خوردن استیک با دندان‌های مصنوعی

به گزارش "ورزش سه"، حمیدرضا صدر کارشناس فوتبال در پنج بند به تحلیل بازی شب گذشته لیورپول مقابل لستر و شرایط کنونی شاگردان کلوپ پرداخته است.

یک: شب عجیب

کینگ پاور شب عجیبی را سپری کرد. آمیزه ای از احساسات برتافته، حسرت سپری شدن روزهای خوب و سرانجام رقم خوردن نتیجه ای کاملا غیرمنتظره. لستر یکی از سه قعرنشین جدول برابر لیورپول یکی از بالانشین های همان جدول به میدان رفته بود. اولین بازی لستر چهار روز پس از اخراج کلودیو رانیری و نخستین بازی لیورپول پس از شانزده روز استراحت و آماده سازی. بازی که تمام شد طرفداران لستر با صورتک های رانیری که بر چهره شان زده بودند شعار "ما می دونیم کی هستیم" را همراه با نام رانیری از  دقیقه 65 - در اشاره به سن و سال کلودیو بلندتر سر دادند. برای آنها نمایش ادامه پیدا کرده بود.... همان زمان گروهی از لیورپولی هایی که 150 کیلومتر از لیورپول تا لستر را طی کرده بودند شعار " Klopp Out " را زمزمه کردند: کلوپ باید بره، کلوپ باید بره... ساعتی بعد جمله هایی نظیر "کلوپ بدتر از راجرز بوده" و "کلوپ باشگاه را ویران کرده" سایت های طرفداری لیورپول را فرا می گرفت. با پرسش های بی پاسخ. با نیش و نوش. با حسرت. با ادامه انتظار.

دو: 637 دقیقه

لیورپول 1-3 مغلوب شد: بدون نبرد از ته دل و بدون نبردهای تن به تن پایاپای. آنها مغلوب تیمی شدند که نه تنها در سال 2017 طعم پیروزی در لیگ را نچشیده بود، بلکه در این برهه دروازه ای را هم باز نکرده بود. وقتی جمی واردى گل اول را  در دقیقه 28 زد لستر پس از 637 دقیقه سنگری را می گشود. یازده دقیقه بعد دنی درینکواتر گل دوم را زد، اولین گلش در این فصل را. با آن شوت تماشایی درون دروازه مینیوله. واردی در نیمه دوم گل سوم لستر را زد تا پاسخ  خرده گیران را بدهد. تا همه چیز را برای کلوپ و مردانش در کینگ پاور آمیخته به خفت تمام شود.

سه: مردان ترسان

تغییر سیستم کلوپ در نیمه دوم نشان می داد تا چه حد از تماشای غرق شدن بازیکنانش دستپاچه شده، ولی در عین حال نمی داند چگونه آنها را از گرداب بیرون بکشد. لیورپول بازی را 3-3-4 آغاز کرد. با دفاعی بیش از حد لرزان و ترسیده. ناتانیل کلاین در دفاع راست برابر آلبرایتن روزگار سیاهی را سپری کرد و فرصتی برای نفوذ نیافت. جوئل ماتیپ در قلب دفاع برابر سرعت، قدرت و اعتماد به نفس واردی مغلوب شده بود، همین طور لوکاس لیوا که در غیبت لاورن مصدوم زوج ماتیپ به شمار می رفت. لوکاس برابر تاتنهام، هری کین را به بند کشیده بود، ولی آمار نشان می داد طی نبردهای هوایی برابر لستر حتی یک بار هم پیروز نشده. لوکاس و جمی واردی هم سن بودند، ولی به نظر می رسید بازیکن برزیلی با وزنه های بسته شده به پا می دود و برابر واردی - محض نمونه طی گل اول - هراسان می شود. در حالی کلاوان روی نیمکت نشسته بود و هرگز راهی میدان نمی شد. کاپیتان جیمز میلنر در دفاع چپ بارها در جایی حضور یافت که توپ از آن جا دور شده بود. به او نگاه می کردیم و نمی توانستیم نپرسیم "... کلوپ تا کی می خواهد به یک مرد میانی گوش 31 ساله در دفاع کناری، جایی که مهاجمان سریع نشانه اش می روند تکیه دهد؟"

