فروتن: عراق مقابل ایران غیرطبیعی بود

به گزارش "ورزش سه" فروتن که همواره حرفهایش درباره مسابقات فوتبال عجیب و متفاوت است این بار هم ادعاهایی به ربان می آورد که شاید با آن موافق نباشید . اگرچه این نگاه همیشه با اوست و حتی در مباحثه های طولانی از آن کوتاه نمی آید .

حرفهای عجیب فروتن را بخوانید کسی که می گوید به عقیده اش بر شرایط فعلی مسابقات و تیم‌ملی ایران سه نوع نگاه حاکم بوده است:

نگاه اول: سیاست نئولیبرالی

این سیاست می‌ خواهد همه چیز را دستکاری کند، شما اتفاقات بازی ایران و عراق را مرور کنید، داوری که می‌ آید و بصورتی غیرمعمول یکی از بازیکنان کلیدی ما را اخراج می‌ کند. شما عراقی ها را ببینید، در زمان زیادی از بازی کاملا غیرعادی بودند، حرف از چیزی نمی‌ زنم اما می‌ گویم فشار مضاعف آنها روی دروازه ما، کاملا عجیب بود، بطور مثال شاید 100 مورد داروی غیرمجاز در لیست فیفا ثبت شده باشد اما، مورد 101 هنوز وارد لیست آنها نشده باشد. برای عراق هم همین یک بازی مهم بود.

نگاه نئولیبرالی در این جام شاید می خواهد کره و یا استرالیا قهرمان شود. وقتی بازیکنان تیم‌ملی ایران خریدنی نیستند و آنها نمی‌ توانند کاری کنند تا این تیم کوتاه بیاید از این دست اتفاقات عجیب و غریب به وجود می‌ آورند، معلوم است که وقتی ایران به مرحله نیمه نهائی برود، یقه کره را می‌ گیرد و شاید برای استرالیا دردسرساز شود. بنابراین شاید قرار نبود ما از سد عراق رد شویم. کمااینکه در قسمت دیگر این پلن میبینیم ژاپنی ها با پنالتی از دست رفته توسط دو نفر از حرفه ای ترین بازیکنان این قاره یعنی کاگاوا وهوندا، مغلوب امارات می‌ شوند تا عرصه برای راحتی کره و استرالیا مهیا شود، تیم‌ملی ما خریدنی نبود پس به شکل ناجوانمردانه حذف شد، ژاپنی ها به هر دلیل دیگر کناررفتند و یا شاید خودشان را حذف کردند.

آنها حتی نمی‌ خواستند که تیم ایران در این مرحله با ژاپنی که می خواهد به منزل برود رو در رو شود و در نتیجه روبروی استرالیا قرار گیرد، شما به داور ژاپنی دیدار ایران و امارات نگاه کنید، چطور همچین چیزی ممکن است که هموطن یکی از تیمهای احتمالی مرحله بعد داور دیداری تعیین کننده باشد؟ آن بازی را ایران کاملا فوتبالی برد ولی شاید اگر ما حریف امارات نمی‌ شدیم داور، بازی را برای ما در می‌ آورد تا ما در این گروه اول شویم و بالاخره در مرحله یک چهارم نهائی با عراق بازی کنیم.

نگاه دوم: سیاستهای مسئولان فوتبال

ما رفتیم جام ملتهای آسیا را ببریم اما با فوتبالی که بدنه آن کاملا از بین رفته است. این فوتبال در زیرساخت خود هیچ چیزی ندارد اما سیاست مسئولان ایجاب می‌ کند تیمی را با این سیستم قدیمی و نتیجه گرا، روانه مسابقات کنند تا هرطور که شده عنوانی کسب کنند و بعد با حضور در ویترین جام ملتهای آسیا خودنمایی کنند. مصیبتهای فوتبال ما در چند سال اخیر فراوان بود و آنها هرطور که شده می‌ خواستند با این تیم نتیجه بگیرند و با عنوان به دست آمده احتمالی بی برنامگی های خود را لاپوشانی کنند.

نگاه سوم: سیاستهای رسانه ای

من می‌ گویم کی‌روش اصلا به فوتبال ایران علاقه ای ندارد. شما ببینید اگر ایشان آن مربی درجه یکی که رسانه های هوادار ایشان می‌ گویند باشد واقعا همین کشورهای عربی می‌ گذاشتند وی در ایران بماند؟ نخیر اینگونه نیست! اتفاقا همه کشورهای آسیایی و عربی خوشحال هستند که او مربی تیم‌ملی ایران است. کی‌روش نه تنها فوتبال ایران را دوست ندارد که اصلا اعتقادی به به این فوتبال، به این لیگ و به این بازیکنان ندارد بنابراین می‌ آید و با فوتبالی که سیستمی منسوخ در آن حرف اول را می‌ زند تیم‌ملی ما را می‌ برد به جام‌جهانی و جام ملتهای آسیا و همه تلاش خود را می‌ کند تا به هر صورتی که می‌ تواند نتیجه بگیرد اما این اتفاق هم نمی‌ افتد، شما ببینید که از دقیقه 25 بازی با عراق ما میخواستیم از تک گلمان دفاع کنیم و بازی را 1-0 ببریم و دیدیم که چه بلایی برسر تیم ما آمد. حالا با توجه به شرایط موجود که حق مردم است که پاسخ ناکامی تیم ملی را از ایشان بگیرند ببینید رسانه های حامی ایشان چه جوی به راه می‌ اندازند و ایشان را تبدیل به بهترین مربی قرن می‌ کنند در حالیکه نه بازی خوبی از تیم تحت مربیگری ایشان دیدیم و نه نتیجه ای.