حمیدرضا صدر در نیویورک
مسی گرافیکا یا این که چرا عاشق فوتبال هستیم
حمیدرضا صدر در نیویورک به سر می برد و جدیدترین کتاب چاپ شده درباره لیونل مسی را معرفی می کند.
پپ گواردیولا در توصیف مسی گفته بود "... در باره اش ننویسید، تلاش نکنید توصیفش کنید. فقط نگاهش کنید". حالا سانجیو شتی ژورنالیست ورزشی که دو دهه با بی بی سی همکاری کرده در کتاب دویست و پنجاه و سه صفحه ای اش تحت عنوان "مسی گرافیکا: بیوگرافی تصویری لیونل مسی خارق العاده" که تابستان 2017 در لندن چاپ شده با "نوشتن" و "نگاه کردن" به مسی ترسیم گر زندگی بازیکن محبوبش شده.کتابی که زندگی مسی از روزهای کودکی که در روزاریو برای نخستین بار به توپ ضربه زد را آغاز کرده، رفتن او به بارسلونا را زیر ذره بین برده و نشان داده او چگونه گام به گام بالا رفته و بالا تر.
عناوین برخی فصل های این کتاب پانزده فصلی، جذاب هستند: "برای خودت نامی بساز"، "بهتر شدن به عنوان بازیکن در کشتی در حال غرق (اشاره به بارسا سال آخر فرانک ریکارد)"، "ال کلاسیکو، آره همون اولی ها"، "مرد اصلی برابر مرد اصلی (اشاره به نبردهای مسی و رونالدو)"، "بازگشت به آینده"، "لیو جوان از حالا به بعد چی؟"، "لیو جاتو پیدا کن، ولی می خوای کجا بازی کنی؟"...
سانجیو آمار و اعداد زندگی مسی را در قالب تصاویر و گراف های رنگی تماشایی ترسیم کرده. آماری طبقه بندی شده و قابل دسترس و قابل تحلیل. به علاوه عکس هایی که از درون آلبوم های خانوادگی مسی بیرون کشیده شده اند. محض نمونه: تصویری از دستمالی که نخستین قرارداد مسی در چهارده دسامبر 2000 طی ملاقاتش با کارلس رکساچ در یک رستوران روی آن نوشته شد. سانجیو نوشته چگونه فرانک ریکارد در سال 2003 برای انجام یک بازی دوستانه از مربی جوانان بارسا درخواست کرد چند بازیکن را به او معرفی کنند و یکی از آنها لیونل بود. او توصیف کرده مسی چگونه برابر اسپانیول برای اولین بار در نیمه دوم به عنوان بازیکن ذخیره نخستین بازی اش در تیم اصلی را انجام داد و این که آلکس مک لیش مربی رنجرز چگونه تلاش کرد لیونل را به اسکاتلند ببرد و ناکام ماند.
کتاب سرشار از نقل قول های کلیدی است، مثل توصیف فابیو کاپلو از مسی "...در همه زندگی ام هرگز بازیکنی با چنین کیفیتی را در این سن و سال کم ندیده ام" یا ساموئل اتوئو که گفته "... مسی را از دوران کودکی اش می شناسم و شاهد بزرگ شدنش بوده ام، چه به عنوان بازیکن فوتبال و چه یک انسان. او شایسته هر آن چیزی است که بدان دست یافته" یا فرانک ریبری که گفته "... برایم همه در یک سو قرار گرفته اند و لیونل در سوی دیگر"... نویسنده طی مقایسه رونالدو با مسی به شباهت زندگی کودکی آنها پرداخته و این که هر دو برای رسیدن به جایگاه شان چگونه جان کنده اند. او کریستیانو را بازیکن بسیار برجسته ای خوانده و تفاوت اصلی اش با مسی را در این نکته یافته که "مسی بیش از رونالدو به تیم هایش تعلق داشته".
ولی جذاب ترین بخش کتاب در توصیف جزئیات زندگی مسی به مدد ارقام نهفته. سانجیو اعتقاد داشته نمی توان بازیکنی که بیش از پانصد گل زده و بیش از دویست پاس گل ارسال کرده را در "عصر آمار" بدون آمار ترسیم کرد. گراف های رنگی کتاب بار سنگینی را بر دوش کشیده اند. همان هایی که نشان می دهند مسی در تیم زیر بیست ساله های آرژانتین که کمتر کسی آن را به یاد دارد چه نمایش فوق العاده ای داشته. این که سال 2005 که در شش بازی از هفت بازی آرژانتین شش گل زد و بهترین بازیکن تورنمنت شد و در المپیک 2008 بیجینگ هم عنوان بهترین بازیکن رقابت ها را کسب کرد.
