کد خبر : 1199507 |
04 بهمن 1393 ساعت 14:17 |
29.4K بازدید |
0
دیدگاه
با این جوانان به آینده امیدوار شدیم
تحلیل بازی ایران و عراق از زبان داریوش یزدانی
یکی از زیباترین مسابقات جام که هر چند در جریان مسابقه بارها برای ایران طعمی شیرین داشت در نهایت به کام عراق شد.
به گزارش "ورزش سه" داریوش یزدانی ملی پوش سابق فوتبال ایران رد یادداشتی بازی آخر ایران را تحلیل کرده است .
چند نکته مثبت تیم در این تورنمنت :
*این تورنمنت نشان داد که چه جوانان شایسته ای داریم و چنانچه برنامه های آموزشی مناسب تر و بلند مدت تری را برای این جوانان تعریف کنیم با این جوانان میتوانیم تا دو سال آینده به سطح قابل قبولی در قاره کهن برسیم و نتایج بهتری بگیریم .
*ضعف بزرگی که در سالیان گذشته داشتیم برطرف گردیده و صاحب ساختار دفاعی خوبی هستیم که باید روی آن اصرار داشته باشیم اما در حوزه های دیگر که در مبحث بعدی طرح خواهم کرد باید تقویت شویم .
*همچنین بازگشت به بازی و روحیه جنگندگی تیم فوق العاده بود .
تحلیل فنی مسابقه
ایران و عراق بازی را با سرعت خوبی شروع کردند و هر دو تیم پرس از میانه زمین را در اولویت داشتند.
ایران از نظر ساختاری تغییری نسبت به گذشته نداشت و استراتژی سابق خود را مد نظر و شاهد تجمع بازیکنان و بستن تمامی فضاها در نیمه خودی بودیم و بلافاصله پس از تصاحب توپ استفاده از ضد حملات و ارسال از جناحین در دستور کار تیم بود که با همین شیوه خیلی زود به گل رسیدیم و در مجموع نیمه اول کنترل بازی را در دست داشتیم .
عراق با سیستم متغیر 2-4-4 به میدان آمده بود که در مواقعی که صاحب توپ میشدند با حضور دو مدافع کناری به سمت جلو و برگش هافبک دفاعی عراق بین دو مدافع وسط سیستم این به این شکل سعی در جلوگیری از ضد حملات ایران را داشت و به 2-5- 3 تغییر شکل میداد و در فاز حمله با توجه به داشتن بازیکنان تکنیکی سعی در استفاده از عمق زمین پشت دو هافبک میانی ما تیموریان و نکونام را داشتند که به هر ترتیب نتیجه نیمه اول رقم خورد .
نیمه دوم
کیروش بین دونیمه رفتار عجیبی رو پیش گرفت در جهت تحت تاثیر قرار دادن داور اما تیم ملی ایران را برای بیست دقیقه ای تحت تاثیر منفی قرار داد در حالیکه در آن لحظات پر التهاب بازیکنان نیاز به رهبری مسلط وبا آرامش داشتند ( مدیریت بحران ).
ایران بسیار عصبی بازی را شروع کرد و عراق با مالکیت توپ بر شدت عصبانیت تیم ایران افزود و با تغییر شیوه در نوع بازی تهاجمی بجای استفاده از عمق زمین عراق نیز تاکتیک ارسال از کناره ها و بخصوص استفاده از نقطه کور خط دفاعی ایران را داشت که در این راه موفق بودند و از این طریق دو بار به گل رسیدند هر چند که گل اول با چاشنی شانس برای تیم عراق به دست آمد .
پس از دریافت گلهای دوم و سوم تیم ایران توان هجومی اش بعد از خوردن گلها را نشان داد و بهتر بود که این توان تا این اندازه اسیر تفکرات دفاعی کیروش دنبال نمی گردید .
