تبعیض، بی انگیزگی و بی توجهی در گوشه ای از والیبال

به گزارش "ورزش سه"، چهارشنبه هفته جاری اولین دیدار از فینال لیگ‌برتر والیبال بین تیم‌های خاتم اردکان و بانک سرمایه برگزار خواهد شد تا این لیگ جذاب با همه اتفاقات خود به روزهای پایانی‌اش نزدیک شود.
اما در کوران داغ مسابقات لیگ‌برتر، کمی آنطرف‌تر از تهران فینال لیگ دسته یک والیبال در سکوت محض برگزار شد تا رقابت تیم‌هایی با بضاعت کم اما پرانگیزه که هرسال بازیکنان زیادی را به لیگ‌برتر می‌فرستند، باز هم نادیده گرفته شوند.

با این حال پنجشنبه هفته گذشته اراک میزبان دوره اول فینال دسته یک ایران بود که تیم شهروند این شهر موفق شد در دیداری بسیار حساس و زیبا که شاید کمتر در لیگ‌برتر هم اتفاق افتاده باشد، شهرداری جوان ارومیه را با نتیجه 3 بر 2 شکست دهد.

با این نتیجه دسته اول یک بار دیگر کیفیت و نزدیکی رقابت‌های خود را به رخ کشید و البته افتخاری دیگر برای بازیکن سابق تیم‌ملی والیبال و مربی آینده‌دار کشورمان اتفاق افتاد.

اکبر خداوردی که در 5 سال اخیر به عنوان بازیکن، مربی و سرمربی همواره فینال و قهرمانی دسته اول را تجربه کرده است، حالا به اولین فینال خود به عنوان سرمربی رسید و توانست دیگر مربی جوان والیبال ایران جاوید محسنی‌پور را فعلا در یک بازی شکست دهد. با اینکه او یک فینال را با برد پشت سر گذاشته است، اما گلایه‌های بسیاری دارد که امیدوار است با تغییر ریاست فدراسیون این مشکلات که به حق عنوان می‌شود و کاملا رفع است کم‌کم از والیبال و دسته یک دور شوند. گفت‌وگوی او با ورزش سه را خواهید خواند.

 * تبعیض پاداشی چرا؟
تیم قهرمان در لیگ‌برتر 150 میلیون تومان پاداش برای قهرمانی می‌گیرد و تیم‌های بعدی عدد به همان نسبت؛ اما چنین اتفاقی در دسته یک رخ نمی‌دهد. مگر تیم‌هایی که در دسته یک هستند مخارجی را متحمل نشده‌اند و یا نیازی به مسائل انگیزشی ندارند. شاید تیمی مثل بانک سرمایه که قهرمان لیگ‌برتر می‌شود نیازی به 150 میلیون تومان نداشته باشد اما اینکه برای تیم‌های قهرمان شأن قائل می‌شوند بسیار مهم است که این اتفاق در دسته یک هیچ وقت رخ نمی‌دهد. ما در دسته یک نمی‌گوییم به آن اندازه پاداش بدهند و یا این پاداش برای تیمی معجزه مالی می‌کند اما اینکه دلخوش به آن باشیم برای این قهرمانی ارزشی قائل می‌شوند بسیار اهمیت دارد.

* به سکوت عادت کرده‌ایم
شرایط تیم‌های دسته یک بسیار سخت است و شاید بسیاری از مربیان بزرگ هم نتوانند حتی در یک فصل هم دوام بیاورند نه اینکه توانایی و یا دانش لازم را نداشته باشند. اینکه شرایط و سختی‌ها آنقدر عمیق و منحصر به فرد است که تحمل و گذر از آن اولویت هر کسی نیست. با این حال بسیاری از همکاران من و بازیکنان زحمت می‌کشند و با کمترین توقع یک لیگ را پشت سر می‌گذارند اما حالا که ما به فینال رسیده‌ایم و تیم‌های دیگر که عملکرد خوبی داشته‌اند کوچکترین اشاره‌ای در رسانه‌ها به عملکرد آنها نشد. اینکه ما هزینه کافی برای داشتن رسانه، پخش تلویزیونی، پوشش عکاسی و یا دعوت از اصحاب رسانه نداریم به جای خود اما منصفانه هم نیست که زحمات این تعداد زیاد از خانواده والیبال که در دسته یک در حال پیشرفت و زحمت کشیدن هستند نادیده گرفته شود. این بازی فینال است و کمترین توقع ما اینطور خواهد بود که در شهر ارومیه که عاشقان والیبال در آنجا کم نیستند تا حدی از طریق رسانه‌ها به ترغیب انگیزشی و پاسداشت زحمات بازیکنان جوان کمکی شود.

* از کولاکویچ هم دعوت می‌کنیم
تیم‌ملی والیبال ایران در سال آینده مسابقات بسیار مهم و فشرده‌ای را پیش رو دارد. زیرنظر گرفتن بازی‌های دسته یک می‌تواند کمک نسبی برای سرمربی تیم‌ملی باشد که حداقل آشنایی با این بازیکنان داشته باشد و شاید در تیم ب یا سایر رده‌ها جوانان دسته یکی بتوانند کمکی به والیبال ایران کنند. هرساله بازیکنان پرتعدادی از دسته یک به لیگ‌برتر می‌روند و بسیاری هم مستقیما راهی تیم‌ملی می‌شوند و بازیکنان دسته یکی خوشحال می‌شوند که مربی تیم‌ملی را نظاره‌گر کیفیت خودشان ببینند. شاید تهران تا اراک 3 ساعت هم راه نباشد اما من قول می‌دهم آنقدر بازیکن و استعدادهایی در همین مسافت‌های کوتاه وجود داشته باشد که خستگی راه کوتاه بین شهرها حس نشود.