کتاب به شکل ساده به مقایسه مسی با سایر ورزشکاران پرداخته. این که مسی 17 سال 3 ماه و 22 روزه بود که نخستین بازی اش در تیم اصلی بارسا را انجام داد؛ ولی مقایسه او با ورزشکاران دیگر این که مارتینا هینگس در 16 سالگی قهرمان تنیس در استرالیا شد و میشله وی در 14 سالگی و 3 ماهگی قهرمان گلف در هاوایی. یا به مقایسه قد 70/1 متری مسی با رونالدو85/1 متری روی آورده، به این که گرت بیل 83/1 متری است، وین رونی 76/1 متری و لبران جیمز غول بسکتبال آمریکا 03/2 متری. این که لیونل چقدر کوچک اندام است.
خواننده در بخشی تحت عنوان "نبرد دو شماره ده آرژانتین" می تواند همه جزئیات دیگو مارادونا در پیراهن آبی آسمانی کشورش با مسی را مقایسه کرده یا به تعداد کارت قرمزهایی که مسی در مقایسه با بزرگان گرفته روی آورده: گری لنیکر هرگز کارت قرمز نگرفت، مسی و مارادونا هر کدام یک بار اخراج شدند، پائولو مالدینی سه بار، کریستیانو رونالدو و دیوید بکام هر یک نه بار، پله سیزده بار و زیدان چهارده بار.
آمار گل فصل به فصل بازی های او به علاوه این که گل ها در کدام نیمه و کدام دقایق به ثمر رسیده اند و از کجای زمین و با پای چپ، پای راست یا با سر و تن. این که مسی برای پپ گواردیولا طی 219 بازی 211 گل زد و 80 پاس گل ارسال کرد. آمارها تا آخر فصل 2016 نهایی شده اند و در بخش هایی به فصل17-2016 هم می رسند... برای نویسنده نمایش مسی در لیگ قهرمانان مارچ 2012 یکی از معرکه ترین بازی های لیونل بوده. همان شبی که او پنج گل زد، آن هم در فصلی که بارسا نه قهرمان لیگ شد و نه لیگ قهرمانان را فتح کرد.
سانجیو در آخرین جمله مقدمه اش نوشته "... امیدوارم با خواندن این کتاب در دنیای این پسر بچه غرق شوید و کنارش در روزاریو به توپ ضربه بزنید...در کنار همه اینها شاید با خواندن این کتاب یادمان بیاید چرا عاشق فوتبال هستیم. این پسر جوان آرژانتینی برایم بهترین بازیکن همه دوران ها است و امیدوارم پله مرا ببخشد".
حمیدرضا صدر
از همین نویسنده بخوانید:
مورینیو - گواردیولا: جنگ قدیمی را از سر بگیر
بارسا بدون رئال و رئال بدون بارسا؟
باز هم کابوس: آرسنال در استمفورد بریج
از رئال کهکشانی تا رئال ضد کهکشانی
نیمار: خروج از سایه مسی و رونالدو
پیراهن باشگاه سنگین‌تر است یا پیراهن ملی؟
قصه امروز: فوتبال همان آرزو است
ایتالیا2017: پسران جوانِ ونتورای کهنسال
نه، این بار کسی برای ونگر دل نسوزاند
به یاد شکوه از دست رفته یک امپراتوری
رازگشایی معمای ویمبلی: تاتنهام- چلسی
ویژه از جزیره: من خسه هستم و تو ونگر
جام برای آسنسیو، چاقو برای والورده
سرقت از رستوران ایتالیایی در لندن
آیا بارسلونا در حال فروپاشی است؟
چلسی و کونته: وحشت از سرنوشت آنچلوتی
نیمار - پاریس؛ عملیات گنگستری 2017
نیمار: بی وفایی و پول پرستی یا فرار از سایه مسی؟
چهل سالگی دیدار ایران - آرژانتین؛ جشنواره رئال
جنون خرید در فوتبال اروپا: خرج کن و فقط خرج!
مورینیو و یونایتد: فصل دوم، فصل پرواز؟
چلسی و دیگو کاستا: جنگ با خروس جنگی
انتقال جنجالی بونوچی: چرا سرباز کهنه کار یووه راهی میلان شد؟
خامس رودریگز: وداع طولانی و تلخ از نوع مادریدی
جان تری در آستون ویلا: نه نمی تونی از روی سایه‌ات بپری
طناب داری که آرام و بی صدا بافته شد
تابستان از نوع آرسنالی؛ بهترین‌ها را از دست بده
سایه و روشن های یک انتقال جنجالی
بازگشت رونالدو به منچستریونایتد: هفت پرسش
نگاه انتقادی اکونومیست به صعود ایران!
