کد خبر : 1002830 |
12 اسفند 1391 ساعت 13:19 |
2.4K بازدید |
0
دیدگاه
حسینی: شاید به وزنهبرداری برگردم
دارنده نشان طلای بازیهای پارالمپیک لندن که بعد از کسب این مدال از وزنهبرداری خداحافظی کرد میگوید که ممکن است دوباره به دنیای قهرمانی برگردد.
علی حسینی، وزنهبرداری معلول دسته 75 کیلوگرم در گفتوگو با خبرنگار ایسنا، درباره آخرین وضعیتش پس از پایان بازیهای پارالمپیک لندن اظهار کرد: بعد از بازیهای لندن من خداحافظی کردم. هنوز تمریناتم را شروع نکردهام چون فعلا هیچ برنامهای وجود ندارد. بعد از المپیک، مردم، خانواده و کادر فنی با خداحافظی من مخالفت کردند و اصرار داشتند که به کارم ادامه دهم. من فعلا میخواهم از وزنهبرداری دور باشم. تا چند وقت دیگر تصمیم می گیرم که بمانم یا نه.
وی اضافه کرد: از آنجایی که فعلا هیچ برنامهای برای تیم ملی وجود ندارد فکر میکنم اردوها بعد از عید نوروز آغاز شود. من در این مدت ارتباط خاصی با فدراسیون نداشتم. اگر به تیم ملی برگردم در مسابقات سطح پایین و یا حتی جهانی پاریس شرکت نمیکنم. شاید در بازیهای آسیایی کره و پارالمپیک برزیل حضور پیدا کنم. فعلا هیچ چیز معلوم نیست. من 35 ساله هستم. کاپیتان تیم ملی بودم و توان ادامه فعالیت در تیم ملی را دارم. اما از آنجایی که برای لندن چهار سال در اردوهای مستمر بودیم و به مسابقات مختلف اعزام شدیم خسته شدم. خانوادهام سختی کشیدند، من هم از آنها دور بودم به ویژه یکی، دو سال آخر که در اردوهای شبانه روزی به سر میبردم . فعلا فقط میخواهم با خانواده ام باشم.
کاپیتان تیم ملی وزنهبرداری معلولان با بیان این که فشارهای زیادی را تحمل کرده است،خاطر نشان کرد: من 12 سال عضو تیم ملی بودم، در سه دوره پارالمپیک حضور داشتم و یک طلا و دو نقره در این بازیها گرفتم. در آسیا و جهان مدالهای زیادی دارم. نمیخواهم بگویم که گرفتن مدال در برزیل امکان ندارد، ولی باید فشارهای زیادی را تحمل کنم. به دنبال استراحت و آرامش هستم. تصمیم داشتم وزنهبرداری را کنار بگذارم. سرمربی تیم ملی با من حرف زد و مصر بود که دوباره تمرین تیم را شروع کنم. مسئولان انتظار دارند یک دوره دیگر در المپیک شرکت کنم. وقتی تصمیم نهایی را بگیرم دوباره تمریناتم را شروع میکنم. امیدوارم اگر مثمرثمر بودم برگردم.
وی با بیان این که به مسابقات جهانی فکر نمیکند، اضافه کرد: سال آینده مسابقات جهانی برگزار نمیشود. تا سال 2014 فرصت زیادی برای تمرین هست. من به جهانی فکر نمیکنم و میخواهم بعد از صحبت با کادر فنی فقط در برزیل وزنه بزنم. البته قبل از آن باید در انتخابی تیم ملی هم حاضر شوم . البته در صورتی که کادر فنی بخواهد تابع هستم و در مسابقات حضور پیدا میکنم.
حسینی با اشاره به پرداخت نشدن چند ماهه حقوقش توسط صندوق حمایت از قهرمانان، تاکید کرد: وزیر قول داده بود که حقوق ماهیانه مادام العمر به ما پرداخت شود، ولی حقوق همیشه تاخیر دارد. ما چهار ماه است که حقوق نگرفتهایم و وقتی که با صندوق تماس می گیریم میگویند بودجه نداریم و وزارت ورزش و جوانان هم بودجهای ندارد که حقوق ورزشکاران تامین شود. از طرفی قرار بود ورزشکاران بیمه ورزشی شوند، ولی این کار هم انجام نشد. ما بیمه خدمات درمانی هستیم، ولی این بیمه به درد ورزشکاران نمیخورد! مسئولان همچنین قول داده بودند قهرمانان را در ارگانهای دولتی استخدام کنند که آن هم محقق نشد! فقط 200 سکه ای که وعده داده بودند، پرداخت شد. من برای یک نقره در پارالمپیک ماهانه 350 هزار تومان میگیرم و فکر میکنم با طلای لندن حقوقم به یک میلیون تومان برسد.
وی اضافه کرد: از آنجایی که فعلا هیچ برنامهای برای تیم ملی وجود ندارد فکر میکنم اردوها بعد از عید نوروز آغاز شود. من در این مدت ارتباط خاصی با فدراسیون نداشتم. اگر به تیم ملی برگردم در مسابقات سطح پایین و یا حتی جهانی پاریس شرکت نمیکنم. شاید در بازیهای آسیایی کره و پارالمپیک برزیل حضور پیدا کنم. فعلا هیچ چیز معلوم نیست. من 35 ساله هستم. کاپیتان تیم ملی بودم و توان ادامه فعالیت در تیم ملی را دارم. اما از آنجایی که برای لندن چهار سال در اردوهای مستمر بودیم و به مسابقات مختلف اعزام شدیم خسته شدم. خانوادهام سختی کشیدند، من هم از آنها دور بودم به ویژه یکی، دو سال آخر که در اردوهای شبانه روزی به سر میبردم . فعلا فقط میخواهم با خانواده ام باشم.
کاپیتان تیم ملی وزنهبرداری معلولان با بیان این که فشارهای زیادی را تحمل کرده است،خاطر نشان کرد: من 12 سال عضو تیم ملی بودم، در سه دوره پارالمپیک حضور داشتم و یک طلا و دو نقره در این بازیها گرفتم. در آسیا و جهان مدالهای زیادی دارم. نمیخواهم بگویم که گرفتن مدال در برزیل امکان ندارد، ولی باید فشارهای زیادی را تحمل کنم. به دنبال استراحت و آرامش هستم. تصمیم داشتم وزنهبرداری را کنار بگذارم. سرمربی تیم ملی با من حرف زد و مصر بود که دوباره تمرین تیم را شروع کنم. مسئولان انتظار دارند یک دوره دیگر در المپیک شرکت کنم. وقتی تصمیم نهایی را بگیرم دوباره تمریناتم را شروع میکنم. امیدوارم اگر مثمرثمر بودم برگردم.
وی با بیان این که به مسابقات جهانی فکر نمیکند، اضافه کرد: سال آینده مسابقات جهانی برگزار نمیشود. تا سال 2014 فرصت زیادی برای تمرین هست. من به جهانی فکر نمیکنم و میخواهم بعد از صحبت با کادر فنی فقط در برزیل وزنه بزنم. البته قبل از آن باید در انتخابی تیم ملی هم حاضر شوم . البته در صورتی که کادر فنی بخواهد تابع هستم و در مسابقات حضور پیدا میکنم.
حسینی با اشاره به پرداخت نشدن چند ماهه حقوقش توسط صندوق حمایت از قهرمانان، تاکید کرد: وزیر قول داده بود که حقوق ماهیانه مادام العمر به ما پرداخت شود، ولی حقوق همیشه تاخیر دارد. ما چهار ماه است که حقوق نگرفتهایم و وقتی که با صندوق تماس می گیریم میگویند بودجه نداریم و وزارت ورزش و جوانان هم بودجهای ندارد که حقوق ورزشکاران تامین شود. از طرفی قرار بود ورزشکاران بیمه ورزشی شوند، ولی این کار هم انجام نشد. ما بیمه خدمات درمانی هستیم، ولی این بیمه به درد ورزشکاران نمیخورد! مسئولان همچنین قول داده بودند قهرمانان را در ارگانهای دولتی استخدام کنند که آن هم محقق نشد! فقط 200 سکه ای که وعده داده بودند، پرداخت شد. من برای یک نقره در پارالمپیک ماهانه 350 هزار تومان میگیرم و فکر میکنم با طلای لندن حقوقم به یک میلیون تومان برسد.