سونامی رباط صلیبی در فوتبال ایران

به گزارش "ورزش سه"، یوسف وکیا، مهرداد قنبری، هادی خنیفر(داخلی) و احتمالا محسن ایران نژاد 4 بازیکنی هستند که امسال از ناحیه رباط صلیبی دچار آسیب دیدگی شدند. این در حالی است که سال گذشته رکورد وحشتناکی در این زمینه به ثبت رسید و 13 بازیکن لیگ برتری دچار پارگی رباط شدند که بازیکنانی مثل بختیار رحمانی، سجاد مشکل پور، نادر صفرزایی، رضا نوروزی، علیرضا رمضانی و ... از این جمله هستند.

از دیگر ورزشکارانی که امسال رباط صلیبی پاره کردند می توان به احسان لشکری کشتی گیر مطرح تیم ملی و رمضانیان عضو تیم ملی دانشجویان اشاره کرد و محمد قاسمی نژاد بازیکن تیم نساجی، همچنین رافینیا ستاره بارسلونا نیز جزو مصدومان از ناحیه رباطی در فصل جاری فوتبال دنیاست. سال گذشته 14 بازیکن فوتبال عربستان دچار پارگی رباط صلیبی شدند که این مساله کاملا شبیه ایران است.

زهره هراتیان مدیر مرکز پزشکی مورد تایید فیفا در این باره می گوید: کوتاهی عضلات اطراف زانو مثل سه سر و چهارسر عامل اصلی پارگی رباط صلیبی در بین بازیکنان ایرانی است و طبق معاینات ما 65 تا 70 درصد بازیکنان لیگ از این موضوع رنج می برند.

او اضافه می کند: دومین عامل پارگی رباط موضوع زمین نامناسب است و سومین عامل تکنیک های نادرست تمرین هستند. فیفا از سال 2007 با برنامه ایلون پلاس که یک برنامه مخصوص گرم کردن است، ریسک پارگی رباط صلیبی را کاهش داده است و بسیاری از تیم های باشگاهی و ملی دنیا از این برنامه استفاده می کنند. ما هم قصد داریم برنامه آموزشی 11+ را به مربی ها پیشنهاد بدهیم.

او در حرف هایش به نکته مهمی اشاره می کند و می گوید: گزارش تک تک بازیکن های لیگ را به پزشک تیم ها داده ایم و جالب اینکه از این 4 نفر که دچار مصدومیت رباط شده اند، 3 نفر کوتاهی عضله داشته اند. طبیعی است که باشگاهها باید روی این موضوع کار کنند تا مشکل کمتری گریبان بازیکنان را بگیرد.

پارگی رباط صلیبی چیست؟

پارگی رباط صلیبی جلویی( ACL )شایعترین آسیب رباطی کامل در زانو است. سالانه بیش از ۱۰۰۰۰۰ بازسازی رباط صلیبی در ایالات متحده صورت میپذیرد. حدود ۸۰٪ پارگیهای رباط صلیبی در ورزشهای noncontact است و بدنبال مانور های پیچشی در زانو مثلا بدنبال جهش ایجاد میگردد، که البته این نوع آسیب در خانمها شایعتر است و پارگی رباط صلیبی در آقایان بیشتر در ورزشهای contact مثلا ورزشهای رزمی ایجاد میگردد.

اگر چه که سیر نهایی آسیب وارده به زانو بعد از پارگی رباط صلیبی جلویی کاملا مشخص نیست ولی تحقیقات بلند مدت بسیاری نشان داده اند که این پارگی میتواند سر آغاز آسیبهای دیگری گردد که در نهایت به ارتروز زودرس زانو منجر میگردد. مهمترین این اسیبها پارگیهای ثانوی منیسک و اسیبهای غضروفی میباشند که در صورت پدیدار شدن ، حتی بعد از بازسازی رباط صلیبی جلویی دیگر هرگز زانو به سطح سلامتی قبلی خود باز نخواهد گشت.