بدترین سال زندگی مدافع نفت مسجدسلیمان

به گزارش "ورزش سه"، حامد محمودی در مورد شرایط خودش گفت: بعد از بازی با نفت‌تهران دچار مصدومیت شدم و قبل از بازی با راه‌آهن زانویم ورم کرد و نتوانستیم در آن بازی حضور داشته باشم. قبل از فولاد شروع کردم به تمرین کردن. بعد از اینکه یک جلسه تمرین کردم، مصدومیتم تشدید شد و از آن موقع تا حالا در حال فیزیوتراپی و آب درمانی هستم. اگر خدا بخواهد یکی، دو هفته دیگر تمریناتم را شروع می‌ کنم ولی به این دو بازی نخواهم رسید.

او در همین باره ادامه داد: من خیلی دوست داشتم که در این مقطع حساس حضور داشتم چون اگر بودم می‌ توانستم کمک کنم ولی قسمتم این طور بود که نباشم. در این فصل چه از نظر ورزشی و چه از نظر شخصی یکی از بدترین سال های زندگی ام را پشت سر گذاشتم، دچار بدشانسی های زیادی شدم در زندگی شخصی ام خیلی از عزیزانم را از دست دادم و در فوتبال دچار مصدومیت های پی در پی شدم اما سرم پیش تقدیر خدا پایین است. شاید او خواسته امتحانم کند.

مدافع نفت‌مسجدسلیمان درباره اینکه تیمشان در لیگ می‌ ماند یا خیر نظرش را اینگونه بیان کرد: دو بازی آینده خیلی سخت خواهد بود، به خاطر اینکه در استرس زیادی هستیم به 6 امتیاز نیاز داریم، فشار رویمان زیاد است اما در فوتبال احتمال رقم خوردن هر اتفاقی وجود دارد. بنابراین هیچ وقت ناامید نیستیم، اگر قرار است بمیریم ایستاده بمیریم. امیدوارم که آبرومندانه لیگ را به پایان برسانیم. فعلا سپاهان را پیش رو داریم که لازم نیست من در موردش صحبت کنم چون جایگاه این تیم در جدول گویا همه چیز است. سپاهان یک مربی بزرگ و با دانش مثل فرکی دارد که سابقه اش معلوم است. اما ما برای جلوگیری از نیفتادن می‌ رویم تا در این دو بازی نتیجه بگیریم.

بازیکن تیم مسجدسلیمانی در مورد مشکلات عدیده ای که در این فصل داشتند گفت: متاسفانه هیچ چیز نمی‌توانم بگویم خیلی ها راجع به این مشکلات حرف زدند و دلیلی ندارد من صحبت های آنها را تکرار کنم. بنابراین هیچ نظری ندارم.

محمودی که به گفته خودش عاشق زدن گل های باورنکردنی است و شوت های از فاصله 40 متری است در مورد این قضیه گفت: من امسال تقریبا 3، 4 شوت از فاصله 40 متری زدم که هیچ کدامش درون دروازه نرفت اما موقعیت های بسیار خطرناکی را ایجاد کرد، زدن چنین شوت هایی نیاز به تمرین و تمرکز خیلی بالایی دارد. اگر یک میلیمتری پایت را اشتباه به توپ بزنی به جای اینکه همه بابت شوت زدن از فاصله ای دور تو را تشویق کنند، به تو می‌ خندند. از آنجایی که کسی باور نمی‌ کند من چنین شوت هایی بزنم و اکثرا همه فکر می‌ کنند قصد پاس دادن دارم، کارگردان های تلویزیونی از نشان دادن شوت های من غافل می‌ شوند و مثلا صحنه آهسته خطای بازیکنانمان را نشان می‌ دهند. من از بچگی همیشه بابت زدن چنین شوت هایی، تمرینات زیادی می‌ کردم.