بعدازظهر معرکه آبی ها در ومبلی
رازگشایی معمای ویمبلی: تاتنهام- چلسی
حمیدرضا صدر به کالبدشکافی پیروزی چلسی در استادیوم ویمبلی برابر تاتنهام پرداخته، چرا و چگونه؟...
به گزارش "ورزش سه"، حمیدرضا صدر به کالبدشکافی پیروزی چلسی در استادیوم ویمبلی برابر تاتنهام پرداخته، چرا و چگونه؟...
معمای ویمبلی برای تاتنهام: آنها طی فصل پیش در وایت هارت لین چهار امتیاز طی نبردهای لیگ از دست دادند، فقط چهار امتیاز: رکوردی دست نیافتنی، ولی سرانجام پس از پانزده ماه در خانه مغلوب شدند، پس از نوزده دیدار. ولی نه در "وایت هارت لین"، بلکه در "ویمبلی". رسانه های بریتانیایی از "نفرین ویمبلی" حرف زدند، این که تیردروازه های ویمبلی با مردان پوچتینو مهربان نبودند، ولی نمی توان به تفاوت ابعاد ویمبلی در مقایسه با وایت هارت لین اشاره نکرد. ابعاد وایت هارت لین 100 متر در 67 متر با مساحت 6700 متر مربع است: یکی از کوچک ترین زمین های تیم های لیگ برتر. در حالی که ابعاد ویمبلی 105 متر در 69 متر با مساحت 7245 متر مربع است: بزرگ ترین استادیوم در انگلیس پس از استادیوم هال سیتی که برای راگبی هم مورد استفاده قرار می گیرد. یعنی مردان تاتنهام باید در 545 متر مربع بیشتر از زمین همیشگی شان بجنگند... در چنین قابی صندلی های ویمبلی هم به رغم حضور هفتاد هزار طرفدار تاتنهام پر نشدند و نشانی از حال و هوای وایت هارت لین سی و شش هزار نفری نیامد، آمد؟
نمایش تاتنهام: گل پیروزی بخش چلسی با آغاز بازی توسط هوگو لوریس شکل گرفت. لوریس زمانی توپ را به سرعت راهی میانه میدان کرد که پنج شش بازیکن چلسی وسط زمین را در پوشش خود گرفته بودند.
نمایش چلسی: چلسی به عنوان تیم بحران زده راهی میدان شد. در هیبت قهرمان مغلوب شده روز اول برابر برنلی کوچک. آبی پوش ها بدون مدافع کلیدی اش گری کاهیل بازی کردند، بدون بازیکن بازی سازش سسک فابرگاس، بدون گوش مهارناپذیرش ادن هازارد... آنتونیو کونته بازی را با تازه واردهایش آغاز کرد، با رودیگر، کریستنسن و باکایوکو. روی نیمکت چلسی فقط دو بازیکن سرشناس نشسته بودند که هر دو راهی میدان شدند:
میچی باتشوای و پدرو. سایرین اینها بودند: کندی، چارلی موسوندا، فیکایو توموری و کایل اسکات... به نظر می رسید تساوی هم برای چلسی کافی است، ولی پیروز شدند. گاهی به نظر می رسید موزس جای پدرو در گوش 3-4-3 بازی می کند و گاهی 3-3-4 و گاهی با کریستنسن در وسط زمین 2-5-3 و گاهی هم 1-1-5-3.
آندره‌س کریستنسن: مدافع بیست و یک ساله چلسی در نخستین بازی اش در لیگ برتر کنار داوید لوییز در قلب دفاع ایستاد و اجازه نداد کسی جای خالی گری کاهیل را احساس کند. او بود که برابر هری کین که رکورد نواختن هشت شوت - بهترین رکوردش در یک بازی لیگ - را برجای گذاشت جانانه جنگید و اجازه نداد کین زهرش را بریزد. آندره س نشان داد چقدر سریع است و باهوش. آندره س سرانجام از پیله اش در آمده و کاهیل رقیب بزرگی پیدا کرده.
داوید لوییز: بعد از ظهر معرکه ای که او نقش رهبر باتجربه را بر عهده گرفت. هم در دفاع جنگید و هم به جلو می تاخت و در نبردهای میانه میدان شرکت می کرد. او بود که با خطای انجام شده رویش ضربه ای برای چلسی به ارمغان آورد که به گل اول آلونسو انجامید و او بود که برابر وانایاما پیروز شد و توپ به آلونسو رسید تا گل دوم را بزند.
تیمو باکایوکو: فوق العاده بازی نکرد و آشکارا از بند مصدومیت رهایی پیدا نکرده، ولی آن قدر توانا بود تا کنار انگولو کانته برابر آماج حمله های تاتنهام بایستد و نوید پر کردن جای خالی شده نمانیا ماتیچ دهد. سرعتش از ماتیچ بیشتر است و ضربه های سرش هم جانانه تر.
آلوارو موراتا: در همان دقایق آغازین فرصت خوبی را برای باز کردن دروازه با سر از دست داد، ولی پس از آن با خونسردی ذاتی اش در جریان بازی قرار گرفت. توپ را پرشمار به دست نیاورد ، ولی حرکاتش نشان از بازیخوانی و جایگیری های هوشمندانه ای داشتند.
مارکوس آلونسو: تلاش کونته برای به دست آوردن آلکس ساندرو و دنی رز نشان می داد دنبال مدافعی که در گوش چپ توانایی حمله داشته باشد می گردد. آلونسو برابر تاتنهام هم دفاع کرد و هم حمله و هم با 59 بار لمس توپ رکورددار آبی پوش ها شد. هم با ضربه آزاد دروازه لوریس را گشود و هم طی ضد حمله ای برق آسا. گل اولش یادآور گل های دروگبا بود و گل دومش یادآور گل های دیگو کاستا... چه کسی می گفت مارکوس آلونسو در استمفورد بریج جا نخواهد افتاد؟
سزار آزپلیکوئتا: برای دومین بار بازوبند کاپیتانی چلسی را بست و چه برد شیرینی با آن بازوبند.
نویسنده: حمیدرضا صدر
از همین نویسنده بخوانید:
ویژه از جزیره: من خسه هستم و تو ونگر
جام برای آسنسیو، چاقو برای والورده
سرقت از رستوران ایتالیایی در لندن
آیا بارسلونا در حال فروپاشی است؟
چلسی و کونته: وحشت از سرنوشت آنچلوتی
نیمار - پاریس؛ عملیات گنگستری 2017
نیمار: بی وفایی و پول پرستی یا فرار از سایه مسی؟
چهل سالگی دیدار ایران - آرژانتین؛ جشنواره رئال
جنون خرید در فوتبال اروپا: خرج کن و فقط خرج!
مورینیو و یونایتد: فصل دوم، فصل پرواز؟
چلسی و دیگو کاستا: جنگ با خروس جنگی
انتقال جنجالی بونوچی: چرا سرباز کهنه کار یووه راهی میلان شد؟
خامس رودریگز: وداع طولانی و تلخ از نوع مادریدی
جان تری در آستون ویلا: نه نمی تونی از روی سایه‌ات بپری
طناب داری که آرام و بی صدا بافته شد
تابستان از نوع آرسنالی؛ بهترین‌ها را از دست بده
سایه و روشن های یک انتقال جنجالی
بازگشت رونالدو به منچستریونایتد: هفت پرسش
نگاه انتقادی اکونومیست به صعود ایران!
کی‌روش: از منچستر تا تهران برخلاف مسیر آب
روزی که بلیت جام جهانی مهر باطل خورد
از رونالدو تا بوفون؛ از آسمان تا زمین
زیدان - آلگری: نیش‌ها را به هیچ بگیر
توخل و دورتموند: وداع سرد سرد با دیوار زرد
فرانچسکو توتی: پس باد همه چیز را با خود نخواهد برد
گاسکویین 50 ساله: بدون نامه‌ای از محبوبه بی‌وفا
آیا دو جام یونایتد، جام های میکی ماوس بودند؟!
سه سقوط کرده: ونگر، گواردیولا، مورینیو
جان تری: وداع مرد احساساتی تک باشگاهه
شبی در آمستردام برخلاف جریان آب
وقتی هیولا، سرخپوست‌ها را بلعید
بازنگری تاریخی‌‌ترین قهرمانی پرسپولیس؛ جام 1352
کسی نمی‌گفت آفتاب در مونیخ می‌درخشد
ال کلاسیکو: شب خوک زده با فیگو
تونی آدامز و سالاد فصل هجده ملیتی گرانادا
یوونتوس - بارسلونا: هفت پرده از نبرد انتقامی
میلان؛ فیل بزرگ در تاریکی مطلق
منچستریونایتد؛ چرا این تیم خود را پیدا نمی‌کند؟
مرگ تدریجی فوتبال هلند: چرا و چگونه؟
سایه روشن‌های جذاب‌ترین لیگ جهان
مارچلو لیپی: مردی برای همه فصول
قطر - ایران؛ بازخوانی نبرد تلخ دوحه 1376
بهشت بر تو ارزانی باد پسرجان...
سیتی - موناکو؛ کبریت خیس برابر آتش گداخته
بازخوانی اولین فصل مورینیو در چلسی
سیندرلا؛ نیمه شب چهارشنبه به وقت نوکمپ
نه، این همه آرزوهای ناپولی نبود...
انریکه و بارسا: اینجا زمان برای کسی متوقف نخواهد شد
خوردن استیک با دندان‌های مصنوعی
معجونی که فوتبال انگلیس را تغییر داد
آلگری: از تورین تا لندن و بارسلونا
بارسا در پاریس: ده پرده از کشتار والنتاین
لیگ قهرمانان: ناقوس‌ها برای که به‌صدا در می‌آیند؟
ردبول؛ بوندسلیگا علیه نوشیدنی شیطان!
ظهور و سقوط لستر: وداع با رمانتیسم؛ سقوط نکنید، بمانید آقای رانیری
آرسن ونگر: گربه خانگی میان ببرهای گرسنه
یادداشت حمیدرضا صدر درباره تیم محبوب ایتالیایی؛ رم، کولوسئوم در غیاب سزار
لیورپول و کلوپ: ژانویه عذاب آور
از رونی تا رونالدو: مسیر موازی پسران فرگوسن
از قلیچ خانی و هاشمی نسب تا سرجیو راموس: دست دادن با آتش
رونالدو برزیلی یا رونالدو پرتغالی؟
جام جهانی 48 تیمی: معما، پرسش و دلار
از اوفارل تا کی‌روش: همان شهرزاد قصه‌گو
بازگشت یاپ استام به منچستر: داغ آن وداع تلخ
یوونتوس: همان بالا با یک علامت سوال
قربانگاه والنسیا، نفرین خفاش‌ها
فوتبال سال 2016؛ ده پرده از زندگی و مرگ
آیا یونایتد و مورینیو سرانجام به جاده اصلی بازگشته‌اند؟
آقای گل محجوب؛ از سیلی عبده تا مرگ در استکهلم
از چلسی تا آرسنال، از آنتونیو تا آرسن
لیونل مسی 2016: هم شیرین شیرین؛ هم تلخ تلخ
یادداشت ویژه حمیدرضا صدر برای برنده توپ طلا؛ رونالدو: رنج به علاوه سرمستی
میلان: مشت آهنین درون مخمل راه راه
ردبول، نوشابه منفور بوندسلیگاست!
هفته چهاردهم لیگ برتر: باران آنها را برد
ال کلاسیکو 232 : کسالت آمیخته به جادوی صد
هفته سیزده لیگ برتر: کونته آن بالا و مورینیو این پایین
تا 41 سالگی در برنابئو؛ کریستیانو می‌تواند؟
رئال به روایت زیدان: بی های و هوی، بی زرق و برق
هفته دوازده لیگ برتر: نه، تو دیگه خاص نیستی!
استیون جرارد: تاریخ تو را به کدام سو خواهد برد؟
گزارش خطا
کاربر گرامی ،
به منظور بررسی بهتر و دقیق تر مشکل مورد نظر، فرم زیر را تکمیل نمایید.
