چه دلسوزانه رفتی ...

به گزارش "ورزش سه"، امیر حسین پیروانی که هم اکنون همراه تیم ملی جوانان در مشهد به سر می برد و فردا در چارچوب مسابقات مقدماتی قهرمانی آسیا تیمش را مقابل نپال ارنج خواهد کرد در این باره به "ورزش سه" می گوید: برای من قابل باور نیست. صبح که این خبر را شنیدم در کنار کورش برمک اشک ریختیم. بچه دوست داشتنی بود. این را زمانی که زنده بود هم گفته بودم. نمی دانم دقیقا کی بود. ده یازده سال پیش از شمال آمده بود تهران. به همراه رامشگر. من مربی تیم پاسارگاد بودم. خیلی پاک و بی آلایش بود. بعد که من رفتم داماش او هم آمد و در این تیم بهترین گلزن لیگ یک شد. دو سالی با من بود که بعد رفت پرسپولیس. اگر اشتباه نکنم آن موقع مربی پرسپولیس افشین پیروانی بود. چه رفتار خوبی داشت. هیچ وقت به هیچ چیز اعتراض نمی کرد. خیلی پاک و صمیمی رشد کرد تا شد یک بازیکن بزرگ. خیلی متاثر شدم. از صمیم قلب. من خود را در غم خانواده اش شریک می دانم. از جمله همسر و دو فرزندش . از خدای خوب و مهربان برای آنها آرزوی صبر می کنم. البته جای گله ای از خداوند نیست چون اوست که تصمیم می گیرد و اجراء می کند.

امیر حسین پیروانی که هنوز متاثر بود و خوب نمی توانست صحبت کند گفت متنی برای هادی نوشته ام که آن را برایتان پیامک می کنم. متن پیامک این چنین است: « هادی جان سلام. پر کشیدنت خیلی زود و ناباورانه بود.خاطرم هست حدود ده سال پیش چه ساده و دوست داشتنی از شمال با گوشی شکسته به تمرین تیم ما پاسارگاد اومدی و سال بعد با هم در داماش بودیم. چه روزهای خوبی بود. شادی روزی که قرار بود بری پرسپولیس قابل وصف نیست. چقدر خوب و بی آلایش آمدی، مصمم و بی حاشیه رشد کردی، با اراده و تلاش مطرح شدی و چه دلسوزانه رفتی. نام و یاد خدا تنها مرهم و التیام بخش خانواده ات می باشد و نام نیک تو مایه مباهات آنها. همیشه هستی.