند گزینه بهتری برای رسیدن به توپ و ضربه زدن است که در این صحنه شاهد آن هستیم. البته در این فعل و انفعال مهاجمی که به داخل می زند و مدافعان را با خود می برد تا فضا برای بازیکن ضربه زننده ایجاد شود کار مهمی می کند و نقشش در گلزنی پر رنگ است.

زمانی که  فخر الدینی سانتر می کند و برازی به توپ ضربه می زند فضای خوبی برای تصمیم گیری و ضربه زنی دارد چون مدافعان به همراه مهاجمی که به داخل زده، رفته اند.


سجاد شهباززاده یکی از خوب های استقلال در این دیدار بود. او به جای اینکه در راس بایستد و از سوی مدافعان محصور شود در فضای کنار حرکت کرد و جالب اینکه بیشتر توپ ها را کات بک کرد، توپ هایی که تبدیل به موقعیت خطرناک شد مثل این صحنه که پاس وی برای جابر انصاری تبدیل به گل شد.

این تصویر لحظاتی پیش از گل است. همه فولادی ها نگاهشان به سجاد شهباززاده است. مدافع چپ فولاد هم به سمت داخل شیفت نکرده است و همه این ها دست به دست هم می دهد که جابر صاحب توپ شود و...


یک بار دیگر سجاد را می بینید که در فضای کنار صاحب توپ شده است. در حمله قرار به حضور قطعی و نهایی سانتر فوروارد در راس نیست. در فضا توپ گرفتن برای هر مهاجمی غنیمت است و سجاد این را ثابت کرده که ضرروی نیست که سانتر فووارد فقط در نوک خط حمله جایگیری کند. سجاد در این صحنه بعد از اینکه توپ را از روی سر مدافع فولاد رد می کند به سرعت و مستقیم دروازه حریف را در پیش می گیرد و در نهایت شوتزنی می کند که این بهترین کار بود.



تیمی که نتیجه را پیش است محکوم به این نیست که قدر موقعیت ها را نداند. هدر دادن چنین موقعیتی اگر نتیجه را عقب باشد قابل توجیه نیست و تیمی که صاحب موقعیت می شود تحت هر شرایطی باید تلاش کند که موقعیت را به ثمر برساند. به خصوص در چنین صحنه هایی که بازیکن هم تیمی صاحب فضا است.

البته در تیم های ما چنین صحنه هایی خیلی واکاوی و آنالیز نمی شود به این دلیل که تیم نتیجه را با بازی خوب برده و هم شادمان هستند. در حالی که فرهنگ حرفه ای حکم می کند چرایی از دست دادن این موقعیت ها ارزیابی شود.


همان طور که اشاره شد استقلال در این بازی دو تاکتیک را به خوبی پیاده کرد. سانتر زودهنگام و پاس به بیرون. در این صحنه شاهد ترکیب این دو تاکتیک هستیم. روی سانتر پاس به بیرون داده می شود. در نهایت صحنه ای روی دروازه حریف خلق می شود  که مهیج و جذاب است.

استقلال با این فوتبال می تواند تا هفته های پایانی مدعی قهرمانی باشد و از همه مهمتر امیدوار به فتح جام قهرمانی پیکارهای حذفی. استقلال اگر از ابتدای فصل این گونه بازی می کرد بی شک دوئل دیدنی با تیم پرسپولیس در دربی 82 می داشت.

علی بنی شیخ الاسلامی