کی‌روش: از منچستر تا تهران برخلاف مسیر آب
روزی که بلیت جام جهانی مهر باطل خورد
از رونالدو تا بوفون؛ از آسمان تا زمین
زیدان - آلگری: نیش‌ها را به هیچ بگیر
توخل و دورتموند: وداع سرد سرد با دیوار زرد
فرانچسکو توتی: پس باد همه چیز را با خود نخواهد برد
گاسکویین 50 ساله: بدون نامه‌ای از محبوبه بی‌وفا
آیا دو جام یونایتد، جام های میکی ماوس بودند؟!
سه سقوط کرده: ونگر، گواردیولا، مورینیو
جان تری: وداع مرد احساساتی تک باشگاهه
شبی در آمستردام برخلاف جریان آب
وقتی هیولا، سرخپوست‌ها را بلعید
بازنگری تاریخی‌‌ترین قهرمانی پرسپولیس؛ جام 1352
کسی نمی‌گفت آفتاب در مونیخ می‌درخشد
ال کلاسیکو: شب خوک زده با فیگو
تونی آدامز و سالاد فصل هجده ملیتی گرانادا
یوونتوس - بارسلونا: هفت پرده از نبرد انتقامی
میلان؛ فیل بزرگ در تاریکی مطلق
منچستریونایتد؛ چرا این تیم خود را پیدا نمی‌کند؟
مرگ تدریجی فوتبال هلند: چرا و چگونه؟
سایه روشن‌های جذاب‌ترین لیگ جهان
مارچلو لیپی: مردی برای همه فصول
قطر - ایران؛ بازخوانی نبرد تلخ دوحه 1376
بهشت بر تو ارزانی باد پسرجان...
سیتی - موناکو؛ کبریت خیس برابر آتش گداخته
بازخوانی اولین فصل مورینیو در چلسی
سیندرلا؛ نیمه شب چهارشنبه به وقت نوکمپ
نه، این همه آرزوهای ناپولی نبود...
انریکه و بارسا: اینجا زمان برای کسی متوقف نخواهد شد
خوردن استیک با دندان‌های مصنوعی
معجونی که فوتبال انگلیس را تغییر داد
آلگری: از تورین تا لندن و بارسلونا
بارسا در پاریس: ده پرده از کشتار والنتاین
لیگ قهرمانان: ناقوس‌ها برای که به‌صدا در می‌آیند؟
ردبول؛ بوندسلیگا علیه نوشیدنی شیطان!
ظهور و سقوط لستر: وداع با رمانتیسم؛ سقوط نکنید، بمانید آقای رانیری
آرسن ونگر: گربه خانگی میان ببرهای گرسنه
یادداشت حمیدرضا صدر درباره تیم محبوب ایتالیایی؛ رم، کولوسئوم در غیاب سزار
لیورپول و کلوپ: ژانویه عذاب آور
از رونی تا رونالدو: مسیر موازی پسران فرگوسن
از قلیچ خانی و هاشمی نسب تا سرجیو راموس: دست دادن با آتش
رونالدو برزیلی یا رونالدو پرتغالی؟
جام جهانی 48 تیمی: معما، پرسش و دلار
از اوفارل تا کی‌روش: همان شهرزاد قصه‌گو
بازگشت یاپ استام به منچستر: داغ آن وداع تلخ
یوونتوس: همان بالا با یک علامت سوال
قربانگاه والنسیا، نفرین خفاش‌ها
فوتبال سال 2016؛ ده پرده از زندگی و مرگ
آیا یونایتد و مورینیو سرانجام به جاده اصلی بازگشته‌اند؟
آقای گل محجوب؛ از سیلی عبده تا مرگ در استکهلم
از چلسی تا آرسنال، از آنتونیو تا آرسن
لیونل مسی 2016: هم شیرین شیرین؛ هم تلخ تلخ
یادداشت ویژه حمیدرضا صدر برای برنده توپ طلا؛ رونالدو: رنج به علاوه سرمستی
میلان: مشت آهنین درون مخمل راه راه
ردبول، نوشابه منفور بوندسلیگاست!
هفته چهاردهم لیگ برتر: باران آنها را برد
ال کلاسیکو 232 : کسالت آمیخته به جادوی صد
هفته سیزده لیگ برتر: کونته آن بالا و مورینیو این پایین
تا 41 سالگی در برنابئو؛ کریستیانو می‌تواند؟
رئال به روایت زیدان: بی های و هوی، بی زرق و برق
هفته دوازده لیگ برتر: نه، تو دیگه خاص نیستی!
استیون جرارد: تاریخ تو را به کدام سو خواهد برد؟
گزارش خطا
کاربر گرامی ،
به منظور بررسی بهتر و دقیق تر مشکل مورد نظر، فرم زیر را تکمیل نمایید.
