کد خبر : 1407682 | 21 فروردين 1396 ساعت 08:30 | 122.5K بازدید | 13 دیدگاه

از مدافعان تا مهاجمان؛

یوونتوس - بارسلونا: هفت پرده از نبرد انتقامی

حمیدرضا صدر در آستانه دیدار یوونتوس - بارسلونا در لیگ قهرمانان سایه روشن های رویارویی این نبرد بزرگ را زیر ذره بین برده...

یوونتوس - بارسلونا: هفت پرده از نبرد انتقامی

به گزارش "ورزش سه"، با یادداشت هفت پرده‌ای دکتر صدر به استقبال این بازی بزرگ می‌رویم:

 
 
پرده اول: پس از فینال برلین
کمتر از دو سال از فینال برلین سپری شده. همان دیداری که کاتالان ها برای پنجمین بار قهرمان اروپا شدند و بانوی پیر برای ششمین بار در فینال اروپایی زانو زد. همان دیداری که راکیتیچ خیلی زود دروازه بوفون را باز کرد و موراتا در اوایل نیمه دوم بازی را به تساوی کشید، ولی سوارز بارسا را جلو انداخت و سرانجام نیمار در دقیقه 97 تیر خلاص را شلیک کرد تا بارسا 1-3 پیروز شود. همان دیداری که به تکرار سه گانه رویایی کاتالان ها انجامید. همان دیداری که انریکه را کنار مربیان رکوردشکن قرار داد. همان دیداری که ایتالیایی ها را به قله اروپایی بازگرداند و به مکس الگری لقب "EuroMax"  داد... حالا دو تیم در دو حال و هوای متفاوت  به میدان می روند. بارسا در لالیگا با دو گل از مالاگا شکست خورد و یووه در سری آ با دو گل کیوو را شکست داده. بارسا در سراسر فصل پی رئال مادرید صدرنشین راه رفته و همه در سری آ به دنبال یووه بالانشین دویده اند.


 
پرده دوم: شکست بارسا از مالاگا
فرصت ها برای بارسلونا از دست رفتند. یک به یک. صحنه به صحنه. نیمه به نیمه. برابر تیمی که برای دور شدن در منطقه سقوط می جنگید. برابر مربی که پیشترها ستاره رئال مادرید بود و با گل بازیکنی که روزگاری پیراهن بارسا را پوشیده بود. مردان میشل در نیمه نخست توسط رامیرز ساندرو که روزگاری پیراهن آبی اناری را بر تن داشت دروازه بارسا را باز کردند. گل واپسین لحظات نتیجه را 0-2 کرد. آن هم در هفته ای که رئال برابر آتلتیکو مادرید متوقف شده بود. کیفیت بازی بارسا نمایشگر بالا و پایین رفتن هایش هم بود. کمتر از یک ماه پیش بود که بارسا پس از پیروزی تاریخی 1- 6 برابر پاری سن ژرمن در لیگ قهرمانان بلافاصله 2-1 برابر دپورتیوو لاکرونیا شکست خورد. آنها این هفته پس از پیروزی شیرین 0-3 مقابل سویا برابر مالاگا زانو زدند تا رویای پرواز در لیگ برابر رئالی که در بدترین روزهایش هم نمی بازد کمرنگ شود.


 

1191681

 


پرده سوم: نمایش از نوع نیمار
دقیقه 25 دیدار مالاگا - بارسلونا که فرا رسید سه بازیکن بارسا کارت زرد گرفته بودند: نیمار، آلبا و امتیتی. میان آنها کارت زرد نیمار برای خم شدن و بستن بند کفش برابر توپی که بازیکن مالاگا پشت آن ایستاده بود تا ضربه آزادی بنوازد کودکانه بود و زمینه ساز اخراجش را مهیا ساخت. خطای او پس از برخوردش با دیگو یورنته ماموریت بارسا را طی 25 دقیقه باقیمانده دشوار تر ساخت. این اولین اخراج نیمار با پیراهن بارسا پس از ورود به نوکمپ بود و تناسبی با درخشش او برابر پاریسی ها نداشت. او این جا "بیش از حد نمایشی" بازی کرد و روزی که بارسا سخت به او نیاز داشت احتمالا بدترین بازی اش در این فصل را ارائه داد. حالا بارسا برای گذر از سد یووه به درخشش ستاره برزیلی اش می نگرد.


