یادداشت وارده:لطفا چند هفته مجید جنجالی باش!

به گزارش ورزش سه ، نماد باشگاهی ورزش مازندران و یکی از شاخصه های مردم این دیار که همچون یک نشانه، با آوردن نام نساجی؛ همگان متوجه مازندران می شوند در وضعیت بغرنج برای خود و پررنج برای صدهاهزار هوادارش قرار گرفته است.

نساجی چی ها ۱۲ هفته است که پیروز نشده اند و مجید جلالی با تمام تثبیت شدگی هایش برای فوتبال ایران در ۵ بار حضور روی نیمکت نتوانسته بیش از یک امتیاز برای نساجی بدست آورد.

کمبودهای نیروی انسانی تیم ترمیم شده و شک نداریم که تک تک نساجی چی ها و افزون بر آنها مجید جلالی از تمام وجودش برای رهایی از این وضعیت و حضور در جایگاه امن جدول تلاش می کنند اما فوتبال ایران در چند سال گذشته رویه نادرستی را سپری می کند که نساجی به آن تن نداده و موقعیت خود را به خطر انداخته است!

دیگر قابل کتمان نیست که مربیان لیگ برتری کنار خط در جستجوی گرفتن حق تیم شان از داوران بعضا پراشتباه هستند و اگر تقلا و تکاپویشان کم باشد احساس می شود، کاری نکرده اند!

این حس را الان درباره مجید جلالی داریم، سرمربی نساجی که می دانیم خصوصیات اخلاقی نیکویی دارد، حضور آرام و متینی کنار خط دارد که با کمال پوزش، اصلا به درد تیمی چون نساجی نمی خورد!

می دانیم که برداشت ها از این مقال اخلاقی و صحیح نخواهد بود ولی در یک لیگ پرجنب و جوش و همیشه پر حاشیه که مربیان کنار خط و در هنگام بازی عین یک بازیکن اضافی در حرکت هستند، مجید جلالی با سکوتی آمیخته به احترام اضافی فقط تماشاگر سقوط تیمش است!

هیچ بیراهی را از مجید جلالی توقع نداریم، تنها بر این باوریم که باید چند هفته مجید جنجالی  باشد نه جلالی؛ والا داوران آسوده خاطر تحت تاثیر حرکات اضافی مربی تیم مقابل تصمیماتی می گیرند که روی نتیجه تیم اثر می گذارد.

از طرف دیگر، بازیکن شاغل در فوتبال ایران عادت کرده مربی خود را هم کنار دستش و در حال تاکید مداوم و صحبت های تحریک کننده و امیدآور ببیند ولی نیمکت نساجی چنان مقید و اخلاق مدار است که بازیکن گمان می کند حتمن کارش را درست انجام می دهد.

در فوتبال ایران این باب حتی اگر خطاست، گشوده شده و حتی یحیی گل محمدی که تمایزات اخلاقی مشهود دارد، کنار خط آرام نیست؛ بماند که نکونام، نویدکیا، خطیبی و دیگر مربیان موفق لیگ هم اهل صرفا ایستایی و بی تحرکی کنار خط نیستند.

نمونه های خارجی اش هم پیداست، از گواردیولا گرفته که انگار خودش در متن بازی است تا مورینیو که مرتبا با تیمش حرف می زند و یا کونته ی پرشور و دهها مربیگری دیگر که کنار زمین، جدا از رعایت مسائل اخلاقی؛ تیمشان را به شور و هیجان وا می دارند.

امیدواریم مجید جلالی را در بازی های آینده از پیله خود بیرون یافته ببینیم که با تیمش قدم به قدم و پاس به پاس همراه است.

نساجی تنها ۶ بازی خانگی دیگر دارد و خود را به گمراهی نزنیم که در حال سقوط است. نمی خواهیم از راهی ناصواب ماندگار شویم ولی دستکم لطفا صدای کادر فنی نساجی گرفته و خشدار شده به گوش ما و بازیکنان برسد، انگار متوجه وخامت اوضاع نیستند!