سرنا - ونوس؛ نبرد خواهران برنده نداشت!

به گزارش "ورزش سه"، از بیست سال پیش که خواهران ویلیامز برای اولین بار در یک رقابت بزرگ روبروی هم ایستادند این سی‌امین مسابقه‌ی مستقیم دو خواهر بود. سرنا که در حال حاضر سید هفدهم و ونوس که در حال حاضر سید شانزدهم زنان دنیا هستند در مرحله‌ی سوم رقابتهای اپن آمریکا به مصاف هم رفتند و سرنای 36ساله با برتری بر ونوس 38ساله به مرحله‌ی چهارم راه یافت. 

سرنا بعد از مسابقه در یک مصاحبه گفت:" این اصلاً ساده نیست. ونوس بهترین دوست من است و برایم یک دنیا ارزش دارد. او از من با تمام وجود حمایت کرده و من هم همیشه حامی او بوده‌ام. هر وقت ونوس می‌بازد من احساس می‌کنم خودم باخته‌ام. بله، برای همین اصلاً ساده نیست. ولی این یک تورنمنت است و ما می‌دانیم که در زندگی در بر همین پاشنه می‌چرخد و گاهی چاره‌ای نداریم جز اینکه با هم بازی کنیم". 

سرنا در گیم دوم از ست اول از ناحیه‌ی قوزک پا دچار آسیب دیدگی شد تا درخواست تایم‌آوت پزشکی کند. بعد از گیم سوم یکی از مربیان سرنا قوزک پای او را بست تا بتواند راحت‌تر بازی کند. سرنا گفت:" قوزک پای من زیاد پیچ می‌خورد. برای همین می‌خواستم محکم بسته شود تا بتوانم بقیه‌ی بازی را ادامه دهم. باید ببینم فردا اوضاع پایم چطور می‌شود". 

در ست اول، سرنا بسیار متقدرانه ظاهر شد و دو گیم اول را درحالیکه سرویس در اختیار او بود به پیروزی رسید. سرنا با چهار ایس و سرویس‌های سهمگین خود در نهایت این ست را با نتیجه‌ی 6-1 به سود خود پایان داد.

در ست دوم سرنا به برتری خود ادامه داد و با  بازگشت‌های قدرتمند خود در جواب به سرویس‌های ونوس، او را مقهور خود کرد. ونوس البته موفق شد در دو گیم بر خواهر جوانترش پیروز شود ولی این برای تغییر دادن نتیجه کافی نبود تا در نهایت سرنا با نتیجه‌ی 6-2 در این ست نیز به پیروزی برسد. 

سرنا بعد از بازی در گفتگو با رسانه‌ها با اشاره به بازگشت خود به میادین بعد از تولد فرزندش گفت:" من بعد از بازگشت دوباره به میادین تنیس نتوانسته بودم آنطور که دلم می‌خواهد بازی کنم ولی امروز واقعاً خیلی بهتر بودم. راستش را بخواهید این بهترین بازی من بعد از بازگشتم به میادین بود. ولی من برای اینکه به اینجا برسم خیلی تلاش کردم. به خصوص در هشت هفته‌ی اخیر. امیدوارم در ادامه هم بتوانم ثمره‌ی تلاش‌هایم را ببینم. زندگی همین است. فارغ از زمین خوردن‌ها و عدم موفقیت‌ها باید تلاش کرد و ادامه داد. فارغ از همه‌ی موفقیت‌ها و شکست‌ها باید تلاش کرد. من سعی می‌کنم این فلسفه‌ی زندگی را دنبال کنم".

بعد از مسابقه دو خواهر یکدیگر را در آغوش گرفتند و ونوس درحالیکه زمین را ترک می‌کرد برای هوادارانش دست تکان داد. 

بعد از خروج ونوس از استادیوم، سرنا درباره‌ی خواهرش گفت:" من او را با تمام وجود و از صمیم دل دوست دارم. اگر او نبود من امروز اینجا نبودم. او تنها دلیلی است که من  امروز اینجا هستم. من واقعاً هر چه دارم را مدیون ونوس هستم. البته اول همه چیزم را مدیون خدا هستم ولی بعد از خدا، به هیچکس به اندازه‌ی ونوس مدیون نیستم". 

همسر سرنا، الکسیس اوهانیان که در جریان مسابقه روی سکوها نشسته بود و با هیجان بازی را دنبال می‌کرد، هر دو خواهر را پرشور تشویق می‌کرد. 

سرنا همچنین به پدرش اشاره کرد و گفت که پدر خواهران ویلیامز در تنیسور شدن و رشد آنها چه نقش مهمی داشته. در نهایت، سرنا درحالیکه استادیوم را ترک می‌کرد به تماشاچی‌ها رو کرده و گفت:" ما هر دو برنده‌ایم. از شما به خاطر حمایت‌هایتان سپاسگزارم. خیلی دوست‌تان دارم. متشکرم".