 
پرده چهارم: معمای خط میانی بارسا
چالش بزرگ لوییز انریکه در این فصل در خط میانی بارسا - که روزگاری برگ برنده اش بوده - بیش از سایر دشواری هایش برجسته شده... محض نمونه: دقیقه 29 دیدار مالاگا - بارسا. مسی پاس معرکه ای را برای آندره گومز 55 میلیون یورویی ارسال کرد. توپ درون محوطه جریمه انتظار ضربه بازیکن 55 میلیونی را می کشید، ولی بازیکن 55 میلیونی کند بود. کند بود و از توپ فرار کرد و مدافع مالاگا بلافاصله مسیر حمله را سد کرد. گومز بدون لمس توپ بر زمین غلتید... گومز احتمالا در مالاگا هم جایی در ترکیب اصلی پیدا نمی کرد، ولی در ترکیب اصلی بارسا به میدان رفته بود. برای شیفتگان آمار: بارسا 14 امتیاز در 15 دیدار از دست داده و گومز در همه آن دیدارها بازی کرده...


 
پرده پنجم: از مدافعان تا مهاجمان
ترکیب بارسا پس از فینال برلین چندان تغییری نکرده، جز آن که ژاوی رفته و دنی آلوز با پیراهن یووه برابر آبی اناری پوش ها به میدان خواهد رفت. ولی یووه با رفتن پیرلو، ویدال و توز خانه تکانی کرده. از آن خط میانی فقط مارکیزیو برجای مانده و خدیرا و پیانیچ بازیسازی پیرلو و زهر ویدال را ندارند. خط دفاعی یووه کماکان برگ برنده ای است و ترکیب بارزاگلی - بونوچی - کیلینی باصلابت هستند. طرفداران یووه از ته دل اعتقاد دارند "BBC " یووه می تواند پا به پای "MSN " بجنگد. سوارز در این نبرد خاطره های تلخی را دوره خواهد کرد. درگیری اش با کیلینی که در فینال برلین غایب بود را. دیدار ایتالیا - اروگوئه در جام جهانی 2014 را. برخورد نژادپرستانه اش با پاتریس اورا در لیگ برتر 2012 را... مهاجمان یووه متنوع تر شده اند. هیگواین 90 میلیون یورویی راه راه پوش شده و پائولو دیبالا 40 میلیونی و همین طور ماندزوکیچ گزینه های آلگری هستند. پیکه و ماسکرانو در اوج به سر نمی برند، ولی امتیتی در حال بدل شدن به مهره کلیدی دفاع بارسا است.

 

1191665


 
پرده ششم: یووه بی شکست
لوییز انریکه به ایتالیا بازمی گردد. به جایی که دوران تلخی را در رم سپری کرد. طرفداران رم هنوز او را برای تعویض توتی با استفانو اوکاکا در دومین دیدار رم - اسلاون براتیاسلاوا در مرحله مقدماتی لیگ اروپا نبخشیده اند. همان دیداری که به حذف زودهنگام رم از رقابت های اروپایی انجامید. قرار گرفتن رم در رده هفتم سری آ مترادف با بازگشت انریکه با خانه بود... انریکه می داند به چه میدانی پا خواهد گذاشت. به جایی که کاتالان ها هرگز در تورین طی رقابت های اروپایی پیروز نشده اند. به قلمرویی که یووه طی 21 دیدار اروپایی در خانه زانو نزده. بانوی پیر طی چهار دیدار آخرشان در لیگ قهرمانان را با پیروزی سپری کرده و کنار رئال تیم بی شکست لیگ قهرمانان طی این فصل بوده. در حالی که بارسا طی نبرد شگفت انگیزی از دل شکست از پاری سن ژرمن به پیروزی چنگ زده و به این مرحله رسیده.


 
پرده هفتم: کدام لیگ و چرا؟
اگر معیار ارزیابی کیفیت لیگ ها رقابت پایاپای تیم ها در بالای جدول باشد آمار زیر لالیگا را آن بالا قرار می دهد:
فاصله چهار تیم اول لالیگا: 11 امتیاز
فاصله چهار تیم اول لیگ برتر انگلیس: 14 امتیاز
فاصله چهار تیم اول سری آ: 17 امتیاز
فاصله چهار تیم اول بوندسلیگا: 18 امتیاز

 

 

 

 

حمیدرضا صدر

 

 

از همین نویسنده بخوانید:

 

میلان؛ فیل بزرگ در تاریکی مطلق

 

منچستریونایتد؛ چرا این تیم خود را پیدا نمی‌کند؟

 

مرگ تدریجی فوتبال هلند: چرا و چگونه؟

 

سایه روشن‌های جذاب‌ترین لیگ جهان 

 

مارچلو لیپی: مردی برای همه فصول

 

قطر - ایران؛ بازخوانی نبرد تلخ دوحه 1376

 

بهشت بر تو ارزانی باد پسرجان...

 

سیتی - موناکو؛ کبریت خیس برابر آتش گداخته

 

بازخوانی اولین فصل مورینیو در چلسی 

 

سیندرلا؛ نیمه شب چهارشنبه به وقت نوکمپ

 

نه، این همه آرزوهای ناپولی نبود...

 

تو هم تمام شدی آقای ونگر

 

انریکه و بارسا: اینجا زمان برای کسی متوقف نخواهد‌ شد

 

خوردن استیک با دندان‌های مصنوعی

 

معجونی که فوتبال انگلیس را تغییر داد 

 

تجدید خاطره با ایکر کاسیاس

 

آلگری: از تورین تا لندن و بارسلونا

 

بارسا در پاریس: ده پرده از کشتار والنتاین

 

لیگ قهرمانان: ناقوس‌ها برای که به‌صدا در می‌آیند؟

 

اولین توفان: وسترن در امجدیه

 

ردبول؛ بوندسلیگا علیه نوشیدنی شیطان!

 

ظهور و سقوط لستر: وداع با رمانتیسم؛ سقوط نکنید، بمانید آقای رانیری

 

آرسن ونگر: گربه خانگی میان ببرهای گرسنه

 

یادداشت حمیدرضا صدر درباره تیم محبوب ایتالیایی؛ رم، کولوسئوم در غیاب سزار  

 

لیورپول و کلوپ: ژانویه عذاب آور

 

از رونی تا رونالدو: مسیر موازی پسران فرگوسن

 

از قلیچ خانی و هاشمی نسب تا سرجیو راموس: دست دادن با آتش

 

رونالدو برزیلی یا رونالدو پرتغالی؟

 

جام جهانی 48 تیمی: معما، پرسش و دلار

 

از اوفارل تا کی‌روش: همان شهرزاد قصه‌گو

 

بازگشت یاپ استام به منچستر: داغ آن وداع تلخ

 

یوونتوس: همان بالا با یک علامت سوال

 

قربانگاه والنسیا، نفرین خفاش‌ها

 

فوتبال سال 2016؛ ده پرده از زندگی و مرگ

 

آیا یونایتد و مورینیو سرانجام به جاده اصلی بازگشته‌اند؟

 

آقای گل محجوب؛ از سیلی عبده تا مرگ در استکهلم

 

از چلسی تا آرسنال، از آنتونیو تا آرسن

 

لیونل مسی 2016: هم شیرین شیرین؛ هم تلخ تلخ

 

یادداشت ویژه حمیدرضا صدر برای برنده توپ طلا؛ رونالدو: رنج به علاوه سرمستی 

 

گواردیولا در باتلاق انگلیسی

 

میلان: مشت آهنین درون مخمل راه راه

 

ردبول، نوشابه منفور بوندسلیگاست!

 

هفته چهاردهم لیگ برتر: باران آنها را برد

 

ال کلاسیکو 232 : کسالت آمیخته به جادوی صد

 

هفته سیزده لیگ برتر: کونته آن بالا و مورینیو این پایین

 

تا 41 سالگی در برنابئو؛ کریستیانو می‌تواند؟

 

با این بارسلونا چه باید کرد؟

 

رئال به روایت زیدان: بی های و هوی، بی زرق و برق

 

هفته دوازده لیگ برتر: نه، تو دیگه خاص نیستی!

 

استیون جرارد: تاریخ تو را به کدام سو خواهد برد؟

 

 وداع با منصور پورحیدری؛ آن چروک‌های عمیق

دیدگاه‌ها