نگاهی به ستاره ها و مربیان کوپا آمریکای 2015

به گزارش "ورزش سه"، اما نگاهی به فهرست ستاره ‏ها و مربیان سایر تیم های کوپا آمریکای 2015، نشان می دهد که این ضرب المثل قدیمی تا اندازه ‏موضوعیت خود را از دست داده است. ظهور ستاره های درجه یک در سایر تیم های آمریکا جنوبی، ‏جایگاه آرژانتین و برزیل را به خطر انداخته و البته نقش مربیان نوگرایی که روی نیمکت این تیم ها ‏نشسته اند را هم نباید نادیده گرفت.‏

مسی، نیمار و رفقا
یک سال قبل بود که شیلی با نمایش های خوبش در جام جهانی، توجهات زیادی را به خود جلب کرد. آنها ‏اکنون به عنوان میزبان کوپا آمریکا، یکی از مدعیان اصلی قهرمانی هم هستند اما میزبانی، تنها امتیاز ‏شیلی محسوب نمی شود. آنها با ستاره هایی مانند کلودیو براوو(بارسلونا)، گری مدل (اینتر)، مائوریسیو ‏ایسلا (یوونتوس)، آرتورو ویدال (یوونتوس) و الکسیس سانچز(آرسنال)، کاملا از پتانسیل قهرمانی ‏برخوردارند.‏
کلمبیا هم مانند شیلی، با تیمی پرستاره تر در مقایسه با همه دوره های دو دهه اخیر، پای به کوپا آمریکای ‏‏2015 می گذارد. "کافه چی ها" با داشتن داوید اوسپینا(آرسنال)، کریستین زاپاتا(میلان)، خوان ‏کوادرادو(چلسی)، خامس رودریگز(رئال مادرید)، رادامل فالکائو(موناکو)، جکسون مارتینز(پورتو) و ‏کارلوس باکا (سویا) حریفی سرسخت برای سایر مدعیان هستند. ‏
اروگوئه هم اگرچه لوئیس سوارز را به دلیل محرومیت در اختیار ندارد اما با داشتن دیه گو گودین(اتلتیکو ‏مادرید)، کریستین رودریگز(اتلتیکو مادرید) و ادینسون کاوانی(پاری سن ژرمن)، به دفاع از عنوان ‏قهرمانی فکر می کند. ‏


البته بیشتر ستاره های جام را باید در دو تیم برزیل و آرژانتین جستجو کرد. اگرچه سلسائو بعد از نتایج ‏ناامید کننده در جام جهانی 2014 با جوانگرایی مواجه شده اما همچنان با داشتن داوید لوئیز، مارکینیوس و ‏تیاگو سیلوا ( هر سه از پاری سن ژرمن)، ویلیان (چلسی)، کوتینیو(لیورپول)، فرناندینیو(منچسترسیتی) ‏روبینیو (سانتوس) و نیمار (بارسلونا)، تیم پرستاره ای است. آنها پس از جام جهانی، در همه دیدارهای ‏دوستانه شان به پیروزی رسیدند و با روحیه ای بالا، پای به این رقابت ها می گذارند.‏
آرژانتین بعد از نایب قهرمانی در جام جهانی اکنون به دنبال قهرمانی در کوپا آمریکاست؛ رقابت هایی که ‏در دو دهه اخیر در فتح آن ناکام بوده و حتی در دوره قبلی که میزبانی رقابت ها را برعهده داشت هم ‏نتوانست جام را بالای سر ببرد. آلبی سلسته برای رسیدن به این هدف، روی درخشش ستاره هایی مانند ‏پابلو زابالتا، مارتین دمیکلیس، سرخیو آگوئرو (منچسترسیتی)، مارکوس روخو و آنخل دی ماریا ‏‏(منچستریونایتد)، روبرتو پریرا و کارلوس ته وز (یوونتوس)، خاویر پاستوره (پاری سن ژرمن)، گونزالو ‏هیگواین (ناپولی، خاویر ماسچرانو و لیونل مسی (بارسلونا)، حساب باز کرده است. ‏
اگر اتفاق غیرمنتظره ای رخ ندهد، سرنوشت جام را یکی از همین ستاره ها رقم خواهد زد؛ ستاره هایی که ‏بعد از یک فصل پرفشار در رقابت های اروپایی، باید از آخرین انرژی و انگیزه شان برای موفقیت در ‏کوپا آمریکا استفاده کنند. ‏