همه اینها کلوپ را در نیمه دوم به تغییر وادار ساختند تا به دفاع سه نفره 1-2-4-3 روی آورد. نمایش سرخپوش ها در نیمه دوم بهتر از نمایش مصیبت بار نیمه اول بود، ولی خاطرنشان می کرد مردان کلوپ انعطاف پذیر نیستند. نزول مردان میانی لیورپول یکی از زمینه های سقوط به شمار می رفت. آدام لالانا در میانه زمین محو شده بود، همان لالانا که قرار بود بازیساز لیورپول باشد... وقتی کاپیتان جوردن هندرسن مصدوم شد به نظر می رسید امره جان جایش را پر خواهد کرد. ولی امره جان برابر لستر - و سرعت اندیدی - کند بود و جایگیری های نامناسبش دو مدافع میانی را تنها می گذاشت. امره جان نمی توانست واردی را مهار کند و گل سوم برتافته از اهمال او هم بود (یافتن جانشینی برای امره جان یا آماده کردن او برای نبرد با آرسنال یکی از چالش های کلوپ در دیدار پیش رو خواهد بود). حرکات سادیو مانه در خط حمله با طول موج بازی همساز نبود و مدافعان لستر او را به بند کشیدند. کلوپ به روبرتو فیرمینو آزادی حرکت داده بود ولی پسر برزیلی نمی توانست دفاع آبی پوش ها را تحت تاثیر قرار دهد. تعویض های کلوپ - موره نو جای مانه، اوریجی جای لالانا و وودبرن جای لوکاس - چیزی را عوض نکرد. فلیپه کوتینیو بهترین لیورپولی آن شب، تک گل سرخپوش ها را زد: دیر، خیلی دیر.

چهار: دفاع فرو ریخته

این که لیورپول در دوازده بازی اش طی دو ماه اول سال 2017 فقط دو بار پیروز شده، برابر پلیموث در جام حذفی و مقابل تاتنهام در لیگ، نمایانگر روندی نگران کننده است. آنها میان هشت تیم اول جدول با 33 گل خورده - یک گل بیشتر از وست بروم و 15 گل بیشتر از تاتنهام - بدترین دفاع را معرفی کرده اند. حقیقت این است هیچ یک از مربیان پس از رافا بنیتس نتوانستند ضعف های دفاعی لیورپول را حل کنند: نه روی هاجسن، نه کنی دالگلیش، نه براندن راجرز و نه اکنون یورگن کلوپ.

پنج: دکتر جکیل و مسترهاید

شکست از لستر قعرنشین پس از پیروزی درخشان برابر تاتنهام چهره دوگانه لیورپول را عیان ساخت: گاهی دکتر جکیل مهربان و گاهی مسترهاید خبیث. دکتر جکیل برابر چلسی و منچستر یونایتد به تساوی 1-1 دست یافت و منچستر سیتی را مغلوب کرد، ولی مسترهاید برابر پلیموث در جام حذفی جان کند، مقابل وولوز در همان جام شکست خورد و برابر ساندرلند به تساوی 2-2 تن داد. طرفداران لیورپول نمی توانستند شکست برابر پایین جدولی ها، امتیازهای برباد رفته را نشمرند: 0-2 برابر برنلی،  4-3 مقابل بورنموث، 2-3 از سوانسی، 2-0 از هال سیتی را... لیورپول برابر لستر شبیه پیرمردی شده بود که تلاش می کرد با دندان های مصنوعی به استیک بزرگی گاز بزند. جمله های کلوپ در پایان بازی نشان می داد پاسخ پرسش هایش را نیافته "...وقتی می بازید حرف زدن دشوارتر می شود. همین طور یافتن واژه های مناسب".

حمیدرضا صدر

از همین نویسنده بخوانید:

اخراج رانیری؛ پیروزی یعنی نفرین

معجونی که فوتبال انگلیس را تغییر داد 

تجدید خاطره با ایکر کاسیاس

آلگری: از تورین تا لندن و بارسلونا

بارسا در پاریس: ده پرده از کشتار والنتاین

لیگ قهرمانان: ناقوس‌ها برای که به‌صدا در می‌آیند؟

اولین توفان: وسترن در امجدیه

ردبول؛ بوندسلیگا علیه نوشیدنی شیطان!

ظهور و سقوط لستر: وداع با رمانتیسم؛ سقوط نکنید، بمانید آقای رانیری

آرسن ونگر: گربه خانگی میان ببرهای گرسنه

یادداشت حمیدرضا صدر درباره تیم محبوب ایتالیایی؛ رم، کولوسئوم در غیاب سزار  

لیورپول و کلوپ: ژانویه عذاب آور

از رونی تا رونالدو: مسیر موازی پسران فرگوسن

از قلیچ خانی و هاشمی نسب تا سرجیو راموس: دست دادن با آتش

رونالدو برزیلی یا رونالدو پرتغالی؟

جام جهانی 48 تیمی: معما، پرسش و دلار

از اوفارل تا کی‌روش: همان شهرزاد قصه‌گو

بازگشت یاپ استام به منچستر: داغ آن وداع تلخ

یوونتوس: همان بالا با یک علامت سوال

قربانگاه والنسیا، نفرین خفاش‌ها

فوتبال سال 2016؛ ده پرده از زندگی و مرگ

آیا یونایتد و مورینیو سرانجام به جاده اصلی بازگشته‌اند؟

آقای گل محجوب؛ از سیلی عبده تا مرگ در استکهلم

از چلسی تا آرسنال، از آنتونیو تا آرسن