نمازی: کی‌روش برای تیم ملی بهترین است

از روزی که امید نمازی به ناگاه اردوی تیم ملی را ترک کرد و از ایران رفت روزه سکوت گرفته بود و همه حرف‌ها را به بعد از جام جهانی موکول کرد و پس از آن هم اعتقاد داشت حرفی برای گفتن ندارد. او این روزها در تیم‌های ملی بانوان آمریکا مشغول به فعالیت است و می دانستیم تیمش در مقدماتی جام جهانی زیر 20 سال درگیر است. این مربی ایرانی این روزها شرایط خوبی در فوتبال حرفه‌ای دارد و از اینکه تیمش به جام جهانی صعود کرده، بسیار خوشحال است.

در زیر صحبت های امید نمازی با خبرگزاری فارس را می‌خوانیم.

مصاحبه را از جام جهانی 2014 شروع کنیم. عده ای معتقدند در جام جهانی عالی بودیم و برخی دیگر تیم ما را یک تیم معمولی وحتی ضعیف می دانستند...
به نظر من ایران در جام جهانی نتایج متوسطی گرفت. فکر می کنم که می توانستیم از پس نیجریه برآییم چون یکی از ضعیف‌ترین تیم‌های دهه اخیر نیجریه را در زمین مشاهده کردیم. برابر آرژانتین عالی بودیم و به جرات می توانم بگویم که با کمی شانس حتی می توانستیم تیم آرژانتین را شکست دهیم. اما برابر بوسنی ضعیف ظاهر شدیم. در روزی که ما برد می خواستیم و باید از لاک دفاعی خارج شده و دنبال گل زدن بودیم، فرق سطح فوتبال ایران با اروپا و اختلاف ما با آنها مشخص شد.

اینکه چون تیم ما برابر آرژانتین دفاعی بازی کرد و با اختلاف یک گل شکست خورد، دلیل این می شود که بگوییم در جام جهانی موفق بودیم؟
من نمی گویم که در جام جهانی موفق بودیم، حرف من این است که می توانستیم خیلی بهتر از این عمل کنیم. به ویژه برابر نیجریه که بسیار ضعیف بود و می شد به سادگی سه امتیاز از این تیم گرفت.

انتقاد عمده ای که به کی‌روش در جام جهانی شد این بود که تیم پلن B نداشت و فقط به گل نخوردن و دفاع کردن فکر می کرد و هنگامی که به برد برابر بوسنی نیاز داشتیم، نتیجه ای عایدمان نشد...
معتقدم کی‌روش با ابزاری که در اختیار داشته تا به امروز نتایج خوبی کسب کرده است. پلن B داشتن به این بازمی گردد که آیا بازیکنان شما می توانند آن را در زمین اجرا کنند یا خیر؟!

اما کی‌روش روی خیلی از ابزارها خط قرمز کشید. مهدی رحمتی و هادی عقیلی. یا محمدرضا خلعتبری و پیام صادقیان که می توانستند با سبک بازی‌شان در لحظه نتیجه را عوض کنند.
با این صحبت شما موافق نیستم. شما این بازیکنان را با بازیکنان لیگ ایران مقایسه می کنید اما باید ببینید که این بازیکنان در بازی‌های بین المللی هم می توانند تاثیری در بازی داشته باشند یا خیر؟

لیگ ایران یک لیگ فرسوده است که در آن بازیکنان برای بازی‌های سخت بین المللی ساخته نمی شوند. سرعت بازی در لیگ ایران پایین است. اگر در لیگ‌های معتبر دنیا توپ بیش از 65 یا 70 دقیقه در جریان بازی باشد، این عدد در لیگ ایران حدود 45 تا 50 دقیقه است. بازیکنان چه از لحاظ تاکتیکی و چه از لحاظ جسمانی و روحی در لیگ ایران شرایط خوبی ندارند. البته باید گفت که در لیگ یک بازیکن می تواند بسیار موثر و تاثیرگذار ظاهر شود اما نباید خودمان را گول بزنیم و فکر کنیم همین بازیکن می تواند در بازی با آرژانتین، بوسنی یا نیجریه همان تاثیر را داشته باشد.