نیمکت های داغ
فوتبال آمریکای جنوبی علاوه بر صادر کردن ستاره های بزرگ، سال هاست که مربیان بزرگی هم به ‏فوتبال دنیا معرفی می کند؛ پس چندان تعجب برانگیز نیست که چند تا از این مربیان درجه یک را در کوپا ‏آمریکا روی نیمکت این تیم ببینیم. خورخه سامپائولی آرژانتینی که با شیلی در جام جهانی 2014 تا آستانه ‏حذف کردن برزیل میزبان هم پیش رفت، این بار نه برای غافلگیر کردن حریفان، که برای کسب جام تیمش ‏را راهی مسابقات خواهد کرد. بسیاری معتقدند او به خوبی توانسته شیلی را به روزهای خوب حضور ‏مارسلو بیلسا برگرداند و اگر شیلی در این جام به موفقیت برسد، مربیان بعدی شیلی نه با بیلسا، که با ‏سامپائولی مقایسه خواهند شد.‏
همان اندازه که در سال های اخیر سامپائولی در شیلی موفق بود، خوزه پکرمن هم در تیم ملی کلمبیا تحول ‏ایجاد کرد. بسیاری در کلمبیا، تئوریسین آرژانتینی را عامل ظهور اولین نسل طلایی فوتبال این کشور بعد ‏از دهه 1990 می دانند و اکنون امیدوارند که او بتواند با این نسل، به یک افتخار قابل ذکر دست پیدا کند؛ ‏کاری که اسکار تابارز چهار سال قبل با تیم ملی اروگوئه انجام داد.‏


تابارز در کوپا آمریکای 2011، تیمی متوازن از بازیکنان جوان و باتجربه را در اختیار داشت اما بعد از ‏موفقیت در آن رقابت ها، اروگوئه مسیر نزولی را طی کرد و این بار با شرایطی کاملا متفاوت پای به این ‏تورنمنت می گذارد؛ بدون بسیاری از ستاره های دوره قبل و این کار را برای دفاع از عنوان قهرمانی ‏دشوار می کند.‏
افول اروگوئه، این فرصت را در اختیار آرژانتین و برزیل قرار می دهد تا با قهرمانی در این دوره، ‏فاصله با این تیم در تعداد قهرمانی در کوپا آمریکا را کم کنند. دونگا در دومین مقطع حضورش روی ‏نیمکت سلسائو، تیمی شکست ناپذیر ساخته که در ماه های اخیر نتایج بسیار خوبی کسب کرده است؛ هرچند ‏حضور در یک تورنمنت رسمی شرایط کاملا متفاوتی دارد. آرژانتین هم بعد از جام جهانی تغییراتی روی ‏نیمکت داشت و جراردو مارتینو، جای الخاندرو سابه یا را گرفت. تیم او در یک سال اخیر خوب نتیجه ‏گرفته اما شاید خستگی ستاره های اصلی تیم، این بار هم برای آلبی سلسته دردسرساز شود.‏
میگل هررا (مکزیک)، گوستاوو کینتروس (اکوادور)، مائوریسیو سوریا (بولیوی)، رامون دیاز ‏‏(پاراگوئه)وینفرد شافر (جامائیکا)، ریکاردو گارسیا (پرو)، نوئل سان ویسنته (ونزوئلا) هم دیگر مربیان ‏حاضر در جام هستند که اگرچه تیم های شان شانس چندانی برای قهرمانی ندارند، اما می توانند پدیده های ‏جام لقب بگیرند. ‏