شاهرخی: من بودم نمی‌گذاشتم کریمی برود

شاهرخی در گفتگو با خبرنگار "ورزش سه" می‌گوید:« صحبت من در خصوص شخص خاصی نیست. بحث من این است که چرا باید مربیان ایران و خارجی که به تیم ملی می روند بعد از مدتی استعفا بدهند و کنار بروند؟ این برمی گردد به مشکلاتی که برای این مربیان بوجود می آید. مجید صالح، امید نمازی، سیموئز، علی کریمی، عباس ترابیان و حتی والی زاده به عنوان مدیر رسانه ای تیم. حتما یک جای کار ایراد دارد اما به نظر من اگر یک مدیریت صحیح بر تیم ملی و فدراسیون حاکم بود این مشکلات پیش نمی آمد. »

همایون شاهرخی در ادامه می گوید:« توجه داشته باشید طرفی که این کارها را انجام می دهد به اطرافش نگاه می کند. وقتی می بیند قدرتی نیست که به کارهایش نظارت کند هر حرفی می زند. اگر مدیریت قاطع بود حیثیت مربی ایران زیر سوال نمی رفت. مربیان ایرانی چیزی کمتر از خارجی ها ندارند. آنها مسیر علمی را طی کرده اند و از نظر شخصیتی هم در سطح بالایی قرار دارند. »

شاهرخی صحبتهایش را اینگونه ادامه می دهد:« وقتی عباس آقا مربی تیم ملی می شود یعنی کی روش مستقیما به جامعه فوتبال و مربیان ایرانی توهین می کند. نمی دانم چرا کانون مربیان ما هیچ واکنشی به صحبت های او انجام نداد. واکنش به توهین های کسی که ممکن است چند ماه دیگر سرمربی تیم ملی نباشد. »

اگر شاهرخی مدیر تیم ملی بود چه راهکاری می اندیشید که کریمی از تیم ملی جدا نشود؟ او می گوید:« نمی گذاشتم کریمی برود. اصولا علاج واقعه قبل از وقوع باید کرد. یک مربی برای انتخاب شدن هم باید قوانین را رعایت کند و برای انصراف هم باید قانونی عمل کند. متاسفانه چون قانونی بر تیم ملی حاکم نیست این اتفقات رخ می دهد. راه حل این ماجرا این بود که سرمربی تیم ملی، مدیر تیم و رییس فدراسیون دور یک میز بنشینند و هرمی را تشکیل بدهند. سرمربی مسئول فنی شود، مدیر مشورت بدهد و حواشی را جمع کند و رییس هم کار حمایتی انجام بدهد. متاسفانه این هرم در فوتبال ما ، تیم ملی و فدراسیون به یک نقطه تبدیل شده و آن نقطه هم سرمربی تیم ملی است. هر مصاحبه ای که دلش می خواهد انجام می دهد و به مربیان و پیشکسوتان توهین می کند. مردم را هم که مقابل مسئولان ورزش قرار می دهد»

شاهرخی در پایان می گوید:« دوست ندارم صحبتهای من باعث تضعیف تیم ملی شود. به عنوان کسی که عمرش را در فوتبال گذاشته آرزو دارم که تیم ملی موفق باشد. فقط متاسفم که تیم ملی بدون مدیر به استرالیا می رود، مشکل بلیت تا روز آخر آزارش می دهد، لباس منظم ندارد و تازه قبل از اعزام انواع و اقسام تغیرات در بدنه فدراسیون انجام می شود. اگر تیم نتیجه نگیرد وزارت ورزش، فدراسیون فوتبال، مربیان و پیشکسوتان ایرانی مقصر هستند و اگر تیم نتیجه بگیرد فقط یک نفر برنده است. همان فردی که فقط دنبال منافع است و در این سه، چهار سال اخیر حرمت مربیان ایرانی را شکسته است»