پس به همین دلیل شما در کادر فنی به دنبال بازیکنان دو ملیتی بودید؟
ما به دنبال بازیکنانی بودیم که فکر می کردیم بتوانند به بالاتر رفتن کیفیت بازی‌های تیم ملی کمک کنند.

 اما بازیکنی مثل دانیال داوری به همراه تیم به جام جهانی رفت که به مراتب دروازه بان‌های بهتری از وی در ایران بودند. یا استیون بیت آشور که بعد از جام جهانی دیگر به تیم ملی دعوت نشد...
شما در هر تیمی که بخواهید کارتان را آغاز کنید، از یک سری افراد تست می گیرید. پس از مدتی معلوم می شود که آن بازیکنان به درد تیم‌تان می خورند یا خیر؟! این امر در فوتبال جهان بسیار طبیعی است. در تیم ملی هم همین اتفاق افتاد. این را در نظر داشته باشید به ازای یک بیت آشور که به اعتقاد کی‌روش در تیم ملی کارایی نداشت، یک اشکان دژآگه به تیم اضافه شد که تا ده سال آینده می تواند به صورت ثابت برای تیم ملی فوتبال ایران بازی کند. یا رضا قوچان نژاد به تیم اضافه شد که گل‌های حساس و مهمی برای تیم ملی به ثمر رسانده است.

از جام جهانی فاصله بگیریم. کی‌روش پس از جام جهانی گفته بود که می تواند همراه تیم ملی ایران در جام ملت‌های آسیا موفق شود و قراردادش هم تمدید شد. به نظر شما باید کی‌روش را پس از جام جهانی نگه می داشتیم یا اینکه کادر فنی باید تغییر می کرد؟!
به نظر من بعد از جام جهانی و حتی همین الان و بعد از حذف تیم ملی از جام ملت‌های آسیا، هنوز کارلوس کی‌روش بهترین مربی برای تیم ملی ایران است. اگر تعریف مان از موفقیت صعود به جام جهانی است، پس چه فردی بهتر از کی روش؟! اما موفقیت در ایران به چه معنا است؟! برای شما موفقیت یعنی نتیجه گرفتن که کی‌روش اثبات کرده این کار را به بهترین نحو ممکن قادر است انجام دهد. اگر دنبال بازی زیبا هستید، باید آرسن ونگر را به عنوان سرمربی تیم ملی انتخاب کنید یا به کی‌روش فشار بیاوریم که شیوه بازی تیم ملی را عوض کند. به طوری که تیم ما زیبا بازی کند و در این حالت ما ممکن است نتیجه را از دست بدهیم. هرچند معتقدم ونگر هم نمی تواند با این شرایط در ایران موفق شود و کاری کند تیم ملی ایران زیبا بازی کند، چراکه مشکل فوتبال ایران جای دیگری است. مشکل اصلی فوتبال ما در رده های پایه هست یعنی کار از آموزش و پرورش بازیکنان در رده های پایه ایراد دارد. شما برای ارائه یک بازی زیبا محتاج یک سری مسائل مهم درون زمین هستید. مسائلی هست که بدون آن امکان ندارد تیمی بتواند تحرک لازم برای فضاسازی و مالکیت راحت به توپ را داشته باشد و تا این تحرک به وجود نیاید، بازی زیبایی هم مشاهده نخواهیم کرد.با کدام تکنیک قرار است زیبا بازی کنیم؟! تکنیکی که در زمین های پُر از چاله پرورش پیدا می کند؟! در زمینی که بازیکن برای مهار توپ باید سرش حتما پایین باشد تا اطمینان پیدا کند که توپ به وی می رسد یا خیر، می توان فوتبال زیبا ارائه داد؟! مشکل فوتبال ایران یکی یا دو مورد نیست اما بعضی از دوستان چشمهای‌شان را به روی مشکلات بسته و انتظار قهرمانی در جام ملت‌ها را داشتند. یا در زمان برگزاری جام جهانی انتظار داشتند به دلیل اینکه کارلوس کی‌روش روی نیمکت مربیگری تیم ملی نشسته، تیم به راحتی از گروه خود بالا می آید. باید بدانید که کی‌روش جادوگر نیست، مورینیو و گواردیولا هم نمی توانند برای ما جادوگری کنند چراکه ابزار جادوگری را در اختیار ندارند!