*تعویضها :
در تعویضها کیروش با توجه به نیاز سیستم دفاعی و همچنین ده نفره بودن تیم از بازیکنان جوان استفاده کرد و شجاعی و دژاگه جای خود را به امیری و جهانبخش دادند که متاسفانه هر دو بازیکن جوانمان روی گلهای اول و دوم مقصر بودند .( امیری عدم پوشش حاج صفی در جناح چپ ) ( جهانبخش :دریبل در کنار محوطه جریمه و لو دادن ) اما مربی عراق بازیکنان با تجربه ای را به میدان آورد و بازیکنان با تجربه اش را تا انتها در زمین مسابقه نگه اشت . شاید تغییر صادقی با تجربه و حضور او در دفاع چپ و باقی ماندن حاج صفی در پست خودش میتوانست به تیم کمک بیشتری کند.
سیستم تیم ملی :
سیستم کیروش برای تیم تعریف شده بود و پس از سالها نه تنها صاحب یک ساختار دفاعی خوب بودیم بلکه از انظباط خوبی نیز برای اجرای این سیستم بهره مند بودیم .
نقطه ضعف سیستم اتخاذ شده برای تیم ملی :
بزرگترین نقطه ضعف این سیستم تک بعدی بودن این سیستم و اینکه از تنوع تاکتیکی در همین شیوه بهره مند نبودیم ( برای مثال : در این سیستم باید صاحب شیوه جایگزین نیز باشیم و بعنوان مثال بتوانیم زمانیکه صاحب توپ هستیم از دفاع سه نفره مدرن استفاده کنیم ( مثلا حضور نکونام بین دو مدافع وسط ) تا توانایی بهرگرفتن از بازیکنان بیشتری در میانه زمین را داشته باشیم تا بتوانیم همانند کنترل بازی بوسیله دفاع کردن توانایی کنترل بازی بوسیله مالکیت توپ و توسعه مالکیت در تمام نقاط زمین را داشته باشیم تا به پشتوانه آن انرژی کمتری هدر دهیم و صاحب موقعیتهای بیشتری شویم .
داوری :
داوری در جریان مسابقه خوب بود و در صحنه اخراج پولادی هر چند که پولادی بی احتیاطی کرد اما داور فکر نمیکرد که پولادی کارت زرد دارد و متاسفانه کارت زرد دوم و کارت قرمز تیم را تحت تاثر قرار داد .
ورزش و فوتبال با پیروزی و شکست تفسیر نمی شوند و فوتبالمان باید با برنامه ریزی بلند مدت و آموزش بهتر پویا تر شود و تلاش وصف نشدنی بازیکنان تیم ملی کشورمان هرگز فراموش نخواهد شد .
چند نکته مثبت تیم در این تورنمنت :
*این تورنمنت نشان داد که چه جوانان شایسته ای داریم و چنانچه برنامه های آموزشی مناسب تر و بلند مدت تری را برای این جوانان تعریف کنیم با این جوانان میتوانیم تا دو سال آینده به سطح قابل قبولی در قاره کهن برسیم و نتایج بهتری بگیریم .
*ضعف بزرگی که در سالیان گذشته داشتیم برطرف گردیده و صاحب ساختار دفاعی خوبی هستیم که باید روی آن اصرار داشته باشیم اما در حوزه های دیگر که در مبحث بعدی طرح خواهم کرد باید تقویت شویم .
*همچنین بازگشت به بازی و روحیه جنگندگی تیم فوق العاده بود .
تحلیل فنی مسابقه
ایران و عراق بازی را با سرعت خوبی شروع کردند و هر دو تیم پرس از میانه زمین را در اولویت داشتند.
ایران از نظر ساختاری تغییری نسبت به گذشته نداشت و استراتژی سابق خود را مد نظر و شاهد تجمع بازیکنان و بستن تمامی فضاها در نیمه خودی بودیم و بلافاصله پس از تصاحب توپ استفاده از ضد حملات و ارسال از جناحین در دستور کار تیم بود که با همین شیوه خیلی زود به گل رسیدیم و در مجموع نیمه اول کنترل بازی را در دست داشتیم .
عراق با سیستم متغیر 2-4-4 به میدان آمده بود که در مواقعی که صاحب توپ میشدند با حضور دو مدافع کناری به سمت جلو و برگش هافبک دفاعی عراق بین دو مدافع وسط سیستم این به این شکل سعی در جلوگیری از ضد حملات ایران را داشت و به 2-5- 3 تغییر شکل میداد و در فاز حمله با توجه به داشتن بازیکنان تکنیکی سعی در استفاده از عمق زمین پشت دو هافبک میانی ما تیموریان و نکونام را داشتند که به هر ترتیب نتیجه نیمه اول رقم خورد .
