کاوه؛ وینگر اتلتیک مرکز دوست (آنالیز)

به گزارش "ورزش سه"، قبلا در این سایت توضیح داده بودیم تیم شارلروا که فصل پیش کمتر کسی بازی هایش را دنبال می کرد، در ژوپیرلیگ بلژیک چیزی را به اسم "فلیسه تایم" مُد کرد. تقلیدی از "فرگوسن تایم" برای تیم هایی که گل های زیادی را در دقایق پایانی یا وقت های اضافه می زنند. 

لذا تعجبی ندارد فردای روزی که تیم فلیسه ماتزو، بازی برده 2-0 را با مساوی 2-2 در دقایق 88 و 90+2 عوض می کند همه رسانه های بلژیکی بر روی "فلیسه تایم معکوس" تمرکز کنند. ما ایرانی ها هم از اینکه باشگاه مهاجم پیشین استقلال با این تساوی در عرض چهار دقیقه صدر جدول لیگ بلژیک را به بروژ واگذار کرد متاسفیم، ولی بدون تعارف نه به اندازه شادی و غروری که درخشش فردی کاوه رضایی در این بازی نصیب ما کرد: "رضایی! ... آه چه گلی! چه گلی! چه گلی از اسپورتینگ شارلروا! ... رضایی سوای این گل بهترین بازیش را تا اینجای لیگ انجام داده است". این فریادی است که گزارشگر تلویزیون بلژیک در دقیقه 74 بعد از دومین گل شارلروا و سومین گل کاوه در ژوپیرلیگ می زند.    

وینگرآتلِتیک مرکزدوست

مدتی است مربیان فوتبال علاقه خاصی به نژاد "وینگرهای آتلتیک مرکزدوست" پیدا کرده اند. بال هایی خوش فیزیک و خوش قامت که قادرند با پای راست از جناح چپ به مرکز دفاعی حریف بزنند یا برعکس. دوست داشتن مرکز مترادف است با عطش و میل به گلزنی. وینگر-مهاجمینی که می توانند مسافتی را برای گرفتن یک توپ ارسالی بلند، بدوند و با مهار و کنترل صحیح توپ در بین چند مدافع، حفظش کنند، از آن نقطه اتصال های متحرک که همه مربیان خوابش را می بینند.

بازیکنانی با تعادل فیزیکی عالی، که هم در هوا و هم روی زمین از تکنیک لمس توپ بالایی برخوردارند، زود و خوب تصمیم می گیرند، دید دقیقی از هندسه بازی دارند.

حال اگر قدرت بدنی و هوازی این بازیکنان به آنها امکان پرس های تیز و مستدام را همراه با شرکت در کارهای دفاعی بدهد، بسیاری از مربیان، داوطلبانه حاضرند چشمشان را روی آمار بعضا پایین تر گلزنی آنها نسبت به مهاجمین واقعی نوک ببندند. 

دیگر تعریف مهاجم کاذب یا 9 کاذب در فوتبال که از ابتدا با ابهامات زیادی روبرو بوده برای این نژاد از بازیکنان معنای خودش را از دست داده است، چون مختصات بازی آنها سنخیتی با امثال لیونل مسی یا حتی کریم بنزما ندارد.   

طارمی و رضایی، دو بازیکن با خصوصیات مشابه  

لیگ خلیج فارس درچند سال اخیر دو خروجی با کیفیتی بالاتر از سطح آسیا از این دسته از وینگر-مهاجم ها داشته است: مهدی طارمی و کاوه رضایی. اولی در سیستم الماس برانکو به عنوان یکی از دو مهاجم مرکزی انجام وظیفه می کند، در حالی که در تیم ملی از او غالبا در پست وینگر استفاده می شود.  

  
اما در مورد کاوه رضایی، کارشناسان بلژیکی در هفته های پایانی فصل نقل و انتقالات با استناد به آمار فصل پیش وی در استقلال با این سوال روبرو شده بودند که آیا فلیسه ماتزو فکری به حال پست شماره 9 تیمش کرده است؟ طولی نکشید که پاسخشان را گرفتند چون حالا ماتزو بعد از عملکرد دور از انتظار شاگرد جدیدش با اعتماد به نفس کامل جلوی میکروفون ها اعلام می کند: "همیشه گفته ام اگر مهاجمین من به وظایفشان درست عمل کنند از آنها راضی خواهم بود، حتی اگر گلی به ثمر نرسانند، تلاش های آنها به تیم اجازه می دهد که 3 امتیاز بازی را به دست بیاوریم."

تفکیک وینگرها از مهاجمان نوک تیم ملی  

سال 2014 کارلوس کی روش، دو مهاجم مرکزی را با خود به برزیل برد: قوچان نژاد-انصاری فرد. وقتی رشد و شکوفایی سردار آزمون همزمان شد با اخبار گلزنی انصاری فرد در یونان، در مقطعی شانس مهاجمان مطرح سال های اخیر لیگ داخلی چون طارمی و کاوه رضایی برای ورود به جمع ملی پوشان، کوچک شمرده شد. 

سپس حضور همزمان چهار مهاجم که بیشتر به نوک شهرت داشتند(آزمون، قوچان نژاد، انصاری فرد و طارمی) در اردو این سوال را پیش آورد که تا چه حد ترکیب مدعوین بر اساس رقابت های آسیایی در نظر گرفته شده است و آیا برای مصاف با غول های فوتبال جهان نیاز است که با خود دو برابر برزیل، مهاجم مرکزی به روسیه ببریم؟ اما دیری نپایید که حداقل در مورد طارمی مطمئن شدیم او در افکار کی روش یک وینگر-مهاجم است نه مهاجم مرکزی کلاسیک.

درعین حال همه شواهد حاکی از آن است که دو مهاجم نوک تثبیت شده و فرصت شناس(clutch player) مورد نیاز تیم ملی، آزمون و قوچان نژاد هستند و دیگران باید در پست وینگر-مهاجم با هم رقابت کنند. این شامل کریم انصاری فرد نیز می شود که دقایق کمی در این بازی ها به زمین رفت. یادمان نرود که سرمربی المپیاکوس در بازی های آخر فصل گذشته، منطقه ای دورتر از مرکز را برای انصاری فرد تعریف کرده بود، شکلی از بازی که بیشتر به وینگر-مهاجمان شبیه است تا یک مهاجم نوک.

در واقع جهانبخش، طارمی، امیری، سه بازیکنی بودند که دو پست وینگر راست و چپ تیم ملی را در قریب به اتفاق بازیهای مقدماتی جام جهانی، مونوپول و اشغال کردند. فرض منطقی این است که چهار بازیکن برای این دو پست در بین 23 نفر نهایی در روسیه 2018 درنظر گرفته خواهد شد. تا کنون نفرات چهارم و پنجم انصاری فرد و مهدی ترابی بوده اند. حالا اما سخت می توان از کنار نام پدیده شروع فصل لیگ بلژیک عبور کرد. 6 نامزد برای چهار صندلی که اگر دعوت از سامان قدوس با نیتی غیر از پست هافبک مرکزی صورت گرفته باشد می شوند 7 تا.

شاهین اشکان