اما ما با مربی ایرانی هم می توانستیم این نتیجه را بگیریم. در دو دوره قبل هم در این مرحله با مربی ایرانی حذف شدیم...
چه با مربی ایرانی و چه با مربی خارجی، ما در آسیا قهرمان نخواهیم شد! سوال شما را با یک سوال پاسخ می دهم، آخرین باری که در جام ملت‌های آسیا قهرمان شدیم، چه سالی بود؟!

اما حداقل با برانکو در جام ملت‌ها سوم شده و بسیار ساده به جام جهانی صعود کردیم. زمان برانکو هم همین مشکلات را داشتیم.
به ابزاری که برانکو داشت دقت نکردید. آیا آن ابزار با الان یکی است؟! کدام بازیکن تیم ملی در حال حاضر در سطح اول فوتبال اروپا بازی می کند؟! در ضمن زمانی که فوتبال ایران در حال درجا زدن و حتی پس رفتن بود، کشورهای دیگر هم بیکار ننشستند. ژاپن، کره جنوبی و استرالیا در این مدت برنامه ریزی فراوانی داشتند و حتی مشاهده کردید که امارات نیز در این جام بسیار پرقدرت ظاهر شد. فوتبال دنیا هر روز در حال پیشرفت و فوتبال ما روز به روز در حال عقب‌گرد است. ما دیگر همانند گذشته نیستیم و قدرت زیادی حتی در آسیا نداریم. در آسیا کشورهای استرالیا، ژاپن و کره حکومت می کنند و امارات نیز به تازگی به آنها اضافه شده است. یک موضوع دیگر، به نظر شما چرا چهل سال است که تیم امید ایران به المپیک راه نیافته؟!

از دید شما دلیلش چیست؟
علت عدم صعود به المپیک بی برنامگی، عدم مدیریت صحیح، کمبود امکانات و کیفیت پایین بازیکنانی است که تجربه حضور در رویدادهای بین المللی ندارند. شاید تیمی که تحت هدایت علیرضا منصوریان بود، می توانست به المپیک راه پیدا کند اما آن اتفاق تلخ افتاد و به خاطر عدم مدیریت صحیح، تیم از مسابقات حذف شد. واقعا به چه دلیل باید این اتفاق‌های پیش پاافتاده در ایران باعث حذف تیمها شود؟! پیش از این هم استقلال دچار این مشکل بود. فراموش نکنیم تیم سپاهان می توانست به راحتی قهرمان آسیا شود اما بازهم دچار مسائل حاشیه ای مدیریت شد و از دور مسابقات کنار رفت. به دلیل اینکه هیچ چیز در فوتبال ایران سرجایش نیست، از این دست اتفاقات برای ما زیاد می افتد.

پس با همه این مشکلات، چرا کی‌روش تصمیم گرفت پس از جام جهانی در ایران بماند؟! با توجه که خودش در این سه سال از این دست مشکلات را کم ندیده بود.
به دلیل اینکه کی‌روش یک مربی حرفه ای است. جایی که به نظر خودش بتواند نتیجه بگیرد و به اعتبار خودش اضافه کند و البته در کنار آن قرارداد خوبی هم ببندد، می ایستد و کار می کند. اصلا به چه دلیل بخواهد از تیم ملی جدا شود؟!