نیمه دوم
کیروش بین دونیمه رفتار عجیبی رو پیش گرفت در جهت تحت تاثیر قرار دادن داور اما تیم ملی ایران را برای بیست دقیقه ای تحت تاثیر منفی قرار داد در حالیکه در آن لحظات پر التهاب بازیکنان نیاز به رهبری مسلط وبا آرامش داشتند ( مدیریت بحران ).
ایران بسیار عصبی بازی را شروع کرد و عراق با مالکیت توپ بر شدت عصبانیت تیم ایران افزود و با تغییر شیوه در نوع بازی تهاجمی بجای استفاده از عمق زمین عراق نیز تاکتیک ارسال از کناره ها و بخصوص استفاده از نقطه کور خط دفاعی ایران را داشت که در این راه موفق بودند و از این طریق دو بار به گل رسیدند هر چند که گل اول با چاشنی شانس برای تیم عراق به دست آمد .
پس از دریافت گلهای دوم و سوم تیم ایران توان هجومی اش بعد از خوردن گلها را نشان داد و بهتر بود که این توان تا این اندازه اسیر تفکرات دفاعی کیروش دنبال نمی گردید .
*تعویضها :
در تعویضها کیروش با توجه به نیاز سیستم دفاعی و همچنین ده نفره بودن تیم از بازیکنان جوان استفاده کرد و شجاعی و دژاگه جای خود را به امیری و جهانبخش دادند که متاسفانه هر دو بازیکن جوانمان روی گلهای اول و دوم مقصر بودند .( امیری عدم پوشش حاج صفی در جناح چپ ) ( جهانبخش :دریبل در کنار محوطه جریمه و لو دادن ) اما مربی عراق بازیکنان با تجربه ای را به میدان آورد و بازیکنان با تجربه اش را تا انتها در زمین مسابقه نگه اشت . شاید تغییر صادقی با تجربه و حضور او در دفاع چپ و باقی ماندن حاج صفی در پست خودش میتوانست به تیم کمک بیشتری کند.
سیستم تیم ملی :
سیستم کیروش برای تیم تعریف شده بود و پس از سالها نه تنها صاحب یک ساختار دفاعی خوب بودیم بلکه از انظباط خوبی نیز برای اجرای این سیستم بهره مند بودیم .
نقطه ضعف سیستم اتخاذ شده برای تیم ملی :
بزرگترین نقطه ضعف این سیستم تک بعدی بودن این سیستم و اینکه از تنوع تاکتیکی در همین شیوه بهره مند نبودیم ( برای مثال : در این سیستم باید صاحب شیوه جایگزین نیز باشیم و بعنوان مثال بتوانیم زمانیکه صاحب توپ هستیم از دفاع سه نفره مدرن استفاده کنیم ( مثلا حضور نکونام بین دو مدافع وسط ) تا توانایی بهرگرفتن از بازیکنان بیشتری در میانه زمین را داشته باشیم تا بتوانیم همانند کنترل بازی بوسیله دفاع کردن توانایی کنترل بازی بوسیله مالکیت توپ و توسعه مالکیت در تمام نقاط زمین را داشته باشیم تا به پشتوانه آن انرژی کمتری هدر دهیم و صاحب موقعیتهای بیشتری شویم .
داوری :
داوری در جریان مسابقه خوب بود و در صحنه اخراج پولادی هر چند که پولادی بی احتیاطی کرد اما داور فکر نمیکرد که پولادی کارت زرد دارد و متاسفانه کارت زرد دوم و کارت قرمز تیم را تحت تاثر قرار داد .
ورزش و فوتبال با پیروزی و شکست تفسیر نمی شوند و فوتبالمان باید با برنامه ریزی بلند مدت و آموزش بهتر پویا تر شود و تلاش وصف نشدنی بازیکنان تیم ملی کشورمان هرگز فراموش نخواهد شد .