پژمان درستکار برای شاگردانش دست به قلم شد
لقب جدید برای حسن یزدانی: شیرشاه!
شمارش معکوس برای آغاز نبرد دو کشتیگیر بزرگ جهان در وزن 86 کیلو، آغاز شده است. پژمان درستکار، سرمربی تیم ملی ایران، روایت دلنشینی از نبردی که نفسها را در سینه حبس می کند دارد.
به گزارش "ورزش سه "، رقابتهای کشتی فرنگی قهرمانی جهان در بلگراد صربستان از امروز آغاز خواهد شد و سوت آغاز همین رقابتها در رشته آزاد از روز پنج شنبه 24 شهریور زده خواهد شد. رقابتهایی که با نبرد دو کشتیگیر بزرگ جهان، حسن یزدانی و دیوید تیلور در وزن 86 کیلوگرم، یکی از جذابترین دوئلهای دونفره رقابت ورزشی را در این چند سال در سطح جهان به وجود آورده است.
پژمان درستکار، سرمربی تیم ملی کشتی آزاد ایران، قبل از عزیمت کاروان ایران به این رقابتها برای هر یک از ملیپوشان با قلم حماسی خود نوشته است. نوشته هایی که نشان می دهد سرمربی تیم ملی ششدانگ حواسش به تک تک نفرات ملی پوش برای دلاوری در بلگراد دوخته شده است . جذابیت قلم او در رابطه با کاپیتان تیم ملی و کشتی فینال او که بر طبق پیشبینیها و جدول رقابتها دوباره تکراری و بین یزدانی و تیلور خواهد بود خواندنی است، درستکار نوشته است:
تو هیچوقت تنها قدم نخواهی زد وقتی که درست وسط قلب مردم سکونت دارى. میان دهلیزهایی که جغرافیای آن خزر را به خلیجفارس متصل می كند.
برای ما تو پسر ایرانی و این؛ قراردادی است که انقضایی ندارد. اینکه یک کارون عشق در رگهای تو جاری است. یک دماوند کنارت ایستاده. اینکه از سالها با تو روی هندسه تمام تشکها قدم زدیم و خوب میدانیم در وانفسای جنگیدن هیچ نفسی را برای آینده پسانداز نمیکنی. خوب میدانیم باز هم شبیه فرشته مرگ بر سر «آخرین دوبنده» آوار میشوی و «بلگراد»، همانجایی است که «تمامِ» آن لبخندهای به سرقت رفتهی توکیو را پس خواهی گرفت. برای تسویه حساب از یک معاملهی قدیمی. برای هشتمین مدال. برای وقتی که حتی دستمان به ارتفاع افتخارات شما نرسد. حتی عمرمان به دیدن رکورددار بعدی. تویی که غیرمعمولیترین رکوردها را «پیش پا افتاده» کردی.
این داستان ماست. اینکه خوشبختی به سراغمان خواهد آمد. اینکه فریادهای نروژ دوباره برمیگردد و این؛ حادثهای است که دوست نداریم پایانی برای آن متصور باشیم. اینکه فراتر از رنگبندی مرسوم مدالها، «غرورِ» تو قطعا، خوشرنگترین غنیمت برای ما خواهد بود. برای پسری که در جنگ، با صورتِ زخمی و آن نگاهِ واگیردار؛ همیشه شکوه شمایل یک شیر دلفریب را به تشکها میبخشد. جگرگوشهای که حالا، دوست داریم بلندتر صدایش کنیم؛ «شیرشاه. ای جونم به تو.»
درستکار هشت سال قبل ، و در روزهایی که سرمربی تیم ملی نبود و یزدانی قرار بود به اولین تورنمنتش در رقابتهای جهانی اعزام شود و در وزن 74کیلوگرم برای ایران در عنفوان جوانی در لاس وگاس آمریکا نقره جهانی را به ارمغان بیاورد پیشبینی بزرگی را کرده بود ،سرمربی تیم ملی قبل از آغاز آن رقابتها برای یزدانی نوشته بود:
نماینده وزن چهارم کشتی آزاد ایران، بوی امامعلی حبیبی ملبورن،علیرضا دبیر تهران، حمید سوریان بوداپست و کلا "اولینهایی" را می دهد که در نخستین حضور بزرگ خود، جز شکار طلا، سودای دیگری در سر ندارند.
نفس چاق، بدن بیدار، فیزیک کشیده، پاهای تیغدار و اشتهای سیریناپذیر براى پيروزى ،کمتجربهترین عضو تیم ملی کشتی آزاد کشورمان را به پر امیدترین عضو تیم مبدل کرده و هیچ کشتیدوستی از این شیرشکار که طی یک سال گذشته برغم سن و سال کم بزرگانی چون تسابالوف، تقوی و ...را شکست داده، کمتر از طلا طلب نکند. البته بايد اشاره كرد، با توجه به فيزيك بدنى و وزن سنگين يزدانى ، بايد خوب و اصولى سر وزن برسد تا اولين و مشكلترين حريف خود را به خوبى از سر راه بردارد، همچنين نبايد فراموش كرد كه يزدانى هنوز به مرحله بلوغ تكنيكى و تاكتيكى نرسيده و هنوز گاهى اوقات (جوانانه) كشتى ميگيرد و نميتوان صرفا از نظر مثبت به ارزيابى عملكرد او پرداخت و نقاط ضعفش را ناديده گرفت، اما با اين وجود حسن يزدانى فقط بوى طلا مى دهد و بس.
باید منتظر بود تا شامگاه جمعه شب 25 شهریور فرا برسد، زمانی که هیچ ایرانی در جهان چشم از تشک کشتی برنخواهد داشت تا نبرد دوباره یزدانی و تیلور را دوباره ببیند.