با این حساب به چه دلیل امروز مشغول انتقاد است که امکانات برایش فراهم نبوده؟
این از سیاست کی‌روش است. البته امکاناتی که به وی قول داده شده بود و انتظار آنها را داشت، هیچ‌و‌قت برآورده نشد. بیشتر مسائلی هم که باعث می شد خواسته های کی‌روش تحقق پیدا نکند، به خاطر مشکلات مالی فدراسیون بود.

مگر چه چیزهایی از فدراسیون می خواست؟ البته یادمان هست که یک‌بار خودتان به منیریه مراجعه کرده بودید تا برای تیم کاور و توپ بخرید...
مشکل اصلی بازی‌های دوستانه بود. 2 اردوی اصلی ما در پرتغال و اتریش به خاطر مسائل مالی لغو شد. پاداش بازیکنان و کادر به دلیل مشکلات فدراسیون پرداخت نشد. مسائلی از این دست بسیار زیاد بود. درباره خرید از منیریه هم باید بگویم بله! تا آنجایی که می شد سعی می کردیم اکثر کارها را خودمان انجام دهیم تا باری از روی دوش فدراسیون کاسته شود.

ایرادی که به کی‌روش توسط منتقدان گرفته می شد این بود که چرا قبل مسابقات جام ملت‌ها تیم را به آفریقای جنوبی برد. آن‌هم تیمی که تنها هفت هشت بازیکنش در لیست اصلی بودند و مشخص بود بقیه قرار نیست در لیست مسابقات جایی داشته باشند.
طبیعی است که تیم را به آفریقای جنوبی ببرد! کی‌روش شناخت خوبی از این کشور داشته و در کنارش ارتباطات خوبی هم با مسئولان فدراسیون آنجا دارد. همین آشنایی باعث می شود از طریق آنها بهترین امکانات و شرایط را برای تیم ملی فراهم کند.

قبل از جام جهانی هم این اتفاق افتاد. بازیکنانی به اردو می رفتند که در تیم جایی نداشتند.
من در آن بازه زمانی از تیم ملی جدا شده و به همین دلیل نمی توانم درباره این مسائل اظهار نظر کنم چراکه نمی دانم در آن زمان تفکرات پشت این تصمیم چه بوده است؟!

بازی‌های جام ملت‌های 2015 را مشاهده کردید؟
نه، به صورت زنده مسابقات را ندیدم! به دلیل اینکه همراه تیم ملی بانوان آمریکا درگیر مسابقات مقدماتی جام جهانی زیر 20 سال بودیم و اختلاف ساعتی وجود داشت که اجازه نمی داد بازی ها را به صورت زنده و کامل ببینم.

در این مسابقات هم انتقادها از سیستم دفاعی کی‌روش فراوان بود. هنوز معتقدید این شیوه بهترین روش برای موفقیت بوده است؟!
بله! اگر دنبال نتیجه باشیم باید اینگونه بازی کنیم.

اما نتیجه ای هم نگرفتیم...
مثالی می زنم. در یک سال و نیم گذشته تیم رئال مادرید توانسته بارسلونا را شکست دهد. آیا رئال تهاجمی بازی می کرد یا روی ضد حملات موفق به برتری شد؟!

اما ما جلوی بارسلونا بازی نداشتیم! برابر بحرین و قطری دفاع کردیم که به مراتب از ما ضعیف‌تر بودند. اینکه مالکیت توپ تیم ایران برابر این دو تیم به سختی از عدد سی عبور می کرد، جای تاسف نداشت؟!
ما برابر تیم‌هایی بازی داشتیم که در خط حمله تیم‌های قوی بودند و سرعت زیادی نیز داشتند. مقابل چنین تیم‌هایی باید چه روشی را در پیش گرفت؟! باید فضا را در عمق دفاع از آنها گرفت. این باعث می شود تیم به عقب بیاید و چشم به ضدحملات بدوزد.

حرف شما درست اما در جام جهانی اثبات شد تیم‌هایی که به دفاع صرف روی آورده اند، محکوم به حذف شدن از جام هستند.
پس به بازی‌های ژاپن در جام جهانی رجوع کنید. آنها هجومی بازی کرده و به آب و آتش زدند اما نتیجه نگرفتند. همه این مسائل به نقاط قوت و ضعفی که در تیم مقابل وجود دارد بازمی گردد. و البته ابزاری که به عنوان مربی در اختیار دارید. همین که بگوییم باید برویم تهاجمی بازی کنیم که نمی شود! این حرف اصلا با عقل و منطق جور درنمی آید.

انتقاد بعدی به تیم کی‌روش این است که چرا اکثر گل‌های ایران در ضربات ایستگاهی و کرنر به ثمر می رسید؟
این ایراد نیست بلکه استفاده صحیح از ابزار است، آن هم صرفا برای کسب نتیجه! خلاصه صحبت اینکه در شرایط فعلی فوتبال ایران و بازیکنانی که در آن مشغول بازی هستند، با شیوه کی‌روش بسیار بهتر از شیوه های دیگر می تواند نتیجه بگیرد. این موضوع اصلا جای بحث ندارد.

خیلی با احترام از کی‌روش صحبت می کنید. انگار نه انگار حدود یکسال پیش از که تیم جدا شدید، شما را با تدارکاتچی تیم مقایسه کرد. از دست وی دلخور نیستید؟
دلخور هستم! اما به این نکته هم واقف هستم که در آن زمان کی‌روش هم از من دلخور بود. به او حق می دهم چراکه در آن زمان از من ناراحت بود اما صحبت‌هایش درباره من درست نبود و ادبیات خوبی نیز نداشت. به او گفته بودم که تصمیم دارم از تیم جدا شوم اما به نظر حرفم را جدی نگرفته بود و از سوی دیگر اهمیت کار من در تیم ملی هم او را بیش از حد آزرده کرد که باعث شد آن عکس العمل را نشان دهد.

دلیل اصلی جدایی امید نمازی از تیم ملی چه بود؟! سوالی که مدت‌ها در ذهن ما وجود داشت. مشکلات خانوادگی که بهانه بود. پیشنهاد بهتر از آمریکا یا مشکلات با کی‌روش؟!
من با شخص کی‌روش هیچ‌وقت مشکل نداشتم. مشکلی هم اگر بود، با اطرافیانش بود. ولی همان‌طور که همیشه گفته‌ام، این مشکل به تنهایی وجود نداشت. دوری از فرزندانم هم فشار روحی زیادی به من آورد.مسائل مختلف دست به دست هم داد که در آن زمان این تصمیم را بگیرم.

اطرافیان یعنی دستیاران کی‌روش؟
دوست ندارم این بحث را باز کنم. کتابی که بسته شده را دیگر نباید برای خواندن باز کرد! فقط این را می توانم بگویم که در محل کارم راحت نبودم.

از فدراسیون فوتبال طلب دارید؟
هنوز هم از فدراسیون طلب دارم ولی آنها هم برای من جریمه تعیین کرده اند. به هرحال به فکر طلب یا جریمه نیستم و تمام تمرکز من روی کار فعلی ام است.

دوست دارید دوباره در ایران مشغول شوید؟
واقعا دوست دارم دوباره روزی این اتفاق بیفتد و روزی به ایران بازخواهم گشت اما شرایط باید گونه ای باشد که اجازه موفقیت و پیشرفت را به شما بدهد. این شرایط کمتر در ایران دیده شده است.

و به عنوان سوال آخر. با کی‌روش هم دوست دارید دوباره کار کنید؟
فکر نمی کنم در آینده با کی‌روش کار کنم. با او دوران خوبی داشتم و چیزهای زیادی را از وی یادگرفتم اما آن دوران دیگر گذشته است.