آنالیز دیدار پرسپولیس – سیاه جامگان

به گزارش "ورزش سه"، و به نقل از روزنامه خبر ورزشی، هم پرسپولیس ترکیبی بازی کرد وهم سیاه جامگان. این از خصیصه های مربیگری برانکو و فرهاد کاظمی است.هر دو تیم ایرادهایی هم در کار داشتند که بر طرف کردن این ایرادها بسیار مهم است، چرا که پرسپولیس به دنبال جام قهرمانی است و سیاه جامگان هم می خواهد در جدول بازی ها باقی بماند.

پرسپولیس خلاقیت خود در حمله را باید به دفاع هم بیاورد چون دفاع هم بخشی از فوتبال است. ضمن اینکه پرسپولیس بعد از اینکه نتیجه را پیش می افتد به خصوص در دقایق پایانی با تمرکز دفاع نمی کند و همین مسئله سبب شده تا اکنون امتیازات حساسی را از دست دهد. این اتفاق می رفت در این بازی هم رخ دهد.

سیاه جامگان که با باور برد پرسپولیس وارد میدان شده بود دست کم روی دو گل برتری عددی در محوطه جریمه داشت اما نتوانست مانع از باز شدن دروازه خود شود. این نشان می دهد برتری عددی دلیلی بر خوب دفاع کردن نیست.

سیاه جامگان این نقیصه را از خود دور کند با توانمندی در بازی ترکیبی و خط حمله می تواند به ماندن در جدول بازی ها امیدوار باشد.

نکته مهم دیگر ارایه بازی در برابر پرسپولیس در هفته های آتی است. معمولا تیم های شهرستانی فقط در برابر پرسپولیس – استقلال به خاطر پخش مستقیم بهترین فوتبال خود را به نمایش می گذارند. سیاه جامگان برای بقاء در هفته های باقی مانده هم باید بهترین بازی های خود را به نمایش بگذارد.

پرسپولیس هم برای قهرمان شدن باید تردیدهای خط دفاعی خود را از بین ببرد.

1

یورش بردن دو بازیکن مدافع به سمت مهاجم یک اشتباه محض است و فضای خالی به بازیکن هم دسته حریف می دهد. دقیقا مثل همین صحنه. اصول در دفاع این است که نزدیک ترین بازیکن به توپ به سمت مهاجم می رود و اقدام به دریافت توپ می کند یا بازی را به سمت و سوی تاخیر می برد. بازیکن دوم هم فضا را پوشش می دهد.
احمد نوالهی ناظر بر این صحنه است و اشتباه دو بازیکن هم تیمی و فضای خالی ایجاد شده برای حسین کریمی را می بیند اما اقدام جدی نکرد. شاید او تصور نمی کرد حمید علی عسگری در حالی که از سوی دو بازیکن محاصره شده پاس را به حسین کریمی دهد. یک اصل در فوتبال وجود دارد که به مدافع در منطقه یک سوم دفاعی می گویند بد بین باش و به مهاجم در منطقه یک سوم تهاجمی می گویند خوش بین باش.

2

سیاه جامگان به همراه دروازه بان 9 بازیکن پشت توپ دارد اما محسن مسلمان بعد از یک دو اقدام به شوتزنی می کند. برتری عددی در منطقه یک سوم دفاعی دلیل بر دفع توپ حریف نیست. برای خنثی کردن حملات علاوه بر برتری عدد باید هوشمندانه بازی کرد. البته باید به توانمندی تیم پرسپولیس در بازی ترکیبی اشاره کرد.
وقتی مهاجم این طور روی خط دفاعی بدن می گذارد حتما می خواهد پاس رو به عقب دهد. علت پاس محسن مسلمان زاویه ایستادن مدافع سیاه جامگان است. او روزنه پاس را ایجاد کرده است. استقرار بدن مدافع سیاه جامگان به گونه ای است که هم اجازه پاس می دهد و هم اجازه فرار محسن مسلمان. موقعیت ها فقط به خاطر اشتباه مدافعان یا تبحر مهاجمان خلق نمی شود همان طور که در این صحنه می بینید یک اشتباه در مترها فاصله با دروازه موقعیت به پرسپولیس می دهد.

3

صحنه گل اول پرسپولیس. ثابت می کند که مهدی طارمی در آفساید نیست. برتری عددی با سیاه جامگان است اما اتفاقی که در این صحنه می افتد باز شدن دروازه این تیم است.
امید عالیشاه به مهدی طارمی نگاه می کند و مهدی طارمی به ساق های پای امید عالیشاه. بازیکن نزدیک به امید عالیشاه روی پای امید نمی رود و بیشتر مراقب آفساید گیری است. بازیکن دوم هم همین زاویه و تفکر را دارد و بازیکن نزدیک به مهدی طارمی هم ایستاده است. یک بدن کافی است که مهدی طارمی بعد از پاس به داخل بزند و با دروازه بان سیاه جامگان تک به تک شود. قطعا در چنین صحنه هایی نگاه کردن به مهاجم صاحب توپ و پوشش فضا بهتر از آفساید گیری است که اگر این اقدام صورت می گرفت شاید توپ مهار می شد. واضح و ملموس است که مهدی طارمی می خواهد به داخل بزند.

4

تیم های تحت هدایت فرهاد کاظمی تیم هایی هستند که مبتنی بر توان ترکیبی فوتبال می کنند و این در صحنه ای که منجر به خطای پنالتی سوشا مکانی روی علی عسگر شد، مشهود است.
بازیکن صاحب توپ نه توپ را به بازیکن نزدیک به دروازه می سپرد و نه توپ را به کنار می برد. خودش هم پیشروی نمی کند. بعد از یکی دو قدم توپ را پشت خط دفاعی برای بازیکنی می دهد که از عقب به فضا می زند. نحوه یارگیری بازیکنان تیم پرسپولیس در این صحنه کاملا درست است اما مدافع سمت چپ تصویر که توپ را نگاه می کند باید با بازیکنی که از عقب به فضا می زند، همراه شود، اما او محو توپ است! اینجاست که بازی بدون توپ معنی می کند. می بینید که این صحنه روی بازی بدون توپ بازیکن سیاه جامگان و اشتباه بازیکن پرسپولیس خلق می شود.

5

صحنه گل علیپور. تاکتیک های پرسپولیس برای رسیدن به گل متنوع است و این تیم مبتنی بر شرایط بازی برای رسیدن به گل تصمیم می گیرد.
دقت کنید به این عکس. علیپور و طارمی در کنار هم هستند. همین که محسن مسلمان اقدام به پاس می کند طارمی خود را از علیپور جدا می کند تا فضای جدید برای خود ایجاد کند. علیپور بعد از دریافت توپ در زاویه به طارمی پاس می دهد و طارمی هم پاس یک و دو علیپور را می هد و علیپور فرصت طلب هم گل می زند.
قطعا این کارهای ترکیبی تمرین شده است و برانکو با ایده های خود به این توانمندی جهت داده است. به واقع برانکو به توانمندهای بازیکنان تیمش شکل داده است و اشاره به اینکه پرسپولیس تاکتیک مشخصی برای گلزنی ندارد بی انصافی محض است. هر چند که به باور خیلی از کارشناسان پرسپولیس بهترین فوتبال را ارایه می دهد.

6

مثلث تهاجمی پرسپولیس مثلث توانمندی است و به خاطر خلاقیت نمی شود بدون برتری عددی حملات را خنثی کرد. همانند همین صحنه که مهدی طارمی در موقعیت نسبتا تک به تک دروازه سیاه جامگان را با خطر جدی مواجه می کند اما دروازه بان حریف توپ را می گیرد.
خلاقیت در پاس دهی و فرار از تله آفساید در این صحنه مشهود است. در چنین صحنه هایی معمولا پاس دیر داده می شود یا بازیکن صاحب توپ آن قدر پیشروی می کند که توپ را از دست می دهد اما در این صحنه میزان حرکت بازیکن صاحب توپ به اندازه بود و مهدی طارمی هم به موقع به فضا زد.
توانمندی های منحصر به فرد مهره های تهاجمی پرسپولیس دلیل اصلی شکل گیری حملات پرسپولیس است و همین سبب می شود حملات به شکل های مختلفی پیاده شود. این صحنه روی ضد حمله رخ می دهد.

7

یک اشتباه کوچک برای اینکه تیمی چون پرسپولیس بازی تساوی را با پیروزی عوض کند، کافی است. البته اشتباه، اشتباه است و کوچک و بزرگی اشتباه به خاطر تاوان هایش است. در این صحنه مدافع سیاه جامگان مهدی طارمی را یارگیری نکرده است. شاید فکر نمی کرده که توپ دقیق روی سر مهدی طارمی فرود آید. در حالی که به این نکته اشاره کردیم مدافع در منطقه یک سوم دفاعی باید بدبین باشد.امید عالیشاه مهدی طارمی را می بیند ومهدی طارمی هم با خوش بینی که توپ به او می رسد موقعیت را دنبال می کند. آن قدر مهدی طارمی مطمئن بوده که توپ به او می رسد به موقع پرید و به همان جایی ضربه زد که تصویر سازی کرده بود.
بی شک اگر مدافع سیاه جامگان در این صحنه به درستی یارگیری می کرد مهدی طارمی این گونه با فراغ بال به توپ ضربه نمی زد.

8

پرسپولیس به دفعات در دقایق پایانی بازی نتیجه را واگذار کرده است و دراین بازی هم می رفت این اتفاق رخ دهد. بیشتر به نظر می رسد به خاطر عدم تمرکز بازیکنان این تیم در دقایق پایانی باشد. به طور مثال در همین صحنه. به نحوه یارگیری مدافعان پرسپولیس نگاه کنید. تازه این صحنه جریان بازی نیست که اذعان کنیم پرسپولیس شکل تیمی نداشته. تیم سیاه جامگان ضربه ایستگاهی زده و مهاجم این تیم در حضور چهار مدافع حریف پاس می دهد و چیزی نمانده بود دروازه پرسپولیس برای بار سوم با ضربه سر مهاجم دریافت کننده توپ باز شود. بعد از اینکه تیم نتیجه را پیش می افتد با تمرکز دفاع کردن خیلی کمک می کند که نتیجه حفظ شود. از دست دادن تمرکز در جریان بازی چنین صحنه هایی را خلق می کند و اگر مهاجم سیاه جامگان با اعتماد به نفس ضربه می زد چه بسا پرسپولیس نمی برد.


نویسنده: علی بنی شیخ